غذایابی
غذایابی (به انگلیسی: Foraging)، رفتار جستجوگری برای منابع غذایی طبیعی است. این رفتار بر تناسب اندام جانور تأثیر می‌گذارد زیرا نقش مهمی در توانایی جانور برای زنده ماندن و تولید مثل دارد. تئوری غذایابی بهینه شاخه‌ای از بوم‌شناسی رفتار است که به مطالعه رفتار جستجوگری غذا در جانوران در پاسخ به محیطی که جانور در آن زندگی می‌کند می‌پردازد.
عوامل تأثیرگذار بر رفتار غذایابی[ویرایش]
چندین عامل بر توانایی جانور در غذایابی و به دست آوردن منابع سودآور تأثیر می‌گذارد.
- یادگیری
- ژنتیک
- حضور شکارگران
- انگلی
انواع غذایابی[ویرایش]
- رفتار جستجو
- غذایابی تک‌نفره
- تئوری غذایابی تک‌نفره و بهینه
- غذایابی گروهی
- سود و هزینه غذایابی گروهی
- غذایابی گروهی و پراکندگی آزاد ایده‌آل
- تئوری پهنه (عرصه) غذایابی
کاربرد ابزار در غذایابی تک‌نفره[ویرایش]
برخی از نمونه‌های استفاده از ابزار عبارتند از دلفین‌هایی که از اسفنج برای تغذیه از ماهی‌هایی استفاده می‌کنند که خود را در رسوبات دفن می‌کنند،[۲] کلاغ‌های کالدونیای جدید که از چوب برای بیرون آوردن لارو از درختان استفاده می‌کنند[۳] و شامپانزه‌هایی که به‌طور مشابه از چوب برای گرفتن و مصرف موریانه‌ها استفاده می‌کنند.[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ Packer, C.; Scheel, D.; Pusey, A.E. (1990). "Why lions form groups: food is not enough". American Naturalist. 136: 1–19. doi:10.1086/285079.
- ↑ Patterson, E.M.; Mann, J. (2011). "The Ecological Conditions That Favor Tool Use and Innovation in Wild Bottlenose Dolphins (Tursiops sp.)". PLOS ONE. 6 (7): e22243. doi:10.1371/journal.pone.0022243. PMC 3140497. PMID 21799801.
- ↑ Rutz, C.; et al. (2010). "The ecological significance of tool use in New Caledonian Crows". Science. 329 (5998): 1523–26. doi:10.1126/science.1192053. PMID 20847272.
- ↑ Goodall, Jane (1964). "Tool-using and aimed throwing in a community of free-living chimpanzees". Nature. 201 (4926): 1264–66. doi:10.1038/2011264a0. PMID 14151401.