لاک‌پشت گوش‌سرخ
| لاک‌پشت گوش‌سرخ | |
|---|---|
 | |
| وضعیت حفاظت | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | خزندگان |
| راسته: | لاک‌پشت‌سانان |
| تیره: | لاک‌پشت‌های آب‌شیرین |
| سرده: | Trachemys |
| گونه: | Trachemys scripta |
| زیرگونه: | T. s. elegans |
| نام سه‌بخشی | |
| Trachemys scripta elegans وید-نووید، ۱۸۳۹ | |
لاک‌پشت گوش‌سرخ (نام علمی: Trachemys scripta) گونه‌ای لاک‌پشت آب‌شیرین بومی جنوب ایالات متحده آمریکا و شمال مکزیک است.[۱] این لاک‌پشت در بیش از ۳۰ کشور دنیا به‌عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شود.[۱] رهاسازی این جانوران در طبیعت باعث آثار زیانباری بر زیستگاه‌های غیربومی از جمله رقابت با لاک‌پشت‌های بومی و انتقال انگل‌هایی که خود به آن‌ها مقاومت دارد، به لاک‌پشت‌های بومی و تأثیر مخرب بر بی‌مهرگان و گیاهان تالاب‌ها شده‌است. از همین رو اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت لاک‌پشت گوش‌سرخ را در فهرست بدترین ۱۰۰ گونه مهاجم دنیا قرار داده‌است.[۲]
جمعیت‌های غیربومی لاک‌پشت گوش‌سرخ اکنون در استرالیا، اروپا، آفریقای جنوبی، جزایر کارائیب، فلسطین، بحرین، جزایر ماریانا، گوام و شرق آسیا دیده می‌شوند.
طول جنس ماده این جانور به ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر و نر آن به ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر هم می‌رسد. وجه تمایز این حیوان لکه قرمز مشخص در پشت چشم و در دو طرف صورت آن می‌باشد.[۱]
حیوان خانگی[ویرایش]
نگهداری این لاک‌پشت به‌عنوان حیوان خانگی پس از جنگ جهانی دوم مرسوم شد و چون برداشت این حیوان از طبیعت به جمعیت این گونه آسیب رسانده بود، مزارع پرورش لاک‌پشت در آمریکا تأسیس شدند و در دهه ۱۹۶۰ حدود ۱۵۰ مزرعه به پرورش این لاک‌پشت می‌پرداختند. در ۱۹۷۵ اداره مواد غذایی و دارویی ایالات متحده آمریکا فروش لاک‌پشت‌های کوچک‌تر از ۱۰ سانتیمتر را ممنوع کرد، زیرا بچه لاک‌پشت‌های کوچک ناقل بیماری‌های سالمونلا و آریزونا به انسان هستند.[۲]
در دهه ۱۹۸۰ صادرات سالانه لاک‌پشت گوش‌سرخ از آمریکا ۱ تا ۲ میلیون در سال بود. این رقم در نیمه‌اول دهه ۱۹۹۰ به ۳ تا ۴ میلیون در سال و در ۱۹۹۶ به ۷٬۸۸۴٬۶۳۴ لاک‌پشت رسید.[۲]
در دسامبر سال ۱۹۹۷ قانونی در مورد ممنوعیت واردات لاک‌پشت گوش‌سرخ، به منظور حفاظت از گونه‌های داخلی وحشی وضع گردید و بسیاری از کشورها واردات این گونه مهاجم را به کشور خود ممنوع و مجازات‌های سنگینی را برای نگهداری، خریدوفروش و رهاسازی این حیوان در طبیعت وضع کردند، چراکه بسیاری از صاحبان این لاک‌پشت‌ها به‌دلیل رفتار تهاجمی و گازهای دردناکش آن‌ها را در طبیعت رها می‌کردند و لاک‌پشت گوش‌سرخ به دلیل نداشتن دشمن طبیعی به‌سرعت تکثیر شده و زیان‌های زیادی را به اکوسیستم‌های محلی وارد می‌کرد.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Red-eared slider». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۰۹.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ مراقب لاک‌پشت‌های گوش‌سرخ باشید روزنامه جام جم، ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۸
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لاک‌پشت گوش‌سرخ موجود است. |