موسیقی بندری
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
| موسیقی در ایران | |
|---|---|
| تاریخ | |
| پیش از اسلام | هخامنشیان • ساسانیان |
| پس از اسلام | صدر اسلام • مروگی |
| معاصر | قاجار • پهلوی • لس‌آنجلسی • زیرزمینی |
| موسیقی سنتی ایرانی | |
| مقام‌ها • نظریهٔ ادوار • دستگاه‌ها • تحول مقام به دستگاه • ردیف • فواصل موسیقی ایرانی • گوشه • آوازها • سازها • فرم‌ها | |
| دیگر سبک‌ها | |
| پاپ • رپ • راک • سمفونیک • جاز • متال • کرال | |
| نواحی | |
| آذربایجانی • شوشتری • ایلامی • جنوبی • باصری • مازندرانی • بختیاری • سیستانی • بخشی‌های خراسان شمالی • بلوچی • بندری • ترکمنی • خراسانی • علوانیه • کردی • کرمانی • گیلکی • لری | |
| مناسبتی | |
| زرتشتی • نوروزخوانی • تعزیه • رمضان • صلوات‌خوانی • مداحی | |
بندری یکی از سبکهای موسیقی ایران است. بندری موزیکی شاد و ریتم‌دار است. این موسیقی با استفاده از سازهای کوبه‌ای تومبا، تمپو و نی انبان که یک ساز بادی است نواخته می‌شود.
سازهای بندری[ویرایش]
در هرمزگان[ویرایش]
- کوبه‌ایی‌ها:
دهل (صدای بم) پی په (صدای میانه) کسر (صدای زیر) لیوا (سازی اصالتاً آفریقایی) که در مراسم مذهبی خاصی استفاده می‌شود و ساخته شده از تنه درخت مخصوص، مراسم زار
- تخته. دو تیکه چوب که معمولاً زنها در کنار دهل و کسر روی هم میزند.
conga و bongo و داربوکا؛ و سما (با تشدید روی میم) شبیه دایره که عرب‌ها هم استفاده می‌کنند. جهله یا همان کوزه با سه نوع صدا (جمالی با صدایی بم) (جهله با صدایی میانه) و (گلوک صدایی زیر)
زهی‌ها: عود. چنگ (قیچک با کوکی خاص که نزدیک به موسیقی بلوچی است) kora سازی اصالتاً آفریقایی
بادی‌ها: جفتی (سازی شبیه نی انبان اما بدون انبان) سورنا
در خوزستان[ویرایش]
نی انبان. سنج دمام. دهل. با کمی تفاوت عود. داربوکا.نی عربی.کاسوره.دف عربی.دف.تومبا.بانگ و بینگو.
در بوشهر[ویرایش]
ساز لیوا بوشهری. نی انبان. عود. سنج. دهل و دمامو، کاسوره، نی جفتی، بوق
منابع[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |