فرانک اوفارل
 | ||
| شناسنامه | ||
|---|---|---|
| نام کامل | فرانسیس اوفارل | |
| زادروز | ۹ اکتبر ۱۹۲۷ | |
| زادگاه | کورک، ایرلند | |
| تاریخ مرگ | ۶ مارس ۲۰۲۲ (۹۴ سال) | |
| اطلاعات باشگاهی | ||
| باشگاه کنونی | ||
| پُست | هافبک | |
| باشگاه‌های حرفه‌ای | ||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی (گل) |
| ۱۹؟ -۱۹۴۸ ۱۹۴۸–۱۹۵۶ ۱۹۵۶–۱۹۶۱ ۱۹۶۱ | کورک یونایتد وستهام یونایتد پرستون نورث اند ویموث | (؟) ؟ (۶) ۱۹۷ (۳) ۱۱۸ (؟)؟ |
| تیم ملی | ||
| ۱۹۵۲–۱۹۵۹ | ایرلند | (۲) ۹ |
| دوران مربیگری | ||
| ۱۹۶۱–۱۹۶۵ ۱۹۶۵–۱۹۶۸ ۱۹۶۸–۱۹۷۱ ۱۹۷۱–۱۹۷۲ ۱۹۷۳–۱۹۷۴ ۱۹۷۴–۱۹۷۶ ۱۹۷۶–۱۹۷۷ ۱۹۸۰ ۱۹۸۱–۱۹۸۲ | ویموث تورکای یونایتد لستر سیتی منچستر یونایتد کاردیف سیتی ایران تورکای یونایتد الشباب امارات تورکای یونایتد | |
فرانسیس اوفارل (به انگلیسی: Francis O'Farrell)؛ زادهٔ ۹ اکتبر ۱۹۲۷ – ۶ مارس ۲۰۲۲) بازیکن سابق فوتبال و مربی ایرلندی بود. فرانک اوفارل با باشگاه فوتبال منچستر یونایتد ۱۹ برد، ۱۰ مساوی و ۱۳ شکست کسب کرد و مقامی بهتر از هشتمی لیگ با یونایتد به دست نیاورد.
در سال ۱۳۵۳ تیم ملی فوتبال ایران با مربیگری او به قهرمانی بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ رسید. فرانک اوفارل تنها مربی فوتبال ایرلند تا به امروز است که موفق شده یک جام بین‌المللی ببرد.[۱]
زندگی حرفه‌ای[ویرایش]
فرانک اوفارل در تیم‌هایی چون وستهام یونایتد[۲] و پرستون نورث اند[۳][۴] و ۹ بار برای تیم ملی فوتبال جمهوری ایرلند بازی کرده بود.[۵]
فرانک اوفارل مربیگری را از باشگاه فوتبال تورکی یونایتد آغاز کرد[۶] و در سال ۱۹۶۸ به لستر سیتی پیوست.[۷] این تیم با مربیگری او به فینال جام حذفی فوتبال انگلستان در سال ۱۹۶۹ رساند و در سال ۱۹۷۱ هم قهرمان لیگ دسته دوم فوتبال انگلستان شد.[۸] مت بازبی پیش از خروج از منچستر یونایتد در سال ۱۹۷۱ فرانک اوفارل را به عنوان جانشین خودش در این تیم انتخاب کرد.[۹] اما اوفارل عملکرد خوبی نداشت و با وجود بازیکنانی مانند بابی چارلتون، جرج بست، و دنیس لا تیم نتیجه خوبی نگرفت و پس از ۱۸ ماه از این تیم اخراج شد.[۱۰][۱۱]
مجموعه‌ای از عوامل از جمله روابط گرم سیاسی ایران و بریتانیا در آن زمان، کیفیت بالای فوتبال بریتانیا، الگوبرداری ساختار بسیاری از باشگاه‌های نوپای فوتبال ایران از نمونه‌های بریتانیایی و آشنایی بیشتر کادر فنی و اداری با زبان انگلیسی باعث شدند تا فدراسیون فوتبال ایران به دنبال مربی بریتانیایی بگردد.[۱]
مسئولان فدراسیون فوتبال ایران به دنبال برایان کلاف بودند. اما دریافتند که وی به دنبال بازارگرمی برای کار خود است. از سوی دیگر، سفیر وقت بریتانیا در ایران که از پیشینه کلاف در فوتبال بریتانیا و دردسرهای او خبر داشت در گفتگو با کامبیز آتابای توصیه می‌کند به دنبال اوفارل برود. فرانک اوفارل پس از مسافرت به ایران خیلی سریع با فدراسیون به توافق رسید. در مدتی که او به همراه خانواده‌اش در ایران زندگی می‌کرد تأکید زیادی بر تحصیل دو دخترش در مدرسه مسیحی داشت.[۱]
فرانک اوفارل از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ مربی تیم ملی ایران بود و ایران با او در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ تهران قهرمان شد. ایران با قهرمانی در آن مسابقات به بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۷۶ مونترآل راه یافت[۱۲][۱۳] که آخرین حضور فوتبال ایران در المپیک تا امروز است. فرانک اوفارل لحظه قهرمانی در ورزشگاه آزادی را از شیرین‌ترین خاطرات زندگیش می‌دانست.[۱]
فرانک اوفارل پس از بازگشت از ایران به بریتانیا در دو مقطع مربی تورکی یونایتد شد اما هرگز نتوانست نتایج با تیم ملی ایران (پیروزی در دو سوم مسابقه‌ها) را تکرار کند.[۱]
درگذشت[ویرایش]
اوفارل در ۶ مارس ۲۰۲۲ در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ پوریا ژافره (۱۷ اسفند ۱۴۰۰). «فرانک اوفارل؛ آن ایرلندی 'درستکار' از منچستر به تهران آمد». بی‌بی‌سی فارسی.
- ↑ "Soccer Star-tistic". Liverpool Echo. 4 March 1961. p. 3. Retrieved 27 November 2018 – via British Newspaper Archive.
- ↑ Rigby, Ian. "Frank O'Farrell". Preston North End Former Players Association. Archived from the original on 29 December 2017. Retrieved 27 April 2014.
- ↑ "Everton Unchanged for Game Against Preston". Liverpool Echo. 6 March 1958. Retrieved 27 November 2018 – via bluecorrespondent.co.uk.
- ↑ «فرانک اوفارل؛ سرمربی‌ای که راه فوتبال ایران را به قله آسیا باز کرد درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۶ اسفند ۱۴۰۰.
- ↑ "The History Of Torquay United". Torquay United F.C. Archived from the original on 27 December 2009.
- ↑ Adams, Tom (12 May 2011). "The success before the banner". ESPN. Retrieved 27 November 2018.
- ↑ "The Managers: Frank O'Farrell, 1968-1971". Leicester City F.C. 3 July 2018. Retrieved 27 November 2018.
- ↑ "The Managers: Frank O'Farrell, 1968-1971". Leicester City F.C. 3 July 2018. Retrieved 27 November 2018.
- ↑ Collett, Mike (22 April 2014). "Moyes sacking evokes memories of botched end to Busby era". Reuters. Retrieved 27 April 2014.
- ↑ "Former Man Utd. Boss Frank O'Farrell Subject of New Doc". The Irish Film & Television Network. 30 March 2011. Retrieved 27 November 2018.
- ↑ Rigby, Ian. "Frank O'Farrell". Preston North End Former Players Association. Archived from the original on 29 December 2017. Retrieved 27 April 2014.
- ↑ "Frank O'Farrell". teammelli.com. Retrieved 27 November 2018.
منابع[ویرایش]
- فرانک اوفارل در FootballDatabase.eu (انگلیسی)
- فرانک اوفارل در National-Football-Teams.com (انگلیسی)
- فرانک اوفارل در Soccerbase.com (manager) (انگلیسی)
- فرانک اوفارل در ترنسفرمارکت (بازیکن) (انگلیسی)
- فرانک اوفارل در ترنسفرمارکت (مربی) (انگلیسی)
- فرانک اوفارل در WorldFootball.net (انگلیسی)
- فرانک اوفارل؛ سرمربی‌ای که راه فوتبال ایران را به قله آسیا باز کرد درگذشت
