ناحیه جزیره‌ای
ناحیه جزیره‌ای (به انگلیسی: insular area) به بخش‌هایی از خاک ایالات متحدهٔ آمریکا گفته می‌شود که جزئی از ناحیهٔ کلمبیا یا ۵۰ ایالت آمریکا نباشند. ساکنان این مناطق مالیات فدرال نمی‌پردازند و تحت پوشش قانون شهروندی آمریکا نیستند.
پرتوریکو[ویرایش]
پرتوریکو در شمال شرقی دریای کارائیب در جزایر هند غربی و با مساحت ۸۸۹۷ کلیومتر مربع واقع شده‌است. مرکز آن سان خوان است.
جزیره جانستون[ویرایش]
جزیره‌ای مرجانی در اقیانوس آرام جنوب جزایر هاوایی در غرب نصف النهار ۱۷۰ درجه غربی به مساحتی برابر ۲۳۶ کیلومتر مربع
ساموای آمریکا[ویرایش]
ساموآی آمریکا در شرق کشور ساموآ در اقیانوس آرام با مساحتی برابر ۲۱۵ کیلومتر مربع پایتخت آن شهر پاگوپاگو است.
سرزمین‌های تحت‌الحمایه آمریکا در اقیانوس آرام[ویرایش]
جزایر کارولین مارشال و جزایر ماریانای شمالی که حدود ۳ هزار جزیره را در بر می‌گیرد و فقط ۱۰۰ جزیره آن قابل سکونت است. مرکز این سرزمین‌ها کاپیتول هیل تایناپاک است.
گوام[ویرایش]
گوام در فاصله ۲۱۰۰ کیلومتری شمال شرقی فیلیپین در غرب اقیانوس آرام با مساحتی برابر ۵۴۹ کیلومتر مربع واقع شده‌است. مرکز آن شهر آگانا است.
میدوی[ویرایش]
جزایر میدوی در اقیانوس آرام و شرق جزایر هاوایی و شرق خط بین‌المللی زمان و شمال رأس‌السرطان قرار گرفته‌است. مساحت آن برابر ۵ کیلومتر مربع می‌باشد.
ویرجین آمریکا[ویرایش]
جزایر ویرجین ایالات متحده در دریای کارایب واقع شده‌است. مساحت آن بالغ بر ۳۴۴ کیلومتر مربع می‌باشد و مرکز آن شارلوت آمالی است.
ویک[ویرایش]
در اقیانوس آرام در شمال جزایر مارشال جنوب شرقی جزایر میدوی واقع شده‌است. مساحت آن برابر ۸/۷ کیلومتر مربع می‌باشد و مرکز آن شهر ویک است.
منابع[ویرایش]
- حسین حمیدی نیا، «ایالات متحده آمریکا»، (دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، تهران، ۱۳۸۲)، چاپ اول
