گاگیک یکم
| گاگیک یکم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| پادشاه ارمنستان | |||||
 تندیس گاگیک یکم در حفاری‌های صورت گرفته در آنی (شهر باستانی) توسط باستان‌شناس نیکلای مار یافت شده است. | |||||
| سلطنت | ۹۸۹–۱۰۲۰ | ||||
| پیشین | سمبات دوم | ||||
| جانشین | هوهانس-سمبات سوم | ||||
| درگذشته | ۱۰۲۰ | ||||
| |||||
| دودمان |  باگراتونی | ||||
گاگیک یکم (به ارمنی Գագիկ Ա، به لاتین Gagik I) برادر سمبات دوم، هفتمین پادشاه دودمان باگراتونی است که از تاریخ ۹۸۹–۱۰۲۰ میلادی بر ارمنستان سلطنت کرد.[۱]
تاریخ[ویرایش]
گاگیک یکم پس از فوت برادرش سمبات دوم به سلطنت رسید. در زمان او ارمنستان به اوج قدرت و رفاه و تحول فرهنگی خود رسید.[۲]
فردریک ماکلر می‌نویسد:
«ارمنستان چنان قوی شده بود که هر گونه حمله مهاجمان نیرومند بیگانه را خنثی کند.»[۳]
پادشاه توانست همه نیروهای خود و همه سعی و همتش را در کار بسط و توسعه امنیت و رفاه مادی و معنوی ملتش متمرکز سازد. در دوران گاگیک یکم کلیساها و بناهای مذهبی و موسسات خیریه و ساختمان‌های جدیدی ساخته شد، و در دوران او معماری ارمنستان شکوفایی خیره کننده‌ای یافت. در کنار ارمنستان ایالت قارص به ترقی و آبادانی رسید پسر موشق پادشاه قارص، موسوم به آباص (۹۸۴–۱۰۲۹) پایتخت خود را تبدیل به مرکز فرهنگ ارمنی کرد، چنان‌که همه جوانان ارمنی از همه نقاط ارمنستان برای تحصیل فلسفه و ادبیات و الهیات به آن شهر می‌آمدند.[۴]
تورن بیز می‌نویسد:
این شاهزاده که دوران جوانی خود را به بی‌اعتمادی و فرومایگی گذرانید و هیچ به نظر نمی‌آمد که سلطنت پرافتخاری داشته باشد همینکه بر تخت سلطنت نشست مرد دیگری شد. او افراط کاری‌ها را جبران کرد، از ادبیات و هنر حمایت نمود و از پایتخت خود یک آتن کوچک بوجود آورد.[۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ هراند پاسدرماجیان (۱۳۶۶ خورشیدی). «تاریخ ارمنستان». نشر تاریخ ایران. ص. صفحه:۱۸۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۷. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ تاریخ ارمنستان، مترجم: ا. گرمانیک جلد یکم (از دوران ماقبل تاریخ تا سده هجدهم)، صفحه:۱۹۷
- ↑ Macler, Frédéric. "Armenia: The Kingdom of the Bagratides" in The Cambridge Medieval History:vol. 4, p. 162.
- ↑ (Armenian) Arakelyan, Babken. «Գագիկ Ա» [Gagik I]. Armenian Soviet Encyclopedia. Yerevan: Armenian Academy of Sciences, 1976, vol. 2, p. 637.
- ↑ Tournebize, François. "Histoire politique et religieuse de l'Arménie: depuis les origines des Arméniens jusqu'à la mort de leur dernier roi".
منابع[ویرایش]
- Armenian Soviet Encyclopedia. Yerevan.