لنفوم بورکیت
| لنفوم بورکیت | |
|---|---|
 | |
| لنفوم بورکیت | |
| تخصص | خون‌شناسی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | C۸۳.۷ |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 200.2 |
| آی‌سی‌دی-اُ: | M۹۶۸۷/۳ |
| اُمیم | ۱۱۳۹۷۰ |
| دادگان بیماری‌ها | 1784 |
| مدلاین پلاس | 001308 |
| ئی‌مدیسین | med/۲۵۶ |
| پیشنت پلاس | لنفوم بورکیت |
| سمپ | D002051 |
لنفوم بورکیت (به انگلیسی: Burkitt's lymphoma) یا سرطان لنفی یا تومور بورکیت سرطانی مربوط به دستگاه لنفاوی (مخصوصاً لنفوسیت‌های بی) است. نام این بیماری از دنیس پارسون بورکیت، جراحی که برای اولین بار در سال ۱۹۵۶ بیماری را کشف نمود، برگرفته شده است.[۱] ۲٫۳% سرطان‌های مربوط به خون لنفوم بورکیت هستند.[۲]
افراد مبتلا به ایدز خطر آلودگی به لنفوم بورکیت را نیز دارند.[۳] پس از سارکوم کاپوزی لنفوم شایع‌ترین سرطانی است که در افراد مبتلا به ایدز اتفاق می‌افتد و علت مرگ نزدیک به ۱۶ درصد از مبتلایان به ایدز می‌باشد و در ۳ تا ۴ درصد از موارد، اولین نشانه ایدز است.تومور فک در کودکان و نوجوانان آفریقایی می باشد.این تومور در 90% موارد حاوی DNA ویروسی EBV و آنتی ژن 1 EBNA- است. منشا سلول های توموری در لنفوم بورکیت لنفوسیت ها هستند. مالاریا یک کوفاکتور برای لنفوم بورکیت است و باعث تسریع بزرگ شدن سلول های آلوده و انباشتگی آنها می شود. ترانس لوکاسیون های کروموزومی 8:14 8:22 8:2 در سلول های توموری انکوژن C-myc را مجاور پروموتر بسیار فعالی مانند پروموتر ژن ایمونوگلوبولین قرار می دهد..[۳]
درمان[ویرایش]
دورهٔ درمانی شامل دوز معینی از EPOCH به همراه ریتوکسان می‌شود.[۴] تاثیر شیمی‌درمانی، مانند سایر سرطان‌ها، به زمان تشخیص بیماری بستگی دارد.
سایر درمان‌ها شامل ایمن‌درمانی، پیوند مغز استخوان، جراحی جهت برداشتن تومور و پرتودرمانی می‌شود.
پانویس[ویرایش]
- ↑ Burkitt D (1958). "A sarcoma involving the jaws in African children". The British journal of surgery. ۴۶ (۱۹۷): ۲۱۸–۲۳. doi:10.1002/bjs.18004619704. PMID ۱۳۶۲۸۹۸۷.
{{cite journal}}: Check|pmid=value (help) - ↑ Turgeon, Mary Louise (2005). Clinical hematology: theory and procedures. Hagerstown, MD: Lippincott Williams & Wilkins. pp. ۲۸۳. ISBN 0-7817-5007-5.
Frequency of lymphoid neoplasms. (Source: Modified from WHO Blue Book on Tumour of Hematopoietic and Lymphoid Tissues. 2001, p. 2001.)
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Mandell, Bennett, and Dolan (2010). Chapter 169.
- ↑ Wyndham H. Wilson, Kieron Dunleavy, Stefania Pittaluga, Upendra Hegde, Nicole Grant, Seth M. Steinberg, Mark Raffeld, Martin Gutierrez, Bruce A. Chabner, Louis Staudt, Elaine S. Jaffe, and John E. Janik (2008). "Phase II Study of Dose-Adjusted EPOCH-Rituximab in Untreated Diffuse Large B-cell Lymphoma with Analysis of Germinal Center and Post-Germinal Center Biomarkers". Journal of Clinical Oncology. ۲۶ (۱۶): ۲۷۱۷–۲۷۱۴. doi:10.1200/JCO.2007.13.1391. PMC 2409217. PMID ۱۸۳۷۸۵۶۹.
{{cite journal}}: Check|pmid=value (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Yustein JT, Dang CV (2007). "Biology and treatment of Burkitt's lymphoma". Curr. Opin. Hematol. ۱۴ (۴): ۳۷۵–۸۱. doi:10.1097/MOH.0b013e3281bccdee. PMID ۱۷۵۳۴۱۶۴.
{{cite journal}}: Check|pmid=value (help)
- منابع
- Mandell, Gerald L.; Bennett, John E.; Dolin, Raphael, eds. (2010). Mandell, Douglas, and Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases (7th ed.). Philadelphia, PA: Churchill Livingstone/Elsevier. ISBN 978-0-443-06839-3.