محمد یوسف نیری
| محمد یوسف نیری | |
|---|---|
 محمد یوسف نیری | |
| زادهٔ | ۳۱ خرداد ۱۳۳۳ شیراز |
| محل زندگی | ایران |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | پژوهشگر، نویسنده و استاد دانشگاه شیراز |
| آثار | سودای ساقی، سنگ سیاه؛ تصحیح: نهج البلاغه نواب لاهیجی، مفتاح‌الفتوح و رموزالکنوز، مناهل التحقیق، تحفه نیر؛ ترجمه: السبعین فی فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام |
| خویشاوندان | شیخ عبدالرسول نیر شیرازی |
محمد یوسف نیری (زاده ۳۱ خرداد ۱۳۳۳ - شیراز) نویسنده و پژوهشگر ایرانی است. وی در دوران تحصیل، از محضر درس بزرگانی همچون احمد مهدوی دامغانی و سید جعفر شهیدی بهره‌مند گشته و اینک استاد تمام وقت (پایه ۳۲) بخش زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز می‌باشد.
زندگی[ویرایش]
دکتر محمد یوسف نیری در سال ۱۳۳۳، در خاندانی اصیل و اهل دانش در شیراز چشم به جهان گشود. شیخ عبدالرسول نیر شیرازی عارف آزادی‌خواه و دانشمند برجسته معاصر، عموی بزرگ ایشان است.[۱] وی از محققان نامدار ایرانی است که در حوزه مولوی پژوهی و عرفان اسلامی دارای تخصص است.
سوابق تحصیلی[ویرایش]
- دیپلم ادبی، شیراز دبیرستان حاج قوام ۱۳۵۱
- لیسانس زبان وادبیات فارسی دانشگاه شیراز ۱۳۵۶
- فوق لیسانس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران ۱۳۵۸
- دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران ۱۳۶۵[۲]
کتاب‌شناسی[ویرایش]
- دو رساله در حالات و کرامات حضرت شاهچراغ علیه‌السلام، انتشارات دانشگاه شیراز، ۱۳۷۸.
- تصحیح و شرح نهج البلاغه نواب لاهیجی،[۳] میراث مکتوب، تهران، ۱۳۷۹.[۲]
- نرگس عاشقان،انتشارات دانشگاه شیراز،۱۳۹۲
- مفتاح‌الفتوح و رموزالکنوز (تصحیح و توضیح)، اثر سید قطب‌الدین محمد نیریزی، انتشارات احمدی، شیراز، ۱۳۸۰.
- خورشید جان، انتشارات احمدی، شیراز، ۱۳۸۱.
- تصحیح، مقدمه و تحشیه رساله مناهل التحقیق، آقا محمد هاشم شیرازی، انتشارات احمدی، شیراز.
- تحفهٔ نیّر (تصحیح و توضیح)، یادداشت‌های شیخ عبدالرسول نیّر شیرازی، بنیاد فارس شناسی، شیراز، ۱۳۸۳.[۴]
- امیر جان افروز، ترجمه و شرح رساله السبعین فی فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام، اثر سید علی همدانی، دریای نور، شیراز، ۱۳۸۶.
- سودای ساقی، چهار گفتار دربارهٔ مولانا، دریای نور، شیراز، ۱۳۸۶.
- سنگ سیاه، خاطرات شخصی، دانشنامه فارس، شیراز، ۱۳۸۸.[۵]
- پیمانه غم (تصحیح)، رباعیات شیخ عبدالرسول نیر شیرازی، نشر قلمکده، شیراز، ۱۳۸۹.
وی همچنین کتاب «عرفان زبان» را در دست انتشار دارد.[۶]
مقالات[ویرایش]
- هستی و نیستی در آئینه روضة الانوار، پژوهش نامه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی، ش ۷، زمستان ۱۳۷۰.[۷]
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام وجهه جاودانه، فصل نامه اندیشه دینی، دانشگاه شیراز، ش۱، دوره دوم، پاییز و زمستان ۱۳۷۹.[۸]
- ذوالقرنین در میان نور و ظلمت، پژوهش نامه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی، ش ۳۱، پاییز ۱۳۸۰.[۹]
- حکیم خندان، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، ش ۳۴، بهار ۱۳۸۱.[۱۰]
- شهید و شهادت در عرفان اسلامی، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، ش ۴۲، بهار ۱۳۸۴.[۱۱]
- سیمرغ در جلوه‌های عام و خاص، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، ش ۴۸، پاییز ۱۳۸۵.[۱۲]
سوابق رسمی و خدمات آموزشی[ویرایش]
- مربی بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز از ۲۰/۳/۵۹.
- استادیار بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز از ۱۱/۳/۶۷.
- دانشیار بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز از ۱۹/۷/۷۷.
- استاد پایه ۲۹ بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز از ۲۹/۶/۸۵.
- عضویت در شورای پژوهشی دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز ۱/۱۲/۶۷.
- عضویت در شورای تحصیلات تکمیلی دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز ۲۵/۷/۷۴.
- عضویت در شورای قطب‌های علمی بخش فارسی دانشگاه شیراز ۱۴/۱۲/۸۱.
- عضویت در کمیتهٔ ادیان و عرفان مرکز پژوهش‌های اسلامی دانشگاه شیراز ۱۷/۱۲/۸۱.
- عضویت در کمیتهٔ علمی همایش مدرسان ایرانی زبان و ادبیات فارسی درخارج از کشور ۲۶/۱/۷۸.
نشان‌ها و جوایز[ویرایش]
- مدال دانشگاه شیراز، به مناسبت احراز رتبهٔ اول و دانشجوی ممتاز دوره کارشناسی، مراسم فارغ‌التحصیلی دانشگاه شیراز، خرداد ۱۳۵۶.
- مدرس برجستهٔ سال ۱۳۷۱ دانشگاه شیراز.
- لوح تقدیر به پاس تألیف در ششمین هفتهٔ کتاب جمهوری اسلامی ایران، معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی فارس، آبان ۱۳۷۷.
- دریافت سرو بلورین، لوح تقدیر و جایزه به عنوان نفر برتر در بخش معارف اسلامی، جشن فرهنگ فارس، آبان ۱۳۷۸.
- لوح تقدیر و جایزه به عنوان استاد پیشکسوت دانشگاه شیراز در سال ۱۳۸۲، تالار شهید دستغیب دانشگاه، اردیبهشت ۱۳۸۲.
- پژوهشگر نمونهٔ بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز در سال ۱۳۸۴.
- استاد نمونه دانشگاه شیراز در سال ۱۳۸۵.
- استاد برگزیده در سومین دوره بین‌المللی جایزه سال دکتر معین، تیر ۱۳۹۰.[۱۳]
پانویس[ویرایش]
- ↑ تحفهٔ نیّر، یادداشت‌های شیخ عبدالرسول نیّر شیرازی، بنیاد فارس شناسی، شیراز، ۱۳۸۳، ج۱: ص۲۱.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «زندگی‌نامه دکتر محمد یوسف نیری». راسخون. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ با همکاری دکتر سید محمد مهدی جعفری (استاد دانشگاه شیراز).
- ↑ این رساله نخستین جلد از ۵ مجلد کتاب «تحفه نیر» و از منابع مفید تحقیق در اوضاع اجتماعی دوره مشروطه است.
- ↑ ««سنگ سیاه» منتشر شد». دانشنامه فارس. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «کتابهای در دست انتشار محمد یوسف نیری». خبرگزاری کتاب ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «هستی و نیستی در آئینه روضة الانوار». پایگاه مجلات تخصصی نور. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «امیرالمومنین علی علیه السلام وجهه جاودانه». پایگاه مجلات تخصصی نور. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «ذوالقرنین در میان نور و ظلمت». پایگاه مجلات تخصصی نور. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «حکیم خندان». پایگاه مجلات تخصصی نور. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «شهید و شهادت در عرفان اسلامی=پایگاه مجلات تخصصی نور». دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «سیمرغ در جلوه‌های عام و خاص». پایگاه مجلات تخصصی نور. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «آثار علمی استاد معین سرمایه ای برای رونق زبان و ادبیات فارسی». گیلان نیوز؛ سومین دوره بین‌المللی جایزه سال دکتر معین. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۱.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- صفحه شخصی محمد یوسف نیری در پایگاه رسمی دانشگاه شیراز
منابع[ویرایش]
- پایگاه مجلات تخصصی نور
- دانشنامه فارس ـ «سنگ سیاه» منتشر شد
- گیلان نیوز ـ آیین سومین دوره بین‌المللی جایزه سال دکتر معین
- صفحه شخصی دکتر محمد یوسف نیری ـ دانشگاه شیراز
- خبرگزاری کتاب ایران ـ کتابهای در دست انتشار محمد یوسف نیری
- شهر کتاب ـ نیری: مکتب عرفان سعدی سهل و ممتنع است
- خبرگزاری کتاب ایران ـ عطار؛ نظریه‌پرداز و انسان‌شناس