پی‌ال-۱۵

پی ال ۱۵
پی‌ال-۱۵ در حال حمل توسط جی ۲۰. موشک در داخل دهلیز مشخص است.
نوع	موشک هوا به هوا برد بلند
خاستگاه	چین
تاریخچه خدمت
خدمت	۲۰۱۶-اکنون
استفاده‌شده توسط	موسسه موشکی چین
ویژگی‌ها
وزن	۲۰۰ تا ۲۳۰ کیلوگرم
طول	۴ متر
قطر	۲۰٫۳ سانتی‌متر
موتور	موتور موشک سوخت جامد-هدایت شونده تا لحظه آخر
بیشینهٔ سرعت	۴٫۵ ماخ
سامانهٔ فرمان	هدایت رادار فعال

پی‌ال-۱۵ یک موشک هوا به هوای برد بلند است که توسط چین طراحی شده‌است. سیستم هدایت این موشک به صورت هدایت رادار فعال است.

تاریخچه[ویرایش]

این موشک در سال ۲۰۱۱ آزمایش و در سال ۲۰۱۵ توسط رسانه‌های دولتی چین معرفی شد. سال ۲۰۱۳ این موشک توسط نمونه اولیه جی ۲۰ حمل و آزمایش شد.

پی ال ۱۵ از سال ۲۰۱۵ به خدمت نیروی هوایی چین درآمد و تاکنون توسط هواپیماهای جی ۲۰، جی ۱۰ و جی ۱۶ به کار گرفته شده‌است.

طراحی[ویرایش]

این موشک ۴متر طول دارد که بیشتر از موشک‌های هوا به و هوای موجود در جهان است. این موشک دارای موتور سوخت جامد است که سرعت آن را ۴ ماخ افزایش می‌دهد. برد این موشک بسته به مدل‌های آن از ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلومتر متغیر است. پی ال ۱۵ با موشک متور فرانسوی مقایسه می‌شود که در هر دو مدل بالچه‌های موشک برای حمل توسط دهلیز داخلی جنگنده‌های رادار گریز کوتاه شده‌اند.

سیستم هدایت این موشک توسط یک جستجوگر رادار فعال تشکیل می‌شود. هرچند این موشک توانایی استفاده از دو نوع جستجوی رادار فعال و غیرفعال را دارد. پی ال ۱۵ دارای سیستم جنگ الکترونیک و ضد اخلالگر است. این موشک را به وسیله آواکس نیز می‌توان هدایت نمود.

در سال ۲۰۲۱، چین از نوع صادراتی پی ال ۱۵ با نام پی ال۱۵ ئی با برد ۱۴۵ کیلومتر رونمایی کرد. نسخه صادراتی برد کمتری نسبت به نسخه داخلی دارد که احتمالاً به دلیل تغییر در موتور پیشران یا سوخت موشک است.

مدل‌ها[ویرایش]

پی ال ۱۵:

نسخه مخصوص نیرو هوایی چین با برد تخمینی ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلومتر.

پی ال ۱۵ ئی:

این نسخه مخصوص صادرات ساخته شده‌است که حداکثر برد آن به ۱۴۵ کیلومتر می‌رسد.

منابع[ویرایش]

^{[۱][۲][۳][۴][۵]}

1. ↑ «PL-15 air-to-air missile». www.globalsecurity.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۹-۱۰.
2. ↑ Chuanren, Chen. "New Chinese Weapons Seen On J-10C Fighter". Aviation International News (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-10.
3. ↑ Newdick, Thomas (2022-09-01). "A Guide To China's Increasingly Impressive Air-To-Air Missile Inventory". The Drive (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-10.
4. ↑ «It's Not Your Father's PLAAF: China's Push to Develop Domestic Air-to-Air Missiles». War on the Rocks (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۰۲-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۹-۱۰.
5. ↑ "China fires longer-range AAM at export market". IISS (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-10.