مبتدا و خبر

مبتدا و خبر از اصلاحات علم نحو و دو رکن اساسی جمله اسمیه است.

تعریف[ویرایش]

مبتدا آن اسمی است که در ابتدای جمله اسمیه قرار گرفته‌است و خبر هم آن کلمه یا کلماتی است که معمولاً بعد از مبتدا می‌آید و باعث کامل کردن معنای مبتدا می‌شود. مبتدا و خبر دارای اعراب رفع کلمات دارای _ٌ

هستند.[۱]

اقسام[ویرایش]

اقسام مبتدا[ویرایش]

مبتدا بر دو قسم است:

  • مبتدای اسمی: اسمی است که مسندٌ‌الیه واقع شود و مجرد از عوامل لفظیه باشد.
  • مبتدای وصفی: وصفی است که بعد از نفی یا استفهام قرار گرفته باشد و باعث شود اسم ظاهر یا ضمیر منفصل بعدش مرفوع شود.[۲]

اقسام خبر[ویرایش]

خبر نیز بر دو قسم است:

  • مفرد: در صورتی که خبر کلمه باشد.
  • جمله: در صورتی که خبر یک جمله باشد که در اصطلاح به آن جمله خبریه نیز گفته می‌شود.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. تبیان، موسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی. «جملهٔ اسمیه، مبتدا و خبر». article.tebyan.net (به Persian). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۰۵.
  2. ملکی اصفهانی، محمود (۱۳۹۰). نحو مقدماتی. قم: دارالعلم. ص. ۴۰.
  3. ملکی اصفهانی، محمود (۱۳۹۰). نحو مقدماتی. قم: دارالعلم. ص. ۴۱ و ۴۲.