مهدیه گلرو

مهدیه گلرو (زادهٔ ۲ شهریور ۱۳۶۴)، فعال دانشجویی، فعال حقوق زنان، عضو همبستگی جمهوری‌خواهان ایران و عضو سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی بود.^[۱][۲]

تولد و تحصیلات[ویرایش]

گلرو در ۲ شهریور ۱۳۶۲ به دنیا آمد پدرش محمدکاظم گلرو ار روحانیون منتقد دولت بود. او تحصیلات خود را در رشته اقتصاد در دانشگاه علامه طباطبایی به پایان برد. وی به دلیل زندان‌های مکرر از ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد بازماند. گلرو پس از مطرح شدن بحث امکان بازگشت دانشجویان ستاره‌دار به دانشگاه‌ها در دورهٔ اول دولت حسن روحانی، برای بازگشت به تحصیل اقدام کرد، اما برای مدت‌ها از ورود او به دانشگاه ممانعت شد. او درنهایت با تحصن چندروزه در بهمن ۱۳۹۶ به رشتهٔ اقتصاد دانشگاه الزهرا راه یافت؛ اما ۲۰ روز مانده به دفاع از پایان‌نامه‌اش در مرداد ۱۳۹۸، با تهدید بازجویش مجبور به خروج از کشور شد.^[۳]

فعالیت‌های دانشجویی و محرومیت از تحصیل[ویرایش]

مهدیه گلرو در دوران دانشجویی خود در دانشگاه علامه طباطبایی عضو انجمن اسلامی این دانشگاه بوده و پس از اعتراضات مردمی در سال ۱۳۸۸ مجموعه دانشجویان محروم از تحصیل شورایی را سازماندهی کرد.

او به علت نقدهایی که در قالب برگزاری تجمعات دانشجویی، انتشار نشریه، برگزاری نشست‌ها به عملکرد دولت احمدی‌نژاد صورت گرفت و همچنین به دلیل تلاش‌هایش برای جلوگیری از انحلال انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی توسط رئیس دانشگاه (صدر الدین شریعتی)، در سال ۱۳۸۵ در حالی که تنها یک ترم تا فارغ‌التحصیلی فاصله داشت از تحصیل محروم شد و این محرومیت تا سال ۱۳۸۸ به صورت پی در پی تمدید شد.

در پرونده تحصیلی وی ۸ ترم تعلیق از تحصیل با احتساب سنوات درج گردیده است. وی در دوران انتخابات دهم ریاست جمهوری در ستاد مهدی کروبی فعالیت داشت. مهدیه گلرو به همراه دیگر دانشجویان محروم از تحصیل شورایی تشکیل دادند با عنوان «شورای دفاع از حق تحصیل» که پیش از انتخابات تجمعاتی مقابل وزارت علوم و صدا و سیما در در اعتراض به ادعای محمود احمدی‌نژاد که منکر وجود دانشجویان ستاره‌دار (محروم از تحصیل) شده بود، برگزار می‌کردند.^[۴]

زندان پس از اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸)[ویرایش]

مهدیه گلرو که در دوران انتخابات سال ۱۳۸۸ در ستاد مهدی کروبی فعالیت می‌کرد، در ۱۱ آذر ۱۳۸۸ بازداشت شد و در فروردین ۱۳۸۹ به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام و تجمع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی» از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به دو سال و چهار ماه حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرداد ۱۳۸۹، عیناً از سوی شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تهران تأیید شد.

مهدیه گلرو پس از روز دادگاه به همراه زندانیان سیاسی دیگر نظیر بهاره هدایت به بند قرنطینهٔ متادون که به مجرمان معتاد و جهت ترک آنان اختصاص دارد، انتقال یافت که امکان هر گونه تماس و ارتباط با دنیای خارج از آن‌ها سلب شد.^[۵][۶]

وحید لعلی‌پور همسر مهدیه گلرو در شهریورماه ۱۳۹۰ از سوی پلیس امنیت احضار و پس از مراجعه به پلیس امنیت گیشا، با یک ون به دادسرای مستقر در زندان اوین منتقل شد.^[۱][۷]

همچنین وی به دلیل پیامی که از داخل زندان به مناسبت ۱۶ آذر ۱۳۸۹ انتشار داد به همراه مجید توکلی و بهاره هدایت از سوی قاضی مقیسه به ۶ ماه حبس دیگر نیز محکوم شد و به همین علت ۸ ماه متناوب از ملاقات کابینی محروم بود. در پی آن مهدیه گلرو به همراه بهاره هدایت در اعتراض به محرومیت از ملاقات اعتصاب غذا کردند.^{[۸][۹][۱۰]} او در اردیبهشت ۱۳۹۱ پس از گذراندن ۳۰ ماه حبس، از زندان اوین آزاد شد.^[۱۱]

او همچنین عضو کانون شهروندی زنان بود که چند روز پس از تجمع فعالان جنبش زنان در برابر مجلس شورای اسلامی^[۱۲] در ۳۰ مهر ۱۳۹۳ در اعتراض به اسیدپاشی‌های زنجیره‌ای که در اصفهان رخ داد، دستگیر و به زندان اوین منتقل شد.^[۱۳]

مهدیه مجدداً در ۴ آبان ۱۳۹۳ پس از اعتراضات اسیدپاشی در اصفهان، با یورش نیروهای امنیتی به منزلش بازداشت شد. وی در بهمن ۱۳۹۳ با تودیع وثیقه ۷۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.^[۱۴]

مواضع[ویرایش]

• گلرو پس از انتشار تصویری از پرویز ثابتی (رئیس سابق ساواک) در تظاهرات زن زندگی آزادی بهمن ۱۴۰۱ در آمریکا، وی را با خلخالی و لاجوردی مقایسه کرد.^[۱۵]
• گلرو در بهمن ۱۴۰۱ پس از انتشار بیانیه موسوی در مورد براندازی نظام جمهوری اسلامی، در مقایسه میرحسین موسوی و رضا پهلوی اظهار کرد که رضا پهلوی همیشه مجبور بوده که از انقلابیونی که انقلاب ۵۷ دخیل بودند و ارثیه تاج و تخت پدری‌اش را از او گرفتند متنفر باشد و حق انتخاب دیگری نداشته است، درحالی‌که بقیه ما (مثل میرحسین موسوی) حق انتخاب داریم تا هرگاه بخواهیم مواضع خود را تغییر دهیم.^[۱۶]

مهاجرت[ویرایش]

وی به سوئد مهاجرت کرد^[۱۷][۱۸]

منابع[ویرایش]