چاقی شکمی
| چاقی شکمی | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | beer belly, beer gut, pot belly, spare tyre, bread box, muffin top |
 | |
| چاقی شکمی | |
| تخصص | غدد درون‌ریز و متابولیسم |
| عوارض | بیماری قلبی-عروقی، آسم، سکته مغزی، دیابت |
| علت | شیوه زندگی کم‌تحرک، سندرم کوشینگ، مصرف الکل، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، نشانگان پرادرویلی |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
چاقی شکمی (به انگلیسی: Abdominal obesity) یا چاقی مرکزی، حالتی است که چربی بیش از حد در اطراف معده و شکم تجمع پیدا می‌کند که اثرات منفی بر وضعیت سلامت و حتی روان فرد می‌گذارد. بررسی ها نشان می دهد که چاقی شکمی خطرناک ترین چربی اضافی در بدن است. چاقی شکمی ارتباط مستقیم با بیماری‌های قلبی عروقی، آلزایمر و سایر بیماری‌های متابولیکی و عروقی دارد.[۱][۲]
چربی احشایی[ویرایش]
چربی احشایی چربی‌های شکم و دور کمر است که با ابتلا به دیابت نوع ۲ رابطه دارد. چربی احشایی، همچنین به عنوان چربی ارگان‌ها یا چربی داخل شکمی شناخته می‌شود و در داخل حفره‌ها، در بین اندام‌های داخلی و تنه تجمع پیدا می‌کند. معمولاً تجمع چربی‌های احشایی که شامل مزانتریک، بافت چربی سفید و چربی اطراف کلیه می‌باشد، نسبت به چربی‌های زیرپوستی و عضلانی خطرناک تر هستند. این نوع چربی‌ها بیشتر در مرکز بدن جمع می‌شوند و به آن چاقی شکمی نیز می‌گویند.
دلایل ایجاد[ویرایش]
علت اصلی چاقی شکمی عدم تعادل انرژی ورودی و خروجی در بدن است. برخی مطالعات نشان می‌دهد که مصرف بیش از حد فروکتوز با اختلال در تنظیم چربی و کاهش حساسیت به انسولین، می‌تواند باعث چاقی شکمی شود. همچنین مصرف زیاد گوشت همراه با چربی و کربوهیدرات نیز تا حد زیادی باعث ایجاد این چاقی می‌شود.[۳][۴] سایر دلایل عبارتند از:
- مصرف بیش از حد الکل
- سیگار کشیدن مادر
- تنبلی تخمدان
- ترکیبات استروژنی در رژیم غذایی
- مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز
- هیپرکورتیزولیسم، مانند سندرم کوشینگ
- بسیاری از داروهای تجویز شده مانند دگزامتازون و سایر استروئیدها خصوصاً در صورت افزایش سطح انسولین.
نحوه تشخیص[ویرایش]
متداول‌ترین روش تشخیص چاقی شکمی که خود افراد نیز از آن استفاده می‌کنند مشاهده بزرگ شدن شکم نسبت به قبل می‌باشد. همچنین برای سنجش میزان چاقی شکمی روش‌های مختلفی وجود دارد، از جمله:
دور کمر مطلق در مردان> ۱۰۲ سانتی‌متر (۴۰ اینچ) و در زنان> ۸۸ سانتی‌متر (۳۵ اینچ)
نسبت دور کمر و باسن (دور کمر تقسیم بر باسن> ۰٫۹ برای مردان و> ۰٫۸۵ برای زنان)[۵][۶]
قطر ساژیتال شکمی
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Fan, Huimin; Li, Xiaolin; Zheng, Liang; Chen, Xiaoli; lan, Qin; Wu, Hong; Ding, Xugang; Qian, Dingguang; Shen, Yixin (2016-02-17). "Abdominal obesity is strongly associated with Cardiovascular Disease and its Risk Factors in Elderly and very Elderly Community-dwelling Chinese". Scientific Reports. 6. doi:10.1038/srep21521. ISSN 2045-2322. PMC 4756331. PMID 26882876.
- ↑ Kelishadi, Roya; Mirmoghtadaee, Parisa; Najafi, Hananeh; Keikha, Mojtaba (2015). "Systematic review on the association of abdominal obesity in children and adolescents with cardio-metabolic risk factors". Journal of Research in Medical Sciences: The Official Journal of Isfahan University of Medical Sciences. 20 (3): 294–307. ISSN 1735-1995. PMC 4468236. PMID 26109978.
- ↑ Błaszczyk-Bębenek, Ewa; Piórecka, Beata; Płonka, Małgorzata; Chmiel, Izabela; Jagielski, Paweł; Tuleja, Katarzyna; Schlegel-Zawadzka, Małgorzata (2019). "Risk Factors and Prevalence of Abdominal Obesity among Upper-Secondary Students". International Journal of Environmental Research and Public Health. 16 (10). doi:10.3390/ijerph16101750. ISSN 1661-7827. PMID 31108859.
- ↑ «تنبلی تخمدان و چاقی». سلامت بانوان اوما. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۶.
- ↑ Yusuf, Salim; Hawken, Steven; Ôunpuu, Stephanie; Dans, Tony; Avezum, Alvaro; Lanas, Fernando; McQueen, Matthew; Budaj, Andrzej; Pais, Prem (2004-09-11). "Effect of potentially modifiable risk factors associated with myocardial infarction in 52 countries (the INTERHEART study): case-control study". The Lancet (به انگلیسی). 364 (9438): 937–952. doi:10.1016/S0140-6736(04)17018-9. ISSN 0140-6736. PMID 15364185.
- ↑ Fang, Hongjuan; Berg, Elizabeth; Cheng, Xiaoguang; Shen, Wei (2018). "How to best assess abdominal obesity". Current opinion in clinical nutrition and metabolic care. 21 (5): 360–365. doi:10.1097/MCO.0000000000000485. ISSN 1363-1950. PMC 6299450. PMID 29916924.