پیریلامین مالئات

پیریلامین مالئات

داده‌های بالینی
نام‌های دیگر	N-[2-(dimethylamino)ethyl]-N-[(4-methoxyphenyl)methyl]pyridin-2-amine
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
مدلاین پلاس	a606008
کد ATC	R06AC01 D04AA02 (WHO)‎
شناسه‌ها
نام آیوپاک N-(4-methoxybenzyl)-N',N'-dimethyl-N-pyridin-2-ylethane-1,2-diamine
شمارهٔ سی‌ای‌اس	91-84-9 Y 59-33-6 (maleate)
پاب‌کم CID	4992
IUPHAR/BPS	1220
دراگ‌بنک	DB06691 N
کم‌اسپایدر	4818 Y
UNII	HPE317O9TL
KEGG	D08183 Y
ChEBI	CHEBI:6762 N
ChEMBL	ChEMBL511 Y
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID9023542
ECHA InfoCard	100.001.912
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C17H23N3O
جرم مولی	285.38 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES O(c1ccc(cc1)CN(c2ncccc2)CCN(C)C)C
InChI InChI=1S/C17H23N3O/c1-19(2)12-13-20(17-6-4-5-11-18-17)14-15-7-9-16(21-3)10-8-15/h4-11H,12-14H2,1-3H3 Y Key:YECBIJXISLIIDS-UHFFFAOYSA-N Y
NY (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

پیریلامین (به انگلیسی: Pyrilamine Maleate)

رده درمانی: آنتی هیستامین

اشکال دارویی: قرص

مکانیسم اثر[ویرایش]

پیریلامین مالئات از اولین نسل از آنتی هیستامین‌ها است. این دارو به سرعت به مغز نفوذ کرده و موجب خواب‌آلودگی می‌شود. همچنین از این دارو به عنوان ماده اصلی کرم‌های آنتیزان (به انگلیسی: Anthisan)، نئوآنترگان (به انگلیسی: Neoantergan) استفاده شده‌است. این کرم‌ها در درمان گزیدگی حشرات و کهیر کاربرد دارند.

موارد مصرف[ویرایش]

کاربرد اصلی آن در درمان حساسیت و خارش است. برای درمان رینیت آلرژیک به ویژه تب یونجه و بیماری‌های آلرژیک پوستی از قبیل کهیر و آنژیوادم نیز مصرف می‌شود. امروزه کمتر مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر[ویرایش]

پیریلامین با مهار گیرنده‌های H۱ (نوع یک گیرنده‌های هیستامین) عمل می‌کند.

عوارض جانبی[ویرایش]

شایع‌ترین عوارض آن تضعیف سیستم عصبی مرکزی، خواب آلودگی و عوارض آنتی کولینرژیک مانند خشکی دهان، خواب آلودگی و خستگی است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

حساسیت

آنتی‌هیستامین

منابع[ویرایش]

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷

http://en.wikipedia.org/wiki/Mepyramine