ماریو زاگالو
ماریو زاگالو (به پرتغالی: Mário Zagallo) (۹ اوت ۱۹۳۱ – ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴) فوتبالیست و مربی پیشین تیم ملی فوتبال برزیل بود.
فوتبال[ویرایش]
او به‌عنوان بازیکن در جام جهانی فوتبال ۱۹۵۸ و جام جهانی فوتبال ۱۹۶۲ موفق شد با تیم فوتبال برزیل قهرمان جهان شود. با مصدومیت پله در مراحل مقدماتی جام جهانی ۱۹۶۲ زاگالو بار دیگر نقش مهمی ایفا کرد و با شکست چکسلواکی در فینال، برزیل بار دیگر برنده جام جهانی شد.[۲]
همچنین در دو دوره جام جهانی ۱۹۷۰ و ۱۹۹۴ توانست به‌عنوان سرمربی و مربی تیم فوتبال برزیل را قهرمان جام جهانی فوتبال بکند. تیم برزیل با مربیگری زاگالو در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه به عنوان نایب قهرمانی دست یافت. وی همچنین مدتی سرمربی گری تیم‌های ملی عربستان، امارات و کویت را به عهده داشته است.[۲]
زاگالو نخستین کسی بود که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی، جام جهانی را به دست آورد.[۲]
ایران[ویرایش]
در فینال جام ملت‌های آسیا ۱۹۷۶ در تهران، ایران با کویت روبرو بود. او پیش از آغار مسابقات گفته بود که در این دوره کویت با قهرمانی در آسیا نوار قهرمانی ایران را قطع می‌‌کند. این صحبت‌های زاگالو باعث شد روزنامه‌های ایران تیترهایی جنجالی علیه او منتشر کنند. روزنامه رستاخیز، به نقل از حسن روشن نوشت زاگالو خیلی مغرور است، بادش را خالی می‌کنیم. ایران برنده این بازی شد و به قهرمانی رسید.[۲]
ایران و کویت در دیدارهای انتخابی جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ بار دیگر رقیب یکدیگر بودند و تنها یکی از آنها می‌توانست راهی آن مسابقات شود. بار دیگر ایران، کویت را در دو دیدار رفت و برگشت شکست داد و راهی آرژانتین شد. پس از این پیروزی، ضیا آتابای ترانه زاگالو را خواند.[۲]
درگذشت[ویرایش]
ماریو زاگالو در ۵ ژانویه ۲۰۲۴ و در سن ۹۲ سالگی بر اثر کهولت سن درگذشت.[۳]
منابع[ویرایش]
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ماریو زاگالو موجود است. |
- ↑ «ماریو زاگالو، اسطوره فوتبال برزیل درگذشت».
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ «مرگ زاگالو، اسطوره فوتبال برزیل: گرگ پیری که در خاطره جمعی مردم ایران جای گرفت». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۶ دی ۱۴۰۲.
- ↑ «ماریو زاگالو درگذشت». ایسنا. ۱۶ دی ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۱۶ دی ۱۴۰۲.
|  | |
|  | |
| | |
|  | |
| | |
| | |