فیل‌بند

فیلبند
طبیعت فیلبند آمل
طبیعت فیلبند آمل
طبیعت فیلبند آمل
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانمازندران
شهرستانآمل
بخشلاریجان
نام‌های دیگربهشت ابر
فیلبند بر ایران واقع شده‌است
فیلبند
۳۶°۰۹′۱۲″ شمالی ۵۲°۳۱′۴۳″ شرقی / ۳۶٫۱۵۳۳۳°شمالی ۵۲٫۵۲۸۶۱°شرقی / 36.15333; 52.52861
مردم
جمعیت۱۴۸ نفر (سرشماری ۹۵)
رشد جمعیتمثبت
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۲۳۵۸ متر[۱]
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانهبین15تا25 در تابستان
اطلاعات روستایی
کد آماری۰۱۶۱۶۱
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۱[۲]

فیلبند (به مازندرانی: فِل‌بَن) روستایی در دهستان چلاو شهرستان آمل در استان مازندران ایران است.اهالی به این روستا فلبن می‌گویند؛ فِل یا فِل‌آمدن بمعنی خسته شدن و بَن بمعنی بند یعنی جایی که خستگی تمام می‌شود. دسترسی راحت به فیلبند از جاده هراز و سنگچال چلاو صورت میگیرد. از شهر آمل به سمت جاده هراز حرکت کنید و بعد از دو کیلومتر که از اولین تونل عبور کردید سمت چپ جاده تابلوی روستای چلاو را مشاهده خواهید کرد که با پشت سر گذاشتن این روستا اول به مراتع و بعد از عبور از سربالایی ها به روستای فیلبند خواهید رسید [۳] لازم به ذکر است که این روستا از قدیم الایام به دهستان چلاو در بخش لاریجان آمل تعلق داشته و اکنون نیز در طرح تقسیمات کشوری این روستا در شهرستان آمل واقع میباشد.

پانوراما. فیلبند آمل

پیشینه نام فیلبند آمل[ویرایش]

اهالی منطقه به این روستا «فِل‌بَن» می‌گویند؛ فِل یا فِل‌آمدن به معنی خسته شدن و بَن به معنی بند یا جایی که خستگی تمام می‌شود.

پانوراما. فیلبند

جمعیت فیلبند آمل[ویرایش]

این روستا در دهستان چلاو لاریجان آمل قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸ نفر (۴خانوار)؛[۴] و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، کمتر از ۳ خانوار بوده‌است.[۵] فیل‌بند، ییلاق اهالی روستاهای پایین دستی چلاو آمل میباشد. فیل‌بند به دلیل سوز و سرما و بارش برف شدید، در طی مدت زمستان از سکنه خالی است.[۳]

مسیر راهی فیل‌بند آمل[ویرایش]

مسیر ماشین رو که به فیل‌بند ختم می‌شود، جاده فرعی «منگل- چلاو» در مسیر جاده هراز (یک کیلومتر پس از اولین تونل بعد از پلیس راه آمل که تماماً آسفالت بوده و جاده‌های اصلی داخل محل نیز آسفالت است.[۳]

دسترسی به فیلبند از جاده هراز و سنگچال آمل است . از شهر آمل به سمت جاده هراز حرکت کنید و بعد از دو کیلومتر که از اولین تونل عبور کردید سمت چپ جاده تابلوی روستای چلاو را مشاهده خواهید کرد که با پشت سر گذاشتن این روستا اول به مراتع و بعد از عبور از سربالایی‌ها به روستای فیلبند خواهید رسید.

جغرافیای فیلبند آمل[ویرایش]

روستای فیل‌بند از شمال غربی به روستای سنگچال آمل، از جنوب به ییلاق ونه بن، از جنوب شرقی به روستاهای شیخ موسی و لهه بابل ختم می‌شود. این روستا به دلیل ارتفاع زیاد آن از سطح دریا زمستان‌هایی سخت و با بارش برف سنگین همراه است و شاید یکی از دلایل نام‌گذاری این روستا هم همین باشد. در تابستان‌ها این روستا دارای هوای بسیار مطلوبی است که پذیرای مسافرانی بسیار و همچنین کوهنوردان می‌باشد.[۶]

گویش فیلبند آمل[ویرایش]

گویش محلی فیلبند گویشی از زبان تبری (چلاو آمل) است یکی از مشخصه‌های اصلی ساخت‌آوایی آن نبود صامت /ž/ و وجود مصوّتِ /Ə/ به جای /e/است، که مانند یک واجگونه بعد از همزه و در واژه‌های عربی به کار می‌رود. در این گویش، گذشته نقلی و بعید متعدی و لازم با فعل کمکی «دار-/داشت-» ساخته می‌شود؛ مثلاً: بخردارمه ba-xƏrd-dār-mƏ (خورده‌ام)، و بخرداشتمه ba-xƏrd-dāšt-Ə-mƏ (خورده بودم).[۷]

گونه‌های درختی فیلبند آمل[ویرایش]

به دلیل سرمای شدید پاییز و زمستان، درختان رشد چندانی در فیل‌بند ندارند. از درختان تنها گونه‌های سیاه‌ریشه مانند آلوچه ترش، زرشک کوهی و انگور کوهی (به گویش محلی: گالش انگیر) و نیز درخت ون در آن می‌رویند. کشت درختانی چون گردو، فندق، سیب و آلبالو ناموفق بوده‌است و رشد اندکی دارند.[۳]


نگارخانه فیلبند آمل[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Maps, Weather, and Airports for Filband, Iran". redirect to /world/ (به انگلیسی). Retrieved 2015-10-03.
  2. «اجرای طرح هم کد سازی تلفن ثابت». وبگاه شرکت مخابرات ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ «چشم‌انداز فراخ». همشهری شش و هفت. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اکتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۰-۰۳.
  4. «شناسنامه آبادی‌های کشور سال ۱۳۸۵». مرکز آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۰-۰۳.
  5. «نتایج سرشماری 1390 - شناسنامه آبادی‌ها». مرکز آمار ایران. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۰-۰۳.
  6. آپارات
  7. قریب، بدرالزمان: گذشته نقلی و بعید متعدی در سغدی و شباهت آن‌ها با برخی از گویش‌های ایرانی نو. مترجم: فریدی، میترا. در: ویژه‌نامه «نامه فرهنگستان» اردیبهشت ۱۳۸۳ - شماره ۲. ص۵۷.

پیوند به بیرون[ویرایش]