کنسرتو گروسو
کنسرتو گروسو یا کنچـِرتو گروسو (به ایتالیایی: concerto grosso) (معنای ایتالیایی: کنسرتِ بزرگ)[۱] فرمی از موسیقی باروک است که در آن زمان به وجود آمده‌است.[۲] این فرم بسیار شبیه به کنسرتو است، که بعد از کنسرتو گروسو توسعه یافت و بسیار مقبول‌تر شد. از نقاط برجسته آن گروه کوچک تکنوازان اجراکننده آن در مقابل یک ارکستر کامل است.[۱] این گروه کوچک معمولاً شامل دو ویولن، فاگوت و همچنین سازهای بادی بود. گروه دیگر که کمی بزرگتر بود شامل سازهای زهی نیز می‌شد.[۳] استفاده از این فرم در دوران کلاسیک کاهش یافت ولی در دوران رومانتیک و مدرن آهنگسازان دوباره آن را احیا کردند.[۱]
برخی از آهنگسازان کنسرتو گروسو [۱][۳][ویرایش]
- آلساندرو استرادلا
- آرکانجلو کورلی
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ http://www.thefreedictionary.com/concerto+grosso
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ http://www.merriam-webster.com/dictionary/concerto%20grosso
پیوند به بیرون[ویرایش]
