گز (درخت)

گز (درخت)
گز (درخت)، Tamarix
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): دولپه‌ای‌های نو
راسته: میخک‌سانان
تیره: گزیان
سرده: گز

گـَز یا گِز (نام علمی: Tamarix) درختی است کهن‌سال، این درخت به علت رسیدن ریشه‌اش به آب سطحی زمین عمر طولانی دارد، گویند که در بعضی مناطق گرمسیر[۱] بیش از هزار سال عمر کرده‌است. غالباً بیشترین ارتفاع این درخت به ۱۰ تا ۱۵ متر می‌رسد.[۱] درخت گز از خانوادهٔ Tamarix است و در نقاط مختلفی از دنیا از جمله ایران می‌روید.

درختی زیبا[ویرایش]

درختی است زیبا دارای برگ‌هایی باریک، نوک تیز و فشرده به هم دارد.[۱] از شاخه‌های این درخت ماده‌ای به خارج ترشح می‌شود که به گز انگبین موسوم است و دارای ساکارز، موسیلاپ و پراکسیداز است؛ و به علت شور بودن برگ‌های آن فقط شتر و شترسانان از آن استفاده می‌کنند، اما برای تغذیهٔ سایر حیوانات دیگر نامرغوب است.[۱]

در ایران پنج گونه از درخت گز می‌روید: کورگز یا گز شاهی که گاهی از ۱۵ متر هم فراتر می‌رود که بیشتر در سیستان یافت میشود ، گز خوانسار یا گز انگبین که از آن انگبین تهیه می‌شود، یلقون (با اسم علمی تاماریکس پالازی) که در حوالی کرج یافت می‌شود، تاماریکس تتراندر که در حوالی شیراز می‌روید و تمیس که در جنگل‌های شمالی ایران دیده می‌شود.[۲]

شیرینی گز[ویرایش]

شیرینی ای که در نواحی اصفهان به نام گز ساخته می‌شود نیز نام خود را از شهد ترشح یافته از پسیل گز که اختصاصاً بر روی این درختچه جایگیر می‌شود گرفته‌است. ارزش گزانگبین در این است که یکی از معدود قندهای فروکتوز به تنهایی در طبیعت می‌باشد. گزانگبین در منابع مختلف تحت عناوین گز خوانسار، انگبین گون، ترنجبین اصفهان و شهد پارسی نام برده شده‌است[۱][پیوند مرده]

گونه‌ها[ویرایش]

  • کورگز Tamarix aphylla
  • گز آتشین Tamarix hispida
  • گز انگبین Tamarix gallica
  • گز پرشاخه Tamarix ramosissima
  • گز چینی Tamarix chinensis
  • گز گل‌ریز Tamarix parviflora
  • گز سنگالی Tamarix senegalensis
  • Tamarix africana
  • Tamarix alii
  • Tamarix amplexicaulis
  • Tamarix androssowii
  • Tamarix aralensis
  • Tamarix aravensis
  • Tamarix arceuthoides
  • Tamarix aucheriana
  • Tamarix austromongolica
  • Tamarix baluchistanica
  • Tamarix boveana
  • Tamarix brachystachys
  • Tamarix canariensis
  • Tamarix dalmatica
  • Tamarix dioica
  • Tamarix dubia
  • Tamarix duezenlii
  • Tamarix elongata
  • Tamarix ericoides
  • Tamarix eversmannii
  • Tamarix florida
  • Tamarix gansuensis
  • Tamarix gennessarensis
  • Tamarix gracilis
  • Tamarix hampeana
  • Tamarix hohenackeri
  • Tamarix indica
  • Tamarix jintaensis
  • Tamarix jordanis
  • Tamarix karelinii
  • Tamarix kasakhorum
  • Tamarix kermanensis
  • Tamarix komarovii
  • Tamarix korolkowii
  • Tamarix kotschyi
  • Tamarix kutchensis
  • Tamarix laxa
  • Tamarix leptostachya
  • Tamarix litwinowii
  • Tamarix macrocarpa
  • Tamarix mascatensis
  • Tamarix meyeri
  • Tamarix mongolica
  • Tamarix negevensis
  • Tamarix nilotica
  • Tamarix octandra
  • Tamarix pakistanica
  • Tamarix palaestina
  • Tamarix passerinoides
  • Tamarix pycnocarpa
  • Tamarix sachensis
  • Tamarix salina
  • Tamarix sarenensis
  • Tamarix smyrnensis
  • Tamarix stricta
  • Tamarix sultanii
  • Tamarix szowitsiana
  • Tamarix taklamakanensis
  • Tamarix tarimensis
  • Tamarix tenuissima
  • Tamarix tetragyna
  • Tamarix tetrandra
  • Tamarix usneoides

در شاهنامه[ویرایش]

در نبرد رستم و اسفندیار، رستم، با راهنماییِ سیمرغ، با تیری از چوب درخت گز بر چشمِ اسفندیار زد.

تصاویر[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، جلد دوم. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی
  2. ساعی، کریم. جنگل‌شناسی. ج۱، ص ‎۱۹۸–۲۰۰‏. به نقل از: دهخدا، علی‌اکبر. لغت‌نامه دهخدا. مدخل گز.

منابع[ویرایش]

  • ^ کتاب: محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، ج۲. چاپ ششم، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
  • محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، جلد دوم. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.