کردکوی

کردکوی
کشور	ایران
استان	گلستان
شهرستان	کردکوی
بخش	مرکزی
نام(های) پیشین	تمیشه، کاردمحله
سال شهرشدن	۱۳۲۹
مردم
جمعیت	۳۹٬۸۸۱ نفر(۱۳۹۵)
رشد جمعیت	۴٪+ (۵سال)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع	۵۰ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه	۱۷
میانگین بارش سالانه	۶۰۰ میلی متر
روزهای یخبندان سالانه	۱۲
اطلاعات شهری
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۱۷
وبگاه	شهرداری کردکوی
شناسهٔ ملی خودرو	ایران۶۹ (د)
کد آماری	۱۱۷۹
کردکوی روی نقشه ایران ۳۶°۴۷′۳۰″شمالی ۵۴°۰۶′۴۸″شرقی / ۳۶٫۷۹۱۷°شمالی ۵۴٫۱۱۳۳°شرقی / 36.7917; 54.1133

کُردکوی شهری در غرب استان گلستان و در شمال ایران است. این شهر مرکز شهرستان کردکوی است و در ۲۹ کیلومتری گرگان واقع است. جمعیت شهر کردکوی در سرشماری سال ۱۳۹۰ خورشیدی برابر با ۳۸٬۲۴۶ نفر بوده‌است.^[۲] زبان مردم این شهرستان زبان طبری^[۳] می‌باشد. مردم کردکوی به گویش کردکویی زبان مازندرانی صحبت می‌کنند.

جمعیت[ویرایش]

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۳۹٬۸۸۱ نفر (۱۲٬۹۷۱ خانوار) بوده‌است.^[۴]

تاریخچه نام[ویرایش]

مردم شهر و شهرستان کردکوی از قومیت طبری هستند و به زبان زبان طبری سخن می‌گویند.^[۵] لهجه مردم کردکوی و بندرگز یکی از لهجه‌های دوازده‌گانه زبان طبری می‌باشد که در شرق این منطقه زبانی قرار دارد. کِرد «kerd» در زبان طبری به معنای گله‌دار می‌باشد^[۶] که در لهجه مردم شرق استان مازندران و غرب استان گلستان به صورت کارد گویش می‌شود.^[۷][۸] کاردها نباید با قوم کُرد که در مناطق غربی ایران زندگی می‌کنند اشتباه گرفته‌شوند. پژوهشگران کِردها، گالش‌ها «Galeš» و مختابادها را دسته ای از رعایای طبری‌تبار می‌دانند که دامدار بوده و در تابستان‌ها مجبور به ترک جلگه بوده‌اند. گالش «gâleš» امروزه در شمال به معنی فردی است که از رمه گاوان نگهداری می‌کند و با نگهبان گوسفندان که کِرد «kerd» یا «چوپان» نامیده می‌شود فرق دارد.^[۹] مردم طبری به مناطقی که کِردها در آن ساکن بودند: کِردمله (کردمحله)، کِردخیل، کِردکتی و … می‌گفتند. کردکوی تا ۱۹ تیر ۱۳۱۹ به کردمحله (کاردمله) مشهور بوده که در این روز نام کردمحله به کردکوی تغییر داده‌شد؛ ولی همچنان نیز نام کاردمله در این منطقه رایج است. کردکوی در مجاورت اسرم باستان قرار دارد که در افسانه‌های شاهنامه بنای آن را به فریدون پسر آبتین نسبت داده‌اند.

جاذبه‌های گردشگری[ویرایش]

مناطق زیبای کوهستانی درازنو، ریز او، کندآب، رادکان، چمن، یزدان محله و همچنین پارک جنگلی پلنگ پا (امام رضا) و آب بندان میاندره واقع در روستای میاندره و همین‌طور آب بندان بانکلا واقع در جنوب کردکوی در حاشیه جنگل از مناطق دیدنی این شهر محسوب می‌گردد

آثار باستانی کردکوی: میل رادکان کردکوی، جاده شاه عباسی، دیوار و شهر تمیشه

.تپه شاهده: مربوط به هزاره اول است و در شهرستان کردکوی، روستای اسلام‌آباد شاهده واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۱۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

جاذبه‌های مذهبی کردکوی: امامزاده طاهر و ابراهیم در روستای النگ، زیارتگاه معصوم‌زاده سبزپوش در حدود بالاجاده، امامزاده مجید در شهر کردکوی، امامزاده روشن آباد، امامزاده چهارکوه، امامزاده محمد در محلهٔ بالابلوک. روستاهای بزرگ این شهر عبارتند از:النگ، میاندره، بالاجاده، سرکلاته، یساقی، مهترکلاته، چهارده، ایلوار، شاهده سابق، دنگلان، سالیکنده

جاذبه‌های طبیعی کردکوی: منطقه حفاظت شده جهان‌نما، دهکده ییلاقی درازنو، روستای ییلاقی یزدان محله، پارک جنگلی کردکوی، آبشار دوآب (دِاُو)، آبشار هفت طبقه^{[نیازمند منبع]}

بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) کردکوی بیمارستانی است درمانی و وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گلستان با ۱۳۱ تخت ثابت می‌باشد.^[۱۰]

سوغاتی معروف کردکوی، حلوا گردویی، شیر نون و پشته زیک می‌باشد.

منابع[ویرایش]