فیلیپ پتن

فیلیپ پتن
پتن در سال ۱۹۴۱
رئیس دولت فرانسه
دوره مسئولیت
۱۱ ژوئیه ۱۹۴۰ – ۲۰ اوت ۱۹۴۴
نخست‌وزیرپیر لاوال
پس ازآلبر لوبرن (رئیس‌جمهور جمهوری)
پیش ازشارل دو گل (رئیس دولت موقت جمهوری)
نخست‌وزیر فرانسه
دوره مسئولیت
۱۶ ژوئن ۱۹۴۰ – ۱۷ آوریل ۱۹۴۲
رئیس‌جمهورآلبر لوبرن (تا سال ۱۹۴۰)
قائم‌مقامکامیل چاوتمپس
پیر لاوال
پیر-اتین فلاندن
فرانسوا دارلان
پس ازپل رینو
پیش ازپیر لاوال
معاون نخست‌وزیر فرانسه
دوره مسئولیت
۱۸ مه ۱۹۴۰ – ۱۶ ژوئن ۱۹۴۰
نخست‌وزیرپل رینو
پس ازکامیل چاوتمپس
پیش ازکامیل چاوتمپس
وزیر جنگ
دوره مسئولیت
۹ فوریه ۱۹۳۴ – ۸ نوامبر ۱۹۳۴
پس ازژوزف پل-بونکور
پیش ازلوئیس مورین
رئیس ستاد ارتش فرانسه
دوره مسئولیت
۳۰ آوریل ۱۹۱۷ – ۱۶ مه ۱۹۱۷
پس ازرابرت نیول
پیش ازفردیناند فوش
اطلاعات شخصی
زاده
آنری فیلیپ بنونی اومر ژوزف پتن

۲۴ آوریل ۱۸۵۶
کوشی-ا-لا-تور، پا-دو-کاله، امپراتوری دوم فرانسه
درگذشته۲۳ ژوئیهٔ ۱۹۵۱ (۹۵ سال)
Île d'Yeu، وانده، جمهوری چهارم فرانسه
حزب سیاسیمستقل
همسر(ان)یوژنی پتن
پیشهنظامی و سیاستمدار
جایزه‌هامارشال فرانسه
نشان نظامی
امضا
خدمات نظامی
لقب(ها)مارشال پتن
مارشال قدیم
شیر وردن
وفاداریجمهوری سوم فرانسه
فرانسه ویشی
خدمت/شاخهارتش فرانسه
سال‌های خدمت۱۸۷۶–۱۹۴۴
درجهژنرال لشکر
جنگ‌ها/عملیات‌جنگ جهانی اول
نبرد وردن
جنگ جهانی دوم

هانری فیلیپ بنونی اومر پتین (زادهٔ ۲۴ آوریل ۱۸۵۶ – درگذشته ۲۳ ژوئیه ۱۹۵۱) که عموماً با نام فیلیپ پتن (فرانسوی: filip petɛ̃؛ انگلیسی: Philippe Pétain) شناخته می‌شود، معروف به مارشال پتن (فرانسوی: Maréchal Pétain؛ انگلیسی: Marshal Pétain) و مارشال قدیم (فرانسوی: le vieux Maréchal؛ انگلیسی: The Old Marshal) افسر ژنرال و سیاستمدار فرانسوی بود که در پایان جنگ جهانی اول به مقام مارشال فرانسه رسید و در طی آن به شیر وردون (فرانسوی: le lion de Verdun) معروف شد. او سپس از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۴ ریاست کشور فرانسه ویشی خدمت کرد. پتن که در سال ۱۹۴۰، ۸۴ ساله بود، به عنوان مسن‌ترین رئیس دولت فرانسه شناخته می‌شود.

او در ۱۸۷۶ به ارتش فرانسه پیوست و تحصیلات نظامی خود را در مدرسهٔ نظامی سَن-سیر و مدرسهٔ عالی جنگ پاریس انجام داد. در جنگ جهانی اول از خود قابلیت زیادی نشان داد و در نبرد وردن پیروز شد. او را از آن پس «نجات‌بخش وردان» می‌نامیدند. در ۱۹۱۷ فرمانده کل نیروهای فرانسه شد و در ۱۹۱۸ لقب «مارشال فرانسه» گرفت. پس از پایان جنگ وزیر دفاع و وزیر مشاور شد. در جریان قدرت گرفتن نازی‌ها در آلمان، پتن از هواداران سیاست مدارا با آلمان بود.

پس از شکست فرانسه از آلمان نازی، مارشال پتن رئیس دولت ویشی شد. پس از جنگ جهانی دوم، به جرم خیانت به کشور، به اعدام محکوم شد که این حکم توسط ژنرال دوگل تبدیل به حبس ابد شد.

زندگانی[ویرایش]

وی در یکی از بخش‌های پا-دو-کاله فرانسه که در جمهوری فرانسه بدان کمون‌های فرانسه گفته می‌شود در بخش کوشی-ا-لا-تور در خانواده‌ای فرهیخته زاده شد. این خانواده از قرن هجدهم در کمون کوشی-ا-لا-تور اقامت گزیدند.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Herbert R. Lottman (trad. Béatrice Vierne), Pétain, Éditions du Seuil, Paris, 1984, 732 ISBN 978-2-02-006763-8, p. 13-15.

پیوند به بیرون[ویرایش]

مناصب نظامی
پیشین:
رابرت نیول
رئیس ستاد ارتش فرانسه
۱۷ مه ۱۹۱۷– ژانویه ۱۹۲۰
پسین:
خودش
به عنوان او رئیس شورای عالی جنگ بود
پسین:
ادموند بوات
به عنوان رئیس ستاد کل ارتش
پیشین:
خودش
به عنوان فرمانده کل قوا
معاون رئیس شورای عالی جنگ
ژانویه ۱۹۲۰– فوریه ۱۹۳۱
پسین:
ماکسیم ویگان
مناصب سیاسی
پیشین:
پل رنو
نخست‌وزیر فرانسه
۱۹۴۰–۱۹۴۲
پسین:
پیر لاوال
پیشین:
آلبر لوبرن
به عنوان رئیس
رئیس جمهور فرانسه
۱۹۴۰–۱۹۴۴
پسین:
شارل دو گل
به عنوان رئیس دولت موقت
عنوان سلطنتی
پیشین:

آلبر لوبرن و
جاستی گیتارت و ویلاردبو
شاهزادگان آندورا
۱۹۴۰–۱۹۴۴
با جاستی گیتارت و ویلاردبو (۱۹۴۰)
ریکارد فورنسا (کفیل) (۱۹۴۰–۱۹۴۳)
رامون ایگلسیاس و ناواری (۱۹۴۲–۱۹۴۴)
پسین:

شارل دو گل و
رامون ایگلسیاس و ناواری
رکوردها
پیشین:
پادشاه سوئد
گوستاو پنجم
مسن ترین رئیس فعلی دولت
۱۱ جولای ۱۹۴۰– ۱۹ اوت ۱۹۴۴
پسین:
پادشاه سوئد
گوستاو پنجم
پیشین:
گیرمو به ویلگاس پولیدو
پیرترین رهبران جهان
۲۵ جولای ۱۹۴۹– ۲۳ جولای ۱۹۵۱
پسین:
پدرو لاسکورائین