ویلیام جان مک‌کورن رانکین
ویلیام جان مک‌کورن رانکین (۵ ژوئیه ۱۸۲۰–۲۴ دسامبر ۱۸۷۲) یک مهندس عمران، فیزیکدان و ریاضیدان اسکاتلندی بود. او به همراه رودلف کلاوزیوس و ویلیام تامسون از عوامل مؤسس علم ترمودینامیک به ویژه با تمرکز روی سه قانون اول ترمودیناک بود.[۱] مهم‌ترین مطالعات وی در زمینهٔ مکانیک خاک مربوط به فشار جانبی زمین و پایداری دیوارهای حائل می‌باشد.[۲]
رنکین نظریه موتور بخار و در واقع همه موتورهای حرارتی را توسعه داد. کتابهای راهنمای تئوری و عملی مهندسی او برای دهه‌های بسیاری پس از انتشار خود در دههٔ ۱۸۶۰ استفاده شد. او در ادینبورگ متولد شد و در گلاسکو درگذشت و تا پایان عمر مجرد ماند.[۳]
تالیفات[ویرایش]
- روشهای بهبود تأمین آب گلاسکو (۱۸۵۲)
- راهنمای مکانیک کاربردی (۱۸۵۸)
- راهنمای موتور بخار و دیگر عوامل محرک اولیه (۱۸۵۹)
- کتابچه راهنمای مهندسی عمران (۱۸۶۲)
- کشتی سازی، نظری و عملی (۱۸۶۶)
- راهنمای ماشین آلات و میل (۱۸۶۹)[۴]
پانویس[ویرایش]
- ↑ زندگینامه رانکین در بریتانیکا به انگلیسی
- ↑ http://en.wikipedia.org/wiki/William_John_Macquorn_Rankine
- ↑ زندگینامه رانکین به انگلیسی
- ↑ تالیفات مهم رانکین به انگلیسی
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
