لوئیس فیگو

لوئیس فیگو

لوئیس فیگو
اطلاعات شخصی
نام کامل	لوئیس فیلیپ مادریا کائریو فیگو
زادروز	۴ نوامبر ۱۹۷۲ ‏(۵۱ سال)
زادگاه	آلمادا، پرتغال
قد	۱٫۸۰ متر (۵ فوت ۱۱ اینچ)*
پست	وینگر، هافبک هجومی
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۴–۱۹۸۵	اوس پاستیل‌هاس
۱۹۸۵–۱۹۸۹	باشگاه فوتبال خوکستیینو پرتغال
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۸۹–۱۹۹۵	اسپورتینگ	۱۵۸	(۲۳)
۱۹۹۶–۲۰۰۰	بارسلونا	۲۴۹	(۴۵)
۲۰۰۰–۲۰۰۵	رئال مادرید	۲۴۵	(۵۸)
۲۰۰۵–۲۰۰۹	اینتر میلان	۱۴۰	(۱۱)
مجموع		۹۱۹	(۱۶۹)
تیم ملی
۱۹۸۸–۱۹۸۹	زیر ۱۶ سال پرتغال	۱۵	(۸)
۱۹۸۹	زیر ۱۷ سال پرتغال	۶	(۲)
۱۹۸۸–۱۹۹۰	زیر ۱۸ سال پرتغال	۲۱	(۸)
۱۹۹۰–۱۹۹۱	زیر ۲۰ سال پرتغال	۱۲	(۰)
۱۹۹۱–۱۹۹۴	زیر ۲۱ سال پرتغال	۷	(۰)
۱۹۹۱–۲۰۰۶	پرتغال	۱۲۷	(۳۲)
تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

لوئیس فیلیپ مادریا کائریو فیگو (به پرتغالی: Luís Filipe Madeira Caeiro Figo) (زاده ۴ نوامبر ۱۹۷۲ در آلمادا) بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال پرتغال است.

از باشگاه‌هایی که فیگو در آنها بازی کرده‌است، می‌توان به باشگاه فوتبال اسپورتینگ لیسبون، باشگاه فوتبال بارسلونا، باشگاه فوتبال رئال مادرید و باشگاه فوتبال اینتر میلان اشاره کرد.سبک منحصربفرد بازی فیگو، او را به یکی برترین بازیکنان تاریخ دو باشگاه بارسلونا و رئال مادرید و همچنین تیم ملی پرتغال میکند. او به همراه کریستیانو رونالدو و اوزه بیو از اسطوره های فوتبال پرتغال شناخته میشود.

زندگی ورزشی[ویرایش]

در تیم‌هایی همچون اسپورتینگ، بارسلونا، رئال مادرید و اینتر میلان بازی کرده‌است.

انتقال جنجالی او در سال ۲۰۰۰ که مستقیماً از بارسلونا به رئال مادرید پیوست یکی از جنجالی‌ترین ترانسفرهای تاریخ است این انتقال که با مبلغی بالاتر از ۵۰ میلیون یورو شکل گرفت در دوران خود رکورد بازار نقل و انتقالات به حساب می‌آمد؛ که البته یک سال بعد با آمدن زین الدین زیدان از یوونتوس به رئال شکسته شد. هواداران بارسا به قدری از این انتقال خشمگین بودند که کینه خود را در اولین بازگشت او پس از این ترانسفر، به ورزشگاه نیوکمپ با پرتاب کردن سر خوک به سمت فیگو نشان دادند.

او کاپیتان تیمی بود که از آن به‌عنوان تیم طلایی(نسل طلایی) تاریخ پرتغال شناخته میشود.بازیکنانی مانند په په مدافع رئال مادرید،کریستیانو رونالدو ستاره آن روزهای منچستریونایتد، دکو هافبک خوش استیل بارسلونا و همچنین فیگو در این تیم بازی می کردند. او در دوران حرفه ای خود در تیم ملی پرتغال موفق شد این تیم را به نیمه نهایی جام جهانی فوتبال و رده چهارمی جهان برساند. او در ۳۱ مه ۲۰۰۹ از فوتبال خداحافظی کرد، در دوران حرفه‌ای خود ۱۲۷ بازی ملی برای تیم پرتغال داشته‌است.

فیگو در سال ۲۰۰۱ به عنوان بازیکن برتر سال فوتبال دنیا بالاتر از اسطوره فرانسوی یعنی زیدان انتخاب شد.

او همچنین در میان ۱۰۰ بازیکن برتر تمام ادوار فیفا قرار دارد.

فیگو با وجود خداحافظی از فوتبال ولی همچنان در صحنه فوتبال حضور دارد و به عنوان یکی از مدیران ارشد باشگاه اینتر میلان فعالیت می‌کند.

کاندیداتوری در انتخابات ریاست فیفا[ویرایش]

در ژانویه ۲۰۱۵ لوئیس فیگو در مصاحبه با شبکه سی‌ان‌ان (CNN)، رسماً نامزدی خود برای ریاست فیفا را تأیید کرد.^[۱]

او سپ بلاتر را به برگزاری مناظره تلویزیونی دعوت کرد که توسط شبکه‌های بی‌بی‌سی و اسکای اسپورت منتشر شود ولی بلاتر این پیشنهاد را رد کرد. فیگو عنوان کرد که قصد داشته ایده‌هایش را به صورت رسانه‌ای به مردم منتقل کند.^[۲]

او هم چنین از طرح برگزاری رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در فصل زمستان، استقبال کرد.^[۳] و هم چنین وعده داد در صورت برنده شدن جام جهانی را با شرکت ۴۸ تیم برگزار خواهد کرد.^[۴] دیوید بکهام نیز از کاندیداتوری فیگو حمایت کرد.^[۵]

در ۲۱ می ۲۰۱۵ وی با انتشار بیانیه‌ای از انتخابات فیفا کناره‌گیری کرد.^[۶]

سفر به ایران[ویرایش]

فیگو یک بار برای بازی دوستانه بین ستارگان بازنشسته ایران و جهان به تهران آمد. بار دیگر نیز برای قرعه کشی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ روسیه به دعوت برنامه نود به ایران آمد.

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Luís Figo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لوئیس فیگو موجود است.

• FootballDatabase provides Luís Figo's profile and stats