عملگر (ریاضیات)

یک عملگر[۱] (به انگلیسی: operator) در ریاضیات، معمولا یک نگاشت یا تابع است که روی عناصر یک فضا عمل می‌کند، تا عناصر فضای دیگر را ایجاد کند (این فضا می تواند فضای همانی باشد، بعضی اوقات لازم است تا همان فضا باشد).

در مواردی ممکن است یک عملگر را یک عمل ریاضی گویند مانند «عمل جمع» که در اصل عملگر جمع می‌باشد.[نیازمند منبع]

در علوم کامپیوتر پس از تعریف متغیرها و مقدار دادن به آنها٫ عملیاتی روی آن‌ها انجام می‌شود. انجام عملیات توسط عملگر صورت می‌گیرد.

تقسیم‌بندی عملگر در زبان برنامه‌نویسی C به دسته‌های زیر تقسیم می‌شود:

۱)عملگر محاسباتی

۲) عملگر رابطه‌ای

۳)عملگر منطقی

۴) عملگر بیتی

منابع[ویرایش]

  1. «عملگر» [ریاضی] هم‌ارزِ «operator»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸ (ذیل سرواژهٔ عملگر)

جستارهای وابسته[ویرایش]