مهاتیر محمد

Yang Amat Berbahagia تون دکتر مهاتیر محمد محضیر بن محمد SMN DK
هفتمین نخست‌وزیر مالزی
دوره مسئولیت ۱۰ مه ۲۰۱۸ – ۱ مارس ۲۰۲۰ موقت: از ۲۴ فوریه ۲۰۲۰ تا ۱ مارس ۲۰۲۰[۱]
پادشاه	محمد پنجم کلانتان عبدالله پاهانگ
قائم‌مقام	وان عزیزه وان اسماعیل
پس از	نجیب تون رزاق
پیش از	محی الدین یاسین
دوره مسئولیت ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۱ – ۳۱ اکتبر ۲۰۰۳
پادشاه	احمد شاه اسکندر ازلن شاه جعفر صلاح الدین سراج الدین
پس از	حسین اون
پیش از	عبدالله احمد بداوی
دبیرکل جنبش عدم تعهد
دوره مسئولیت ۲۰ فوریه ۲۰۰۳ – ۳۱ اکتبر ۲۰۰۳
پس از	تابو امبکی
پیش از	عبدالله احمد بداوی
وزیر مالیه
دوره مسئولیت ۵ ژوئن ۲۰۰۱ – ۳۱ اکتبر ۲۰۰۳
پس از	دائم زین الدین
پیش از	عبدالله احمد بداوی
دوره مسئولیت ۷ سپتامبر ۱۹۹۸ – ۷ ژانویه ۱۹۹۹
پس از	انور ابراهیم
پیش از	دائم زین الدین
وزیر کشور
دوره مسئولیت ۸ مه ۱۹۸۶ – ۸ ژانویه ۱۹۹۹
پس از	موسی هیتم
پیش از	عبدالله احمد بداوی
وزیر دفاع
دوره مسئولیت ۱۸ ژوئیه ۱۹۸۱ – ۶ مه ۱۹۸۶
پس از	عبدالطیب محمود
پیش از	عبدالله احمد بداوی
وزیر تجارت و صنعت
دوره مسئولیت ۱ ژانویه ۱۹۷۸ – ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۱
نخست‌وزیر	حسین اون
پس از	Hamzah Abu Samah
پیش از	Ahmad Rithaudden Tengku Ismail
چهارمین معاون نخست‌وزیر مالزی
دوره مسئولیت ۵ مارس ۱۹۷۶ – ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۱
نخست‌وزیر	حسین اون
پس از	حسین اون
پیش از	موسی هیتم
وزیر آموزش
دوره مسئولیت ۵ سپتامبر ۱۹۷۴ – ۳۱ دسامبر ۱۹۷۷
نخست‌وزیر	عبدالرزاق حسین حسین اون
پس از	Mohamed Yaacob
پیش از	موسی هیتم
نماینده دوان راکیات از Kubang Pasu
دوره مسئولیت ۲۴ اوت ۱۹۷۴ – ۲۱ مارس ۲۰۰۴
پس از	Constituency established
پیش از	Mohd Johari Baharum
عضو دوان نگارا از کداح
دوره مسئولیت ۳۰ دسامبر ۱۹۷۲ – -
عضو دوان راکیات از Kota Setar Selatan
دوره مسئولیت ۲۵ آوریل ۱۹۶۴ – ۱۰ مه ۱۹۶۹
پس از	Wan Sulaiman Wan Tam
پیش از	Yusof Rawa
اولین رییس حزب مبارزان میهن
متصدی
آغاز به کار ۱۲ آگوست ۲۰۲۰
رئیس‌جمهور	مخرز ماهاتیر
قائم‌مقام	اعلام خواهد شد
پس از	"سمت تازه تاسیس"
اطلاعات شخصی
زاده	Mahathir bin Mohamad ۱۰ ژوئیهٔ ۱۹۲۵ ‏(۹۸ سال) الور ستار، Unfederated Malay States (اکنون مالزی)
حزب سیاسی	اومنو (۱۹۴۶–۱۹۶۹, ۱۹۷۲–۲۰۰۸, ۲۰۰۹–۲۰۱۶) برساتو (۲۰۱۷–۲۰۲۰) پجوآنگ (از ۲۰۲۰)
همسر(ان)	سیتی حازمه
فرزندان	7 (including Marina, Mokhzani and Mukhriz)
خویشاوندان	Iاسماعیل محمدعلی (برادر همسر)
محل تحصیل	دانشگاه ملی سنگاپور
امضا
وبگاه	Official website

مهاتیر بن محمد (جاوی: محضیر بن محمد ;pronounced [maˈhaðɪr bɪn moˈhamad]; (زاده ۱۰ ژوئیه ۱۹۲۵) سیاست‌مدار، پزشک و نویسنده مالزیایی است. وی همچنین چهارمین و هفتمین نخست‌وزیر سابق مالزی بود.

او نماینده پارلمان مالزی از حوزه لنکاوی در کداح است. او پیشتر از سال ۱۹۸۱ تا سال ۲۰۰۳ به عنوان چهارمین نخست‌وزیر مالزی فعالیت کرد که طولانی‌ترین دورهٔ تصدی این مقام است. فعالیت سیاسی مهاتیر از بیش از ۷۰ سال پیش که او در سال ۱۹۴۶ به سازمان ملی متحد مالایی‌ها (UMNO) پیوست شروع شد و او در سال ۲۰۱۶ حزب خود را با نام حزب بومی متحد مالزی (برساتو) تأسیس کرد.

وی از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۳^[۲] به عنوان چهارمین نخست‌وزیر مالزی فعالیت کرد که توانست با اندیشه‌ای منسجم و مبتنی بر آزادی‌های اقتصادی،^[۳] به شخصیتی ماندگار در تاریخ مالزی تبدیل شود. مهاتیر بن محمد بار دیگر در سال ۲۰۱۸ به عنوان هفتمین نخست‌وزیر مالزی انتخاب شد.^[۴][۵] وی تا ۱ مارس ۲۰۲۰ این سمت را عهده دار بود و در اثر بحران سیاسی استعفا داد. وی در تاریخ ۱۲ آگوست ۲۰۲۰ حزب مبارزان میهن را تاسیس کرد و خود به عنوان رییس آن منصوب شد.^[۶]

زندگی شخصی[ویرایش]

مهاتیر بن محمد یکی از ۹ فرزند یک مهاجر دو رگه هندی - مالزیایی و یک مادر مالایایی است.

او متولد و بزرگ شدهٔ شهر الور ستار در ایالت کداح است و بعدها پزشک شد و به مدت ۵ سال در زادگاه خود به مداوای بیماران پرداخت.^[۲][۷]

همسرش همکلاسی‌اش در دانشگاه پزشکی بود. او ۳ پسر دارد که در تجارت و سیاست در مالزی فعالیت دارند و یکی از دو دخترش، نویسنده و فعال در زمینه بیماری ایدز است.^[۲]

فعالیت سیاسی[ویرایش]

زندگی سیاسی دکتر مهاتیر در سال ۱۹۴۶ و هنگامی که ۲۱ ساله داشت، آغاز شد. وی در این سال به سازمان ملی مالزیایی‌های متحد موسوم به UMNO (اومنو) پیوست.^[۷]

او در سال ۱۹۶۴ از سوی اومنو به عنوان نماینده پارلمان برگزیده شده بود^[۷] پنج سال بعد در سال ۱۹۶۹ کرسی نمایندگی خود را از دست داد و پس از انتقاد آشکار از دولت وقت (تونکو عبدالرحمان) به دلیل نادیده گرفتن قوم مالزیایی از حزب اخراج شد.^[۷]

وی عقاید خود را در کتابی با عنوان بی‌تکلیفی (قوم) مالزیایی ابراز کرد و نوشت که قوم مالی (مالزیایی) در کشور در خلال دوران استعمار به گوشه رانده شدند.

این تفکرات زمینه را برای مهاتیر بن محمد برای حملات بعدی‌اش به غرب و حمله به آنهایی که به نظر مهاتیر محمد موفقیت مالزی را تهدید می‌کردند، آماده کرد. عقاید وی باعث شد که اومنو وی را دوباره دعوت به همکاری کند.^[۷]

در سال ۱۹۷۴ مهاتیر بن محمد وارد پارلمان شد و فعالیت‌اش را به عنوان وزیر آموزش و پرورش در کابینه آغاز کرد.^[۷] او سپس معاون رهبر اومنو شد.

در سال ۱۹۸۱ مهاتیر بن محمد به پست نخست‌وزیری مالزی رسید و توانست عقاید و باورهایش را به مرحله اجرا بگذارد. او با الگوگیری از ژاپن، مالزی را به کشوری تولیدکننده و صادرکننده فولاد، وسایل الکترونیکی و اتومبیل مبدل ساخت.^[۷]

با این حال انتقادهای زیادی به عملکرد او در زمینه آزادی‌های اجتماعی وارد می‌شد.

مهاتیر بن محمد سال ۱۳۹۵ در گردهم‌آیی مخالفان دولت مالزی گفته بود: می‌پذیرم که در دوران نخست‌وزیری‌ام یک دیکتاتور بوده‌ام، اما مردم علیه من قیام نکردند.^[۸]

وی دائماً ضمن دفاع از ارزش‌های آسیایی و مالزیایی از آنچه آن را سیاست دوگانه غرب می‌نامید، انتقاد می‌کرد. انتقادهای وی باعث شد در بین کشورهای در حال توسعه حامیانی به دست آورد.^[۷]

پس از آن دکتر مهاتیر محمد سیاست‌هایی را به مرحله اجرا درآورد که اقتصاد مالزی را عملاً از جهان خارج جدا کرده و در پی آن کشورش توانست بحران اقتصادی آسیا را از سر رفع کند.^[۷]

مهاتیر محمد قبل از کناره‌گیری از قدرت در اظهاراتی بیان داشت که یک دسته یهودی دنیا را می‌چرخاند. این گفته وی باعث خشم برخی از غربی‌ها و طرفداران غرب شد.^[۷]

فعالیت سیاسی و نخست‌وزیری مجدد[ویرایش]

مهاتیر ابن محمد در سال ۲۰۱۶ حزب خود را با نام حزب بومی‌تباران متحد مالزی تأسیس کرد.^[۹]

او در سال ۲۰۱۸ با بازگشت به سیاست ائتلاف مخالفان را به پیروزی در انتخابات سراسری مالزی هدایت کرد و برای نخستین بار از سال ۱۹۵۷ باعث شد ائتلاف حاکم در انتخابات شکست بخورد.

در سال ۲۰۱۸ (دی ۱۳۹۶) چهار حزب مخالف دولت، موسوم به اتحاد امید با پایان دادن به گمانه‌زنی‌ها، مهاتیر ابن محمد را به عنوان کاندیدای نخست‌وزیری انتخاب کرد.^[۱۰]

مهاتیر بن محمد با ۹۲ سال سن، پیرترین رهبر انتخابی جهان است. او توانست ائتلاف حاکم «باریسان ناسیونال» را که برای بیش از ۶۰ سال در قدرت بود، شکست دهد.^[۱۱]

دیدگاه‌ها[ویرایش]

ماهاتیر محمد درباره روند توسعه مالزی در یک سخنرانی گفته است که ما به جای استراتژی جایگزینی واردات، استراتژی توسعه صادرات را پی گرفتیم و اجازه دادیم خارجی‌ها با تکنولوژی خود، کشور ما را صنعتی کنند. در حالی که اگر خودمان می‌خواستیم هر یک از این تکنولوژی‌ها را بسازیم، ۳۰ تا ۴۰ سال طول می‌کشید. وی از ایران و قطر برای ایستادگی در برابر تحریم‌های اقتصادی تمجید کرده‌است و عقیده دارد که مهم است که جهان اسلام در مواجه با تهدیدهای آینده متکی به خود باشند.^[۱۲][۱۳] در زمان تحریم های بانکی امریکا علیه ایران بانک‌های مالزی حساب ایرانیان مالزی را بستند وی در پاسخ به خبرنگاران گفت: کشورش مجبور شده تا به "ایجاد مشکل" در زندگی ایرانیان مقیم این کشور در بستن حساب‌های بانکی‌شان دست بزند.او اشاره کرده که در صورتیکه مالزی اقدام به بستن حساب ایرانیان نکند بانک‌های مالزی در خارج از این کشور بسته خواهد شد و یک کشور قدرتمند در حال زورگویی به ما در این زمینه است.^[۱۴]

وی همچنین بر ایده تجارت با دینار طلا و معامله تهاتری در میان کشورهای اسلامی تأکید دارد.^[۱۲][۱۳]

کتاب‌شناسی[ویرایش]

از مهاتیر بن محمد یک کتاب در ایران منتشر شده‌است.

اسلام، دانش و مسائل بین‌المللی، مجموعه سخنرانی مهاتیر بن محمد؛ مترجم محمدرضا رضایی‌پور، نشر رسا، ۱۳۸۸^[۱۵]

یکی از کتاب‌های مشهور وی با عنوان «زندگی‌نامه یک پزشک در خانه» سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۰) منتشر شد و مهاتیر بن محمد برای نوشتن آن هشت سال از عمر خود را صرف کرده‌است.^[۱۶]

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به مهاتیر محمد در ویکی‌گفتاورد موجود است.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مهاتیر محمد موجود است.

منابع[ویرایش]