لوکرشیا مات

لوکرشیا مات
پرترهٔ لوکرشیا مات، حوالی ۱۸۷۰ تا ۱۸۸۰ م.
نام هنگام تولد	لوکرشیا کافین
زادهٔ	۳ ژانویهٔ ۱۷۹۳ نانتاکت ماساچوست، ایالات متحده
درگذشت	۱۱ نوامبر ۱۸۸۰ (۸۷ سال) چلدنام پنسیلوانیا، ایالات متحده
ملیت	ایالات متحده آمریکا
پیشه	ضد برده داری، حامی حق رأی زنان، معلم
همسر(ها)	جیمز مات
فرزندان	۶
والدین	توماس فلین آنا فولگر
خویشاوندان	مارتا کافین رایت (خواهر) (خواهر) می هیو فولگر (دایی) (دایی)

لوکرشیا مات (انگلیسی: Lucretia Mott; ۳ ژانویهٔ ۱۷۹۳ – ۱۱ نوامبر ۱۸۸۰) با نام قبل از ازدواج کافین، عضو جمعیت دوستان دینی، مدافع حقوق زنان و عضو جنبش اصلاحگرا اهل ایالات متحده آمریکا بود.

او در سال ۱۸۴۰ ایده اصلاح موقعیت زنان در جامعه را هنگامی تدوین کرد که او و تعدادی از زنان دیگر را به کنوانسیون جهانی ضد برده داری راه ندادند. در سال ۱۸۴۸ او توسط جین هانت به میتینگی دعوت شد و بعد از آن اولین میتینگ حقوق زنان را تشکیل داد. او در نگارش اعلامیه برابری زن ومرد در سال ۱۸۴۸ مشارکت داشت.

قدرت سخنوری او را به عنوان یک زن ضد برده داری و اصلاح طلب معروف کرد. در سال ۱۸۶۵ وقتی که برده داری غیرقانونی شد، او از بردگان سابقی که بر اساس قوانین برده داری در مرزهای ایالات متحده، حق رای نداشتند، حمایت کرد. او تا زمانی که در سال ۱۸۸۰ درگذشت، همچنان یک شخصیت اصلی مدافع حق رأی و مخالفت با بردگی باقی ماند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• کنوانسیون سنکا فالز

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Lucretia Mott». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۷.
• Architect of the Capitol. "Portrait Monument of Lucretia Mott, Elizabeth Cady Stanton, and Susan B. Anthony". Washington, D.C.: Architect of the Capitol.{{cite web}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
• Bacon, Margaret Hope (1999). Valiant friend: the life of Lucretia Mott. New York, New York: Quaker Press of Friends General Conference. ISBN 978-1-888305-11-1.
• Faulkner, Carol (May 10, 2011). Lucretia Mott's Heresy: Abolition and Women's Rights in Nineteenth-Century America. University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-0500-6.

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لوکرشیا مات موجود است.