لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷

لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷
جزئیات مسابقات
تاریخ برگزاری۱۸ سپتامبر ۲۰۰۷ – ۲۱ مه ۲۰۰۸
شمار تیم‌ها۳۲ (مرحله گروهی)
۷۶ (مجموع)
رده‌بندی نهایی
انگلستان منچستر یونایتد[۱] (سومین عنوان)
نایب‌قهرمانانگلستان چلسی
آمار مسابقات
بازی‌های برگزار شده۱۲۵
گل‌های زده شده۳۳۰ (۲٫۶۴ گل به‌ازای هر بازی)
تماشاگران۵٬۳۸۰٬۹۴۷ (۴۳٬۰۴۸ نفر به‌ازای هر بازی)
بیشترین گلزن(ـان)پرتغال کریستیانو رونالدو[۲] (۸ گل)

لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷ پنجاه و سومین دوره از مسابقات فوتبال باشگاه‌های برتر اروپا و شانزدهمین دورهٔ لیگ قهرمانان اروپا بود.[۳][۴]

دیدار نهایی در ۲۱ مه ۲۰۰۸، در ورزشگاه لوژنیکی، شهر مسکو روسیه برگزار شد.[۵][۶] در آن دیدار که نخستین فینال تمام انگلیسی لیگ قهرمانان بود،[۷][۸] تیم منچستر یونایتد به مصاف تیم چلسی رفت و پس از کسب تساوی ۱–۱ در تایم قانونی در ضربات پنالتی برای سومین بار[۹][۱۰] فاتح لیگ قهرمانان اروپا شد.[۱۱][۱۲]

تیم میلان مدافع عنوان قهرمانی بود،[۱۳] اما در نخستین دور از مرحله حذفی در برابر آرسنال شکست خورد و از گردونه رقابت‌ها حذف شد.[۱۴][۱۵]

سهمیه‌بندی کشورهای عضو اتحادیه[ویرایش]

در مجموع ۷۶ تیم از ۵۲ عضو اتحادیهٔ اروپا برای شرکت در لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷ انتخاب شدند (به‌جز لیختن‌اشتاین). هر اتحادیه بر اساس ضریب لیگ داخلی خود، و در نظر گرفتن عملکرد باشگاه‌ها در مسابقات اروپایی از فصل ۰۲–۲۰۰۱ تا ۰۶–۲۰۰۵، تعداد مشخصی از باشگاه‌ها را به لیگ قهرمانان اروپا وارد می‌کند.[۱۶]

  • رتبه‌های ۱ تا ۳، هریک ۴ سهمیه خواهند داشت.
  • رتبه‌های ۴ تا ۶، هریک ۳ سهمیه خواهند داشت.
  • رتبه‌های ۷ تا ۱۵، هریک ۲ سهمیه خواهند داشت.
  • رتبه‌های ۱۶ تا ۵۳، هریک ۱ سهمیه خواهند داشت.

رتبه‌بندی اتحادیه[ویرایش]

برای لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷، اعضای اتحادیه مطابق با ضرایب کشوری یوفا در سال ۲۰۰۶، رتبه‌بندی می‌شوند که در آن عملکرد لیگ برتر کشورها در رقابت‌های اروپایی، از فصل ۰۲–۲۰۰۱ تا ۰۶–۲۰۰۵ در نظر گرفته می‌شود.[۱۷]

رتبه اتحادیه ضریب تیم‌ها
۱ اسپانیا اسپانیا ۷۲٫۷۴۸ ۴
۲ ایتالیا ایتالیا ۶۶٫۷۳۱
۳ انگلستان انگلستان ۶۳٫۴۸۶
۴ فرانسه فرانسه ۵۰٫۷۸۱ ۳
۵ آلمان آلمان ۴۸٫۳۶۴
۶ پرتغال پرتغال ۴۴٫۰۴۱
۷ هلند هلند ۴۱٫۳۳۱ ۲
۸ یونان یونان ۳۲٫۰۸۱
۹ روسیه روسیه ۳۱٫۸۳۳
۱۰ رومانی رومانی ۳۱٫۴۵۷
۱۱ اسکاتلند اسکاتلند ۳۰٫۳۷۵
۱۲ بلژیک بلژیک ۳۰٫۲۵۰
۱۳ اوکراین اوکراین ۲۶٫۶۰۰
۱۴ جمهوری چک چک ۲۶٫۵۷۵
۱۵ ترکیه ترکیه ۲۶٫۱۶۶
۱۶ سوئیس سوئیس ۲۵٫۸۷۵ ۱
۱۷ بلغارستان بلغارستان ۲۴٫۲۹۰
۱۸ اسرائیل اسرائیل ۲۱٫۵۴۱
رتبه اتحادیه ضریب تیم‌ها
۱۹ نروژ نروژ ۲۰٫۹۷۵ ۱
۲۰ اتریش اتریش ۲۰٫۳۷۵
۲۱ صربستان صربستان ۱۹٫۹۹۹
۲۲ لهستان لهستان ۱۸٫۵۰۰
۲۳ دانمارک دانمارک ۱۶٫۹۵۰
۲۴ مجارستان مجارستان ۱۴٫۶۶۵
۲۵ کرواسی کرواسی ۱۴٫۰۸۳
۲۶ سوئد سوئد ۱۳٫۲۴۹
۲۷ اسلواکی اسلواکی ۱۲٫۳۳۲
۲۸ قبرس قبرس ۱۰٫۱۶۵
۲۹ اسلوونی اسلوونی ۱۰٫۱۶۵
۳۰ بوسنی و هرزگوین بوسنی و هرزگوین ۸٫۱۶۵
۳۱ فنلاند فنلاند ۷٫۳۷۳
۳۲ لتونی لتونی ۷٫۱۶۴
۳۳ مولدووا مولداوی ۶٫۸۳۲
۳۴ گرجستان گرجستان ۶٫۳۳۱
۳۵ لیتوانی لیتوانی ۵٫۸۳۲
۳۶ مقدونیه شمالی مقدونیه ۵٫۳۳۱
رتبه اتحادیه ضریب تیم‌ها
۳۷ ایسلند ایسلند ۴٫۸۳۲ ۱
۳۸ لیختن‌اشتاین لیختن‌اشتاین ۴٫۵۰۰ ۰
۳۹ بلاروس بلاروس ۴٫۴۱۵ ۱
۴۰ جمهوری ایرلند ایرلند ۴٫۳۳۱
۴۱ آلبانی آلبانی ۳٫۶۶۵
۴۲ ارمنستان ارمنستان ۲٫۹۹۸
۴۳ استونی استونی ۲٫۶۶۵
۴۴ مالت مالت ۲٫۶۶۵
۴۵ ولز ولز ۲٫۳۳۲
۴۶ ایرلند شمالی ایرلند شمالی ۲٫۳۳۲
۴۷ جمهوری آذربایجان آذربایجان ۱٫۹۹۹
۴۸ لوکزامبورگ لوکزامبورگ ۱٫۸۳۲
۴۹ قزاقستان قزاقستان ۱٫۶۶۶
۵۰ جزایر فارو جزایر فارو ۱٫۶۶۵
۵۱ سان مارینو سان مارینو ۰٫۰۰۰
۵۲ آندورا آندورا ۰٫۰۰۰
۵۳ مونته‌نگرو مونته‌نگرو ۰٫۰۰۰

توزیع تیم‌ها[ویرایش]

از آنجا که مدافع عنوان قهرمانی (میلان) از طریق لیگ داخلی به دور سوم مقدماتی لیگ قهرمانان راه یافت و به‌صورت خودکار وارد مرحله گروهی شد، جایگاه آن‌ها در دور سوم مقدماتی خالی شد و تغییرات زیر در فهرست دسترسی پیش فرض ایجاد شده‌است:[۱۸]

  • قهرمان اتحادیه ۱۶ (سوئیس)، از دور دوم مقدماتی به دور سوم مقدماتی ارتقا می‌یابد.
  • قهرمانان اتحادیه‌های ۲۳ و ۲۴ (دانمارک و مجارستان)، از دور اول مقدماتی به دور دوم مقدماتی ارتقا می‌یابند.
تیم‌هایی که در این دور وارد می‌شوند تیم‌هایی که از دور قبل صعود کرده‌اند
دور اول مقدماتی
(۲۸ تیم)
  • ۲۸ قهرمان از اتحادیه‌های ۲۵ تا ۵۳ (به‌جز لیختن‌اشتاین)
دور دوم مقدماتی
(۲۸ تیم)
  • ۸ قهرمان از اتحادیه‌های ۱۷ تا ۲۴
  • ۶ نائب قهرمان از اتحادیه‌های ۱۰ تا ۱۵
  • ۱۴ برنده دور اول مقدماتی
دور سوم مقدماتی
(۳۲ تیم)
  • ۷ قهرمان از اتحادیه‌های ۱۰ تا ۱۶
  • ۳ نائب قهرمان از اتحادیه‌های ۷ تا ۹
  • ۶ تیم سوم از اتحادیه‌های ۱ تا ۶
  • ۲ تیم چهارم از اتحادیه‌های ۱ تا ۳ (به‌جز مدافع عنوان قهرمانی میلان)
  • ۱۴ برنده دور دوم مقدماتی
مرحله گروهی
(۳۲ تیم)
  • ۱ مدافع عنوان قهرمانی
  • ۹ قهرمان از اتحادیه‌های ۱ تا ۹
  • ۶ نائب قهرمان از اتحادیه‌های ۱ تا ۶
  • ۱۶ برنده دور سوم مقدماتی
مرحله حذفی
(۱۶ تیم)
  • ۸ تیم نخست مرحله گروهی
  • ۸ تیم دوم مرحله گروهی

تیم‌ها[ویرایش]

موقعیت تیم‌ها در لیگ کشورشان در فصل قبل، داخل پرانتز درج شده‌است. (TH: دارنده عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا)

مرحله گروهی
اسپانیا رئال مادرید (اول) انگلستان منچستر یونایتد (اول) آلمان اشتوتگارت (اول) هلند آیندهوون (اول)
اسپانیا بارسلونا (دوم) انگلستان چلسی (دوم) آلمان شالکه ۰۴ (دوم) یونان المپیاکوس (اول)
ایتالیا اینتر میلان (اول) فرانسه المپیک لیون (اول) پرتغال پورتو (اول) روسیه زسکا مسکو (اول)
ایتالیا آ.اس. رم (دوم) فرانسه المپیک مارسی (دوم) پرتغال اسپورتینگ (دوم) ایتالیا میلانTH(چهارم)
دور سوم مقدماتی
اسپانیا سویا (سوم) فرانسه تولوز (سوم) روسیه اسپارتاک مسکو (دوم) اوکراین دینامو کی‌یف (اول)
اسپانیا والنسیا (چهارم) آلمان وردر برمن (سوم) رومانی دینامو بخارست (اول) جمهوری چک اسپارتا پراگ (اول)
ایتالیا لاتزیو (سوم) پرتغال بنفیکا (سوم) اسکاتلند سلتیک (اول) ترکیه فنرباغچه (اول)
انگلستان لیورپول (سوم) هلند آژاکس (پلی‌آف)[Note 1] بلژیک اندرلشت (اول) سوئیس زوریخ (اول)
انگلستان آرسنال (چهارم) یونان آ.ا. ک آتن (دوم)
دور دوم مقدماتی
رومانی استوا بخارست (دوم) جمهوری چک اسلاویا پراگ (دوم) نروژ روزنبورگ (اول) لهستان زاگوئبیه لوبین (اول)
اسکاتلند رنجرز (دوم) ترکیه بشیکتاش (دوم) اتریش ردبول زالتسبورگ (اول) دانمارک کپنهاگن (اول)
بلژیک خنک (دوم) بلغارستان لفسکی صوفیه (اول) صربستان ستاره سرخ بلگراد (اول) مجارستان دبرتسنی (اول)
اوکراین شاختار دونتسک (دوم) اسرائیل بیتار اورشلیم (اول)
دور اول مقدماتی
کرواسی دینامو زاگرب (اول) لتونی ونتسپیلس (اول) جمهوری ایرلند دری سیتی (دوم)[Note 2] جمهوری آذربایجان خزر لنکران (اول)
سوئد الفسبورگ (اول) مولدووا شریف تیراسپول (اول) آلبانی تیرانا (اول) لوکزامبورگ اف۹۱ دودلانژ (اول)
اسلواکی ژیلینا (اول) گرجستان الیمپی روستاوی (اول) ارمنستان پیونیک (اول) قزاقستان آستانه (اول)
قبرس آپوئل (اول) لیتوانی کاوناس (اول) استونی لوادیا تالین (اول) جزایر فارو هاونر بولتفلاگ (اول)
اسلوونی دمژاله (اول) مقدونیه شمالی پوبدا (اول) مالت Marsaxlokk (اول) آندورا Rànger's (اول)
بوسنی و هرزگوین سارایوو (اول) ایسلند اف اچ (اول) ولز نیو سنتس (اول) سان مارینو موراتا (اول)
فنلاند تامپره یونایتد (اول) بلاروس باته بوریسف (اول) ایرلند شمالی لینفیلد (اول) مونته‌نگرو زیتا (اول)
یادداشت
  1. ^ هلند: آژاکس پس از غلبه بر آزد آلکمار در فینال پلی‌آف، به‌عنوان سهمیه دوم هلند راهی لیگ قهرمانان شد.
  2. ^ جمهوری ایرلند: پس از آنکه قهرمان فصل قبل شلبورن، به‌خاطر مشکلات مالی موفق به اخذ مجوز لیگ برتر ۲۰۰۷ نشد، تیم دوم دری سیتی به لیگ قهرمانان راه یافت.[۱۹]

تاریخ بازی‌ها و قرعه‌کشی[ویرایش]

تقویم تاریخ بازی‌هاو قرعه‌کشی را نشان می‌دهد.

مرحله دور تاریخ قرعه کشی بازی رفت بازی برگشت
مقدماتی دور اول مقدماتی ۲۹ ژوئن ۲۰۰۷ ۱۷–۱۸ ژوئیه ۲۰۰۷ ۲۴–۲۵ ژوئیه ۲۰۰۷
دور دوم مقدماتی ۳۱ ژوئیه–۱ اوت ۲۰۰۷ ۷–۸ اوت ۲۰۰۷
دور سوم مقدماتی ۳ اوت ۲۰۰۷ ۱۴–۱۵ اوت ۲۰۰۷ ۲۸–۲۹ اوت ۲۰۰۷
مرحله گروهی هفته اول ۳۰ اوت ۲۰۰۷ ۱۸–۱۹ سپتامبر ۲۰۰۷
هفته دوم ۲–۳ اکتبر ۲۰۰۷
هفته سوم ۲۳–۲۴ اکتبر ۲۰۰۷
هفته چهارم ۶–۷ نوامبر ۲۰۰۷
هفته پنجم ۲۷–۲۸ نوامبر ۲۰۰۷
هفته ششم ۱۱–۱۲ دسامبر ۲۰۰۷(الف)
مرحله حذفی یک‌هشتم نهایی ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷ ۱۹–۲۰ فوریه ۲۰۰۸ ۴–۱۱ مارس ۲۰۰۸(ب)
یک‌چهارم نهایی ۱۴ مارس ۲۰۰۸ ۱–۲ آوریل ۲۰۰۸ ۸–۹ آوریل ۲۰۰۸
نیمه نهایی ۲۲–۲۳ آوریل ۲۰۰۸ ۲۹–۳۰ آوریل ۲۰۰۸
فینال ۲۱ مه ۲۰۰۸ در ورزشگاه لوژنیکی، مسکو

(الف) تیم‌های گروه D، به‌خاطر حضور میلان در ۱۳ و ۱۶ دسامبر در جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ در ژاپن، مسابقات هفته ششم را در ۴ دسامبر برگزار کردند.

(ب) با توجه به آن که تیم‌های میلان و اینتر هر دو از ورزشگاه سن سیرو برای بازی‌های خانگی خود استفاده می‌کنند، و بر اساس قرعه، هر دو باید در بازی برگشت دور اول حذفی در خانه از حریف خود میزبانی کنند، بازی خانگی اینتر برابر لیورپول یک هفته به تعویق افتاد و در ۱۱ مارس ۲۰۰۸ برگزار شد.

دور مقدماتی[ویرایش]

دور اول مقدماتی[ویرایش]

قرعه‌کشی در روز جمعه، ۲۹ ژوئن ۲۰۰۷ در نیون، سوئیس برگزار شد. قرعه‌کشی توسط دیوید تیلور دبیرکل یوفا و میکله چنتنارو رئیس مسابقات باشگاهی یوفا برگزار شد. مسابقات دور رفت در ۱۷ و ۱۸ ژوئیه و مسابقات دور برگشت در ۲۴ و ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۷ برگزار شد.

تیم ۱ نتیجه‌نهایی تیم ۲   بازی رفت     بازی برگشت  
خزر لنکران جمهوری آذربایجان ۲–۴ کرواسی دینامو زاگرب ۱–۱ ۱–۳ (و.ا.)
آپوئل قبرس ۲–۳ بلاروس باته بوریسف ۲–۰ ۰–۳ (و.ا.)
شریف تیراسپول مولدووا ۵–۰ آندورا Rànger's ۲–۰ ۳–۰
اف اچ ایسلند ۴–۱ جزایر فارو هاونر بولتفلاگ ۴–۱ ۰–۰
نیو سنتس ولز ۴–۴ (گ.ز.) لتونی ونتسپیلس ۳–۲ ۱–۲
پوبدا مقدونیه شمالی ۰–۱ استونی لوادیا تالین ۰–۱ ۰–۰
الیمپی روستاوی گرجستان ۰–۳ قزاقستان آستانه ۰–۰ ۰–۳
زیتا مونته‌نگرو ۵–۴ لیتوانی کاوناس ۳–۱ ۲–۳
موراتا سان مارینو ۱–۴ فنلاند تامپره یونایتد ۱–۲ ۰–۲
اف۹۱ دودلانژ لوکزامبورگ ۵–۷ اسلواکی ژیلینا ۱–۲ ۴–۵
لینفیلد ایرلند شمالی ۰–۱ سوئد الفسبورگ ۰–۰ ۰–۱
دری سیتی[۲۰] جمهوری ایرلند ۰–۲ ارمنستان پیونیک ۰–۰ ۰–۲
Marsaxlokk مالت ۱–۹ بوسنی و هرزگوین سارایوو ۰–۶ ۱–۳
دمژاله اسلوونی ۳–۱ آلبانی تیرانا ۱–۰ ۲–۱

دور دوم مقدماتی[ویرایش]

قرعه‌کشی در روز جمعه، ۲۹ ژوئن ۲۰۰۷ در نیون، سوئیس برگزار شد. قرعه‌کشی توسط دیوید تیلور دبیرکل یوفا و میکله چنتنارو رئیس مسابقات باشگاهی یوفا برگزار شد. مسابقات دور رفت در ۳۱ ژوئیه و ۱ اوت و مسابقات دور برگشت در ۷ و ۸ اوت ۲۰۰۷ برگزار شد.

تیم ۱ نتیجه‌نهایی تیم ۲   بازی رفت     بازی برگشت  
پیونیک ارمنستان ۱–۴ اوکراین شاختار دونتسک ۰–۲ ۱–۲
ستاره سرخ بلگراد صربستان ۲–۲ (گ.ز.) استونی لوادیا تالین ۱–۰ ۱–۲
رنجرز اسکاتلند ۳–۰ مونته‌نگرو زیتا ۲–۰ ۱–۰
دبرتسنی مجارستان ۰–۱ سوئد الفسبورگ ۰–۱ ۰–۰
زاگوئبیه لوبین لهستان ۱–۳ رومانی استوا بخارست ۰–۱ ۱–۲
خنک بلژیک ۲–۲ (گ.ز.) بوسنی و هرزگوین سارایوو ۱–۲ ۱–۰
ونتسپیلس لتونی ۰–۷ اتریش زالتسبورگ ۰–۳ ۰–۴
آستانه قزاقستان ۲–۱۰ نروژ روزنبورگ ۱–۳ ۱–۷
اف اچ ایسلند ۲–۴ بلاروس باته بوریسف ۱–۳ ۱–۱
کپنهاگن دانمارک ۲–۱ اسرائیل بیتار اورشلیم ۱–۰ ۱–۱ (و.ا.)
ژیلینا اسلواکی ۰–۰ (۳–۴ پ) جمهوری چک اسلاویا پراگ ۰–۰ ۰–۰ (و.ا.)
تامپره یونایتد فنلاند ۲–۰ بلغارستان لفسکی صوفیه ۱–۰ ۱–۰
دمژاله اسلوونی ۲–۵ کرواسی دینامو زاگرب ۱–۲ ۱–۳
بشیکتاش ترکیه ۴–۰ مولدووا شریف تیراسپول ۱–۰ ۳–۰

دور سوم مقدماتی[ویرایش]

قرعه‌کشی در روز جمعه، ۳ اوت ۲۰۰۷ در نیون، سوئیس برگزار شد. قرعه‌کشی توسط دیوید تیلور دبیرکل یوفا و جورجیو مارکتی مدیر فوتبال حرفه‌ای یوفا برگزار شد. مسابقات دور رفت در ۱۴ و ۱۵ اوت و مسابقات دور برگشت در ۲۸ و ۲۹ اوت ۲۰۰۷ برگزار شد. برندگان این دور، راهی مرحله گروهی شدند در حالیکه بازندگان راهی دور اول جام یوفا شدند. به علت درگذشت آنتونیو پوئرتا، مسابقه دور برگشت سویا برابر آ.ا. ک آتن، تا ۳ سپتامبر به تعویق افتاد.

تیم ۱ نتیجه‌نهایی تیم ۲   بازی رفت     بازی برگشت  
باته بوریسف بلاروس ۲–۴ رومانی استوا بخارست ۲–۲ ۰–۲
تامپره یونایتد فنلاند ۰–۵ نروژ روزنبورگ ۰–۳ ۰–۲
اسپارتاک مسکو روسیه ۲–۲ (۳–۴ پ) اسکاتلند سلتیک ۱–۱ ۱–۱ (و.ا.)
وردر برمن آلمان ۵–۳ کرواسی دینامو زاگرب ۲–۱ ۳–۲
ردبول زالتسبورگ اتریش ۲–۳ اوکراین شاختار دونتسک ۱–۰ ۱–۳
آژاکس هلند ۱–۳ جمهوری چک اسلاویا پراگ ۰–۱ ۱–۲
والنسیا اسپانیا ۵–۱ سوئد الفسبورگ ۳–۰ ۲–۱
سارایوو بوسنی و هرزگوین ۰–۴ اوکراین دینامو کی‌یف ۰–۱ ۰–۳
فنرباغچه ترکیه ۳–۰ بلژیک اندرلشت ۱–۰ ۲–۰
رنجرز اسکاتلند ۱–۰ صربستان ستاره سرخ بلگراد ۱–۰ ۰–۰
تولوز فرانسه ۰–۵ انگلستان لیورپول ۰–۱ ۰–۴
بنفیکا پرتغال ۳–۱ دانمارک کپنهاگن ۲–۱ ۱–۰
لاتزیو ایتالیا ۴–۲ رومانی دینامو بخارست ۱–۱ ۳–۱
اسپارتا پراگ جمهوری چک ۰–۵ انگلستان آرسنال ۰–۲ ۰–۳
زوریخ سوئیس ۱–۳ ترکیه بشیکتاش ۱–۱ ۰–۲
سویا اسپانیا ۶–۱ یونان آ.ا. ک آتن ۲–۰ ۴–۱

مرحله گروهی[ویرایش]



قرعه‌کشی مرحله گروهی در روز پنج‌شنبه ۳۰ اوت ۲۰۰۷، در در تالار گفتگوی گریمالدی در موناکو برگزار شد. پدرو پینتو میزبان مراسم قرعه‌کشی بود و این مراسم توسط دیوید تیلور دبیرکل یوفا و میکله چنتنارو رئیس مسابقات باشگاهی یوفا برگزار شد. مسابقات مابین ۱۸ سپتامبر تا ۱۲ دسامبر ۲۰۰۷ برگزار شد.

تیم‌های اول و دوم هر گروه راهی مرحله حذفی شدند و تیم‌های رتبه سوم راهی مرحله یک‌شانزدهم نهایی جام یوفا شدند. بر اساس پاراگراف ۶٫۰۵ در آئین‌نامه یوفا برای فصل جاری، اگر دو یا تعداد بیشتری تیم در یک گروه امتیاز برابری داشته باشند، معیارهای زیر برای تعیین رتبه‌بندی اعمال می‌شود:

  1. امتیاز کسب شده در مسابقات رو در رو، در بین تیم‌های با امتیاز برابر
  2. تفاضل گل در مسابقات رو در رو در بین تیم‌های با امتیاز برابر
  3. گل زده در مسابقات خارج از خانه در بین تیم‌های با امتیاز برابر
  4. تفاضل گل در تمام مسابقات گروهی
  5. گل زده در تمام مسابقات گروهی
  6. ضریب یوفا در بین تیم‌های با امتیاز برابر، و همچنین ضریب یوفای اتحادیه مربوطه طی پنج فصل گذشته

سویا و اسلاویا پراگ برای نخستین بار در مرحله گروهی لیگ قهرمانان حاضر شدند.[۲۱]

کلید رنگ‌ها در جدول گروهی
تیم‌هایی که راهی دور اول مرحله حذفی شدند.
تیم‌هایی که راهی جام یوفا شدند.

در جدول نتایج، تیم میزبان در ستون سمت راست فهرست شده‌است.

گروه A[ویرایش]

تیم بازی برد تساوی باخت گل‌ز گل‌خ ت‌گل امتیاز POR LIV OM BJK
پرتغال پورتو ۶ ۳ ۲ ۱ ۸ ۷ ۱۱ ۱–۱ ۲–۱ ۲–۰
انگلستان لیورپول ۶ ۳ ۱ ۲ ۱۸ ۵ +۱۳ ۱۰ ۴–۱ ۰–۱ ۸–۰
فرانسه المپیک مارسی ۶ ۲ ۱ ۳ ۶ ۹ −۳ ۷ ۱–۱ ۰–۴ ۲–۰
ترکیه بشیکتاش ۶ ۲ ۰ ۴ ۴ ۱۵ −۱۱ ۶ ۰–۱ ۲–۱ ۲–۱

گروه B[ویرایش]

تیم بازی برد تساوی باخت گل‌ز گل‌خ ت‌گل امتیاز CHE SCH ROS VAL
انگلستان چلسی ۶ ۳ ۳ ۰ ۹ ۲ ۱۲ ۲–۰ ۱–۱ ۰–۰
آلمان شالکه ۰۴ ۶ ۲ ۲ ۲ ۵ ۴ ۸ ۰–۰ ۳–۱ ۰–۱
نروژ روزنبورگ ۶ ۲ ۱ ۳ ۶ ۱۰ −۴ ۷ ۰–۴ ۰–۲ ۲–۰
اسپانیا والنسیا ۶ ۱ ۲ ۳ ۲ ۶ −۴ ۵ ۱–۲ ۰–۰ ۰–۲

گروه C[ویرایش]

تیم بازی برد تساوی باخت گل‌ز گل‌خ ت‌گل امتیاز RM OLY BRM LAZ
اسپانیا رئال مادرید ۶ ۳ ۲ ۱ ۱۳ ۹ ۱۱ ۴–۲ ۲–۱ ۳–۱
یونان المپیاکوس ۶ ۳ ۲ ۱ ۱۱ ۷ ۱۱ ۰–۰ ۳–۰ ۱–۱
آلمان وردر برمن ۶ ۲ ۰ ۴ ۸ ۱۳ −۵ ۶ ۳–۲ ۱–۳ ۲–۱
ایتالیا لاتزیو ۶ ۱ ۲ ۳ ۸ ۱۱ −۳ ۵ ۲–۲ ۱–۲ ۲–۱

گروه D[ویرایش]

تیم بازی برد تساوی باخت گل‌ز گل‌خ ت‌گل امتیاز MIL CEL BEN SHA
ایتالیا میلان ۶ ۴ ۱ ۱ ۱۲ ۵ ۱۳ ۱–۰ ۲–۱ ۴–۱
اسکاتلند سلتیک ۶ ۳ ۰ ۳ ۵ ۶ −۱ ۹ ۲–۱ ۱–۰ ۲–۱
پرتغال بنفیکا ۶ ۲ ۱ ۳ ۵ ۶ −۱ ۷ ۱–۱ ۱–۰ ۰–۱
اوکراین شاختار دونتسک ۶ ۲ ۰ ۴ ۶ ۱۱ −۵ ۶ ۰–۳ ۲–۰ ۱–۲

گروه E[ویرایش]

تیم بازی برد تساوی باخت گل‌ز گل‌خ ت‌گل امتیاز BAR OL RAN STU
اسپانیا بارسلونا ۶ ۴ ۲ ۰ ۱۲ ۳ ۱۴ ۳–۰ ۲–۰ ۳–۱
فرانسه المپیک لیون ۶ ۳ ۱ ۲ ۱۱ ۱۰ ۱۰ ۲–۲ ۰–۳ ۴–۲
اسکاتلند رنجرز ۶ ۲ ۱ ۳ ۷ ۹ −۲ ۷ ۰–۰ ۰–۳ ۲–۱
آلمان اشتوتگارت ۶ ۱ ۰ ۵ ۷ ۱۵ −۸ ۳ ۰–۲ ۰–۲ ۳–۲

گروه F[ویرایش]

تیم بازی برد تساوی باخت گل‌ز گل‌خ ت‌گل امتیاز MU ROM SCP DK
انگلستان منچستر یونایتد ۶ ۵ ۱ ۰ ۱۳ ۴ ۱۶ ۱–۰ ۲–۱ ۴–۰
ایتالیا آ.اس. رم ۶ ۳ ۲ ۱ ۱۱ ۶ ۱۱ ۱–۱ ۲–۱ ۲–۰
پرتغال اسپورتینگ ۶ ۲ ۱ ۳ ۹ ۸ ۷ ۰–۱ ۲–۲ ۳–۰
اوکراین دینامو کی‌یف ۶ ۰ ۰ ۶ ۴ ۱۹ −۱۵ ۰ ۲–۴ ۱–۴ ۱–۲

گروه G[ویرایش]

تیم بازی برد تساوی باخت گل‌ز گل‌خ ت‌گل امتیاز INT FEN PSV CSK
ایتالیا اینتر میلان ۶ ۵ ۰ ۱ ۱۲ ۴ ۱۵ ۳–۰ ۲–۰ ۴–۲
ترکیه فنرباغچه ۶ ۳ ۲ ۱ ۸ ۶ ۱۱ ۱–۰ ۲–۰ ۳–۱
هلند آیندهوون ۶ ۲ ۱ ۳ ۳ ۶ −۳ ۷ ۰–۱ ۰–۰ ۲–۱
روسیه زسکا مسکو ۶ ۰ ۱ ۵ ۷ ۱۴ −۷ ۱ ۱–۲ ۲–۲ ۰–۱

گروه H[ویرایش]

تیم بازی برد تساوی باخت گل‌ز گل‌خ ت‌گل امتیاز SEV ARS SLV STE
اسپانیا سویا ۶ ۵ ۰ ۱ ۱۴ ۷ ۱۵ ۳–۱ ۴–۲ ۲–۱
انگلستان آرسنال ۶ ۴ ۱ ۱ ۱۴ ۴ +۱۰ ۱۳ ۳–۰ ۷–۰ ۲–۱
جمهوری چک اسلاویا پراگ ۶ ۱ ۲ ۳ ۵ ۱۶ −۱۱ ۵ ۰–۳ ۰–۰ ۲–۱
رومانی استوا بخارست ۶ ۰ ۱ ۵ ۴ ۱۰ −۶ ۱ ۰–۲ ۰–۱ ۱–۱

مرحله حذفی[ویرایش]

از مرحله یک‌هشتم نهایی تا پایان مرحله نیمه نهایی، تیم‌ها بر اساس همان قوانین مرحله مقدماتی، دو بازی رفت و برگشت انجام خواهند داد که در صورت برنده شدن در مجموع بازی‌ها، به دور بعد راه می‌یابند. در مرحله یک‌هشتم نهایی، تیم‌هایی که در یک گروه بودند یا از یک کشور هستند نمی‌توانند با یکدیگر روبرو شوند.

قرعه‌کشی مرحله یک‌هشتم نهایی در روز جمعه، ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷ در نیون، سوئیس برگزار شد. قرعه‌کشی توسط دیوید تیلور دبیرکل یوفا و جورجیو مارکتی مدیر فوتبال حرفه‌ای یوفا برگزار شد.

قرعه‌کشی مراحل یک‌چهارم نهایی و نیمه نهایی هر دو در روز جمعه، ۱۴ مارس ۲۰۰۸ در نیون، سوئیس برگزار شد. قرعه‌کشی توسط دیوید تیلور دبیرکل یوفا و رینات داسایف سفیر فینال در مسکو، برگزار شد. بر خلاف مرحله یک‌هشتم نهایی، تیم‌هایی که در یک گروه بودند یا از یک کشور هستند، از مرحله یک‌چهارم نهایی به بعد می‌توانند با یکدیگر روبرو شوند.

براکت[ویرایش]

  یک‌هشتم نهایی یک‌چهارم نهایی نیمه نهایی فینال
                                         
 آلمان شالکه ۰۴ (پ.) ۱ ۰ ۱ (۴)  
 پرتغال پورتو ۰ ۱ ۱ (۱)  
   آلمان شالکه ۰۴ ۰ ۰ ۰  
   اسپانیا بارسلونا ۱ ۱ ۲  
 اسکاتلند سلتیک ۲ ۰ ۲
 اسپانیا بارسلونا ۳ ۱ ۴  
   اسپانیا بارسلونا ۰ ۰ ۰  
   انگلستان منچستر یونایتد ۰ ۱ ۱  
 ایتالیا آ.اس. رم ۲ ۲ ۴  
 اسپانیا رئال مادرید ۱ ۱ ۲  
   ایتالیا آ.اس. رم ۰ ۰ ۰
   انگلستان منچستر یونایتد ۲ ۱ ۳  
 فرانسه المپیک لیون ۱ ۰ ۱
 انگلستان منچستر یونایتد ۱ ۱ ۲  
   انگلستان منچستر یونایتد (پ.) ۱ (۶)
   انگلستان چلسی ۱ (۵)
 انگلستان آرسنال ۰ ۲ ۲  
 ایتالیا میلان ۰ ۰ ۰  
   انگلستان آرسنال ۱ ۲ ۳
   انگلستان لیورپول ۱ ۴ ۵  
 انگلستان لیورپول ۲ ۱ ۳
 ایتالیا اینتر میلان ۰ ۰ ۰  
   انگلستان لیورپول ۱ ۲ ۳
   انگلستان چلسی (و.ا.) ۱ ۳ ۴  
 ترکیه فنرباغچه (پ.) ۳ ۲ ۵ (۳)  
 اسپانیا سویا ۲ ۳ ۵ (۲)  
   ترکیه فنرباغچه ۲ ۰ ۲
   انگلستان چلسی ۱ ۲ ۳  
 یونان المپیاکوس ۰ ۰ ۰
 انگلستان چلسی ۰ ۳ ۳  


یک‌هشتم نهایی[ویرایش]

مسابقات دور رفت در ۱۹ و ۲۰ فوریه، و مسابقات دور برگشت در ۴ و ۵ مارس ۲۰۰۸ برگزار شد. به دلیل استفاده از استادیوم مشترک توسط میلان، مسابقه برگشت اینتر میلان برابر لیورپول با یک هفته تأخیر در ۱۱ مارس برگزار شد.

تیم ۱ نتیجه‌نهایی تیم ۲   بازی رفت     بازی برگشت  
سلتیک اسکاتلند ۲–۴ اسپانیا بارسلونا ۲–۳ ۰–۱
المپیک لیون فرانسه ۱–۲ انگلستان منچستر یونایتد ۱–۱ ۰–۱
شالکه ۰۴ آلمان ۱–۱ (۴–۱ پ) پرتغال پورتو ۱–۰ ۰–۱ (و.ا.)
لیورپول انگلستان ۳–۰ ایتالیا اینتر میلان ۲–۰ ۱–۰
آ.اس. رم ایتالیا ۴–۲ اسپانیا رئال مادرید ۲–۱ ۲–۱
آرسنال انگلستان ۲–۰ ایتالیا میلان ۰–۰ ۲–۰
المپیاکوس یونان ۰–۳ انگلستان چلسی ۰–۰ ۰–۳
فنرباغچه ترکیه ۵–۵ (۳–۲ پ) اسپانیا سویا ۳–۲ ۲–۳ (و.ا.)

یک‌چهارم نهایی[ویرایش]

مسابقات دور رفت در ۱ و ۲ آوریل و مسابقات دور برگشت در ۸ و ۹ آوریل ۲۰۰۸ برگزار شد.

تیم ۱ نتیجه‌نهایی تیم ۲   بازی رفت     بازی برگشت  
آرسنال انگلستان ۳–۵ انگلستان لیورپول ۱–۱ ۲–۴
آ.اس. رم ایتالیا ۰–۳ انگلستان منچستر یونایتد ۰–۲ ۰–۱
شالکه ۰۴ آلمان ۰–۲ اسپانیا بارسلونا ۰–۱ ۰–۱
فنرباغچه ترکیه ۲–۳ انگلستان چلسی ۲–۱ ۰–۲

نیمه نهایی[ویرایش]

مسابقات دور رفت در ۲۲ و ۲۳ آوریل و مسابقات دور برگشت در ۲۹ و ۳۰ آوریل ۲۰۰۸ برگزار شد.

تیم ۱ نتیجه‌نهایی تیم ۲   بازی رفت     بازی برگشت  
لیورپول انگلستان ۳–۴ انگلستان چلسی ۱–۱ ۲–۳ (و.ا.)
بارسلونا اسپانیا ۰–۱ انگلستان منچستر یونایتد ۰–۰ ۰–۱

فینال[ویرایش]

فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۰۸ در ۲۱ مه ۲۰۰۸، در ورزشگاه لوژنیکی، مسکو برگزار شد. مسابقه فینال مابین منچستر یونایتد و چلسی برگزار شد. این نخستین بار بود که دو تیم از انگلستان فینال معتبرترین مسابقات فوتبال اروپایی را برگزار می‌کردند.

منچستر پس از آنکه بازی در پایان وقت اضافه با تساوی ۱–۱ دنبال می‌شد، در ضربات پنالتی با نتیجه ۶–۵ به پیروزی رسید و فاتح مسابقات شد. با گل دقیقه ۲۶ کریستیانو رونالدو منچستر از چلسی پیش افتاد اما فرانک لمپارد پیش از پایان نیمه نخست کار را به تساوی کشاند. رایان گیگز در اواخر نیمه دوم به‌عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد و ۷۵۹مین مسابقه خود با لباس یونایتد، که رکوردی جدید برای باشگاه بود را به انجام رساند. در اوایل وقت اضافه جان تری ضربهٔ گیگز را از روی خط دروازه برگرداند، در حالی‌که چلسی دو بار تیرک دروازه منچستر را به لرزه درآورد. در اواسط نیمه دوم وقت اضافه دیدیه دروگبا پس از آنکه در مقابل چشمان داور، به صورت نمانیا ویدیچ سیلی زد، از زمین مسابقه اخراج شد.

در پایان ۱۲۰ دقیقه، مسابقه دو تیم با تساوی ۱–۱ به پایان رسید و تعیین قهرمان به ضربات پنالتی موکول شد. در دور سوم ضربات پنالتی، پس از آنکه ضربهٔ کریستیانو رونالدو توسط پیتر چک مهار شد، چلسی پیش افتاد. در دور پنجم جان تری می‌توانست با به‌ثمر رساندن ضربهٔ خود، موجبات قهرمانی چلسی را فراهم کند، اما کاپیتان چلسی پیش از ضربه به توپ، تعادل خود را از دست داد[۲۲] و در نتیجه ضربهٔ او به تیرک دروازه اصابت کرد. در دور هفتم ضربات پنالتی، رایان گیگز ضربهٔ خود را به‌ثمر رساند و ضربهٔ نیکولا آنلکا توسط ادوین فن در سار مهار شد تا در نهایت منچستر با پیروزی ۶–۵ در ضربات پنالتی، به سومین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان اروپا دست یابد.

منچستر یونایتد پس از قهرمانی در این مسابقات، به‌عنوان نماینده یوفا راهی جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۸ شد.

جزئیات

قهرمان[ویرایش]

قهرمان لیگ قهرمانان اروپا
٠٨-٢٠٠٧
انگلستان
منچستر یونایتد
سومین قهرمانی

آمار[ویرایش]

آمار، بدون در نظر گرفتن مرحله مقدماتی است.

بیشترین تماشاگر[ویرایش]

رتبه تیم ورزشگاه مجموع تماشاگران تعداد بازی میانگین
۱ اسپانیا بارسلونا نیوکمپ ۴۵۷٬۶۱۵ ۶ ۷۶٬۲۶۹
۲ انگلستان منچستر یونایتد الدترافورد ۴۴۸٬۸۳۶ ۶ ۷۴٬۸۰۶
۳ اسپانیا رئال مادرید سانتیاگو برنابئو ۲۷۰٬۱۰۵ ۴ ۶۷٬۵۲۶
۴ انگلستان آرسنال امارات ۲۹۹٬۵۲۲ ۵ ۵۹٬۹۰۴
۵ اسکاتلند سلتیک سلتیک پارک ۲۳۳٫۱۲۴ ۴ ۵۸٫۲۸۱
۶ آلمان شالکه ۰۴ آرنا اوف‌شالکه ۲۶۹٫۷۵۵ ۵ ۵۳٫۹۵۱
۷ آلمان اشتوتگارت گوتلیب-دایملر ۱۵۴٫۱۲۵ ۳ ۵۱٫۳۷۵
۸ اسکاتلند رنجرز آیبروکس ۱۵۰٫۰۱۲ ۳ ۵۰٫۰۰۴
۹ ایتالیا میلان سن سیرو ۱۹۵٫۰۶۷ ۴ ۴۸٫۷۶۷
۱۰ ترکیه فنرباغچه شکری سراج‌اوغلو ۲۳۱٫۴۵۱ ۵ ۴۶٫۲۹۰

منبع:[۲۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Hytner، David. «How United were crowned kings of Europe on their day of remembrance». theguardian.com. The Guardian. دریافت‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۲۰.
  2. «Champions League-2007/2008». worldfootball.net. دریافت‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۲۰.
  3. "UEFA Champions League, UEFA Cup 2007/08 Details". RSSSF. 21 May 2008. Retrieved 23 April 2020. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  4. «Season 2008». uefa.com. Union of European Football Associations. دریافت‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۲۰.
  5. «Man. United-Chelsea 2008 History». uefa.com. Union of European Football Associations. دریافت‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۲۰.
  6. «Moscow set for design unveiling». uefa.com. Union of European Football Associations. دریافت‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۲۰.
  7. Haigh، Phil. «When was the last all-English Champions League final?». metro.co.uk. Metro. دریافت‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۲۰.
  8. «Chelsea v Man Utd – a look back at the first all-English Champions League final». footballparadise.com. Football Paradise. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اوت ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۲۰.