نخستین جنگ ایتالیا-اتیوپی

نخستین جنگ ایتالیا-اتیوپی
بخشی از تقسیم آفریقا

از بالا سمت چپ در جهت ساعتگرد: سربازان ایتالیایی در راه مصوع؛ قلعهٔ یوهانس چهارم در مکله؛[۷] سواره نظام اتیوپی در جنگ آدوا؛ آزاد شدن اسرای ایتالیایی در پایان نزاع؛ منلیک دوم در آدوا؛ رس ماکونن در حال رهبری سپاهیان اتیوپی در جنگ آمبا آلاگی
تاریخ۱۵ دسامبر ۱۸۹۴–۲۳ اکتبر ۱۸۹۶
موقعیت
نتایج

پیروزی اتیوپی

تغییرات
قلمرو
استقلال اتیوپی تثبیت شد؛ مرز با اریترهٔ تحت کنترل ایتالیا تعیین شد
طرف‌های درگیر

 ایتالیا

 اتیوپی
پشتیبان:
 روسیه[۱][۲][۳]
 فرانسه[۴][۵]
شورشیان اریتره[۶]
فرماندهان و رهبران
پادشاهی ایتالیا اومبرتوی یکم ایتالیا
پادشاهی ایتالیا فرانچسکو کریسپی
پادشاهی ایتالیا آنتونیو استارابا
پادشاهی ایتالیا اورست باراتیری
پادشاهی ایتالیا ویتوریو دابورمیدا 
پادشاهی ایتالیا جیزپه آریموندی 
پادشاهی ایتالیا ماتئو آلبرتونه (اسیر)
امپراتوری اتیوپیمنلیک دوم
{{nowrap|الگو:Country data Ethiopianتایتو بتل}}
امپراتوری اتیوپیالولا انگیدا
امپراتوری اتیوپیمکونن
امپراتوری اتیوپیمیکائیل وولو
امپراتوری اتیوپی تکله هایمانو
امپراتوری اتیوپیباهتا هاگوس 
قوا
۱۸٬۰۰۰[۸]–۲۵٬۰۰۰[۹]

۱۹۶٬۰۰۰[۹]

  • ۱۰۰٬۰۰۰ تفنگدار، بقیه مسلح به تیروکمان، شمشیر و نیزه
تلفات و خسارات
۱۸٬۰۰۰ تلفات:
۷٬۵۰۰ کشتهٔ ایتالیایی[۱۰]
۷٬۱۰۰ کشتهٔ اهل اریتره[۱۰] ۱٬۴۲۸ زخمی ایتالیایی[۱۰] ۱٬۸۶۵ اسیر ایتالیایی[۱۰]
۱۷٬۰۰۰ تلفات:
۷٬۰۰۰ کشته[۱۰]
۱۰٬۰۰۰ زخمی[۱۰]

نخستین جنگ ایتالیا-اتیوپی (ایتالیایی: Guerra d'Abissinia) بین پادشاهی ایتالیا و امپراتوری اتیوپی از ۱۸۹۵ تا ۱۸۹۶ رخ داد. این جنگ در نتیجهٔ فسخ قرارداد صلح ووچاله، که بر اساس آن ایتالیا ادعای قیمومیت بر اتیوپی را داشت، رخ داد. جنگ در سال ۱۸۹۵ با پیروزی‌های اولیهٔ اریترهٔ تحت‌کنترل ایتالیا آغاز شد و در ادامه سپاهیان اتیوپی دست به ضد حمله زده و قلعهٔ ایتالیایی مکله را محاصره و تسخیر کردند. شکست ایتالیا پس از جنگ آدوا رخ داد، که در طی آن سپاه اتیوپی سربازان ایتالیایی و نیروهای اریتره را وادار به عقب‌نشینی به داخل خاک اریتره کرد. برخی از سران اریتره که خائن شناخته شدند توسط اتیوپیایی‌ها دستگیر و اعدام شدند.[۱۱] جنگ با امضای قرارداد صلح آدیس آبابا پایان یافت. از آنجا که این جنگ نخستین پیروزی قاطع نیروهای آفریقایی بر استعمارگران اروپایی بود،[۱۲] نماد بارز جنبش پان‌آفریقا شده و حکومت اتیوپی را تا سال ۱۹۳۶ تضمین کرد.[۱۳][۹]

منابع[ویرایش]

  1. "The activities of the officer the Kuban Cossack army N. S. Leontjev in the Italian-Ethiopic war in 1895–1896". Archived from the original on 28 اكتبر 2014. Retrieved 14 December 2020. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  2. Richard, Pankhurst. "Ethiopia's Historic Quest for Medicine, 6". The Pankhurst History Library. Archived from the original on 2011-10-03.
  3. (Patman 2009، صص. 27–30)
  4. "Soviet Appeasement, Collective Security, and the Italo-Ethiopian war of 1935 and 1936". libcom.org.
  5. Thomas Wilson, Edward (1974). Russia and Black Africa Before World War II. New York. p. 57-58.
  6. Haggai, Erlich (1997). Ras Alula and the scramble for Africa – a political biography: Ethiopia and Eritrea 1875–1897. African World Press.
  7. "Ethiopian Treasures". ethiopiantreasures.co.uk. Retrieved 3 October 2015.
  8. (Vandervort 1998، ص. 160)
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ "First Italo-Abyssinian War: Battle of Adowa". HistoryNet. June 12, 2006.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ ۱۰٫۴ ۱۰٫۵ Milkias, Paulos (2005). "The Battle of Adwa: The Historic Victory of Ethiopia over European Colonialism". In Paulos Milkias; Getachew Metaferia (eds.). The Battle of Adwa: Reflections on Ethiopia's Historic Victory Against European Colonialism. p. 71. ISBN 978-0-87586-414-3.
  11. "Photo of some of the Eritrean Ascari mutilated".
  12. "5 Fascinating Battles of the African Colonial Era". Encyclopaedia Britannica. Retrieved 14 June 2020.
  13. Professor Kinfe Abraham, "The Impact of the Adowa Victory on The Pan-African and Pan-Black Anti-Colonial Struggle," Address delivered to The Institute of Ethiopian Studies, Addis Ababa University, 8 February 2006

پیوند به بیرون[ویرایش]