عصر طلایی هنر فنلاند

مبارزه وایناموئینن با لوهی بخاطردفاع از سامپو اثر آکسلی گالن-کاللا، ۱۸۹۶.
غرفه فنلاند در نمایشگاه پاریس ۱۹۰۰
مسئله (سمپوزیوم) با تصویر آکسلی گالن-کالالا، اسکار مریکانتو، روبرت کایانوس و ژان سیبلیوس، نقاشی شده توسط خود گالن-کالالا، ۱۸۹۴

عصر طلایی هنر فنلاند مصادف با بیداری ملی فنلاند، در دوران دوک نشین بزرگ فنلاند تحت امپراتوری روسیه بود. اعتقاد بر این است که این عصر دوره ای از اواخر قرن ۱۹ تا اوایل قرن ۲۰، تقریباً از ۱۸۸۰ تا ۱۹۱۰ را در بر می‌گیرد[۱] شکل شعر حماسی معروف به کالوالا، که در طول قرن ۱۹ توسعه یافت، الهام‌بخش هنری برای مضامین متعدد در آن زمان، از جمله در هنرهای تجسمی، ادبیات، موسیقی و معماری بود.[۲] با این حال، «عصر طلایی هنر فنلاند» به‌طور کلی به نقاشان واقع‌گرایی (هنر) و ملی‌گرایی رمانتیک آن زمان در نظر گرفته می‌شود.[۳] از چهره‌های قابل توجه آن زمان می‌توان به آکسلی گالن-کاللا، پککا هالونن، آلبرت ادلفلت ،ژان سیبلیوس، اینو لینو ،هلنه شارفبک ،ارو یارنه‌فلت و الیل سارینن اشاره کرد.

هنر فنلاند در نمایشگاه پاریس در سال ۱۹۰۰ بیشتر در اروپا شناخته شد، جایی که غرفه فنلاند یکی از محبوب ترین‌ها در بین شرکت کنندگان بود.[۴]

هنرمندان[ویرایش]

تعدادی از هنرمندان برجسته تجسمی بودند که بخشی از عصر طلایی هنر فنلاند محسوب می‌شدند.

نقاشان[ویرایش]

کنایه‌ها، هلنا وسترمارک، ۱۸۸۳
فرانچسکا، واینو بلومشتد ۱۸۹۷
حمله (فی)، ادوارد ایستو، ۱۸۹۹

فهرست نقاشان زیر شامل هنرمندانی نمی‌شود که گاهی اوقات بخشی از عصر طلایی در نظر گرفته می‌شوند، آنها عمدتاً پیش از این بازه زمانی هستند. چندین نقاش برجسته، مانند ورنر هولمبرگ، در این دسته حضور دارند.[۵] فردیناند فون رایت، هنرمند برجسته فنلاندی خالق اثر «کاپرکایلی‌های جنگنده» در سال ۱۸۸۶ که به عنوان یک نقاشی مهم فنلاندی در نظر گرفته می‌شود، نیز پیش از عصر طلایی در نظر گرفته می‌شود.[۶][۷][۸] نقاشان پیرو مکتب نقاشی دوسلدورف، مانند برنت لیندهولم، هالمار مونسترهلم و فانی چربری را می‌توان به عنوان نقاشان عصر طلایی در نظر گرفت. با این حال، کار آنها به‌طور کلی با دوره قبلی توسعه هنری مرتبط است.[۹][۱۰][۱۱]

با این حال، آدولف فون بکر به عنوان شخصیت مهم عصر طلایی در نظر گرفته می‌شود که ناشی از تحصیلات و آموزش او از هنرمندان متعدد آن دوران است. علاوه بر این، رابرت ویلهلم اکمن، به عنوان یک نقاش اولیه و برجسته کالوالا، پایه و اساس آثار مشابهی را بنا نهاد.[۱۲]

نقاشان قابل توجه عصر طلایی
هنرمند اثر قابل توجه

آملی لوندال(۱۸۵۰–۱۹۱۴)[۱۳][۱۴][۱۵]

دختر برتونی که یک کوزه در دست دارد، ۱۸۸۴

ماریا وییک(۱۸۵۳–۱۹۲۸)[۱۶][۱۷][۱۸]

بیرون به دنیا، ۱۸۸۹

آلبرت ادلفلت(۱۸۵۴–۱۹۰۵)[۱۹][۲۰][۲۱]

انتقال تابوت کودک، ۱۸۷۹

گونار برنتسون (۱۸۵۴–۱۸۹۵)[۲۲][۲۳][۲۴]

آهنگ عروس ۱۸۹۳

آنا سالستن (۱۸۵۹–۱۹۳۱)[۲۵][۲۶][۲۷]

دغدغه‌های نان ۱۸۹۵

ویکتور وسترهولم(۱۸۶۰–۱۹۱۹)[۲۸][۲۹][۳۰]

اسکله پست اکرو، ۱۸۸۵

الین دانیلسون-گامبوگی(۱۸۶۱–۱۹۱۹)[۳۱][۳۲][۳۳]

مادر، ۱۸۹۳

هلنه شارفبک(۱۸۶۲–۱۹۴۶)[۳۴][۳۵][۳۶]

دوره نقاهت، ۱۸۸۸

ونی سولدان-بروفلد(۱۸۶۳–۱۹۴۵)[۳۷][۳۸][۳۹]

آنتی، ۱۹۰۷

ارو یارنه‌فلت(۱۸۶۳–۱۹۳۷)[۴۰][۴۱][۴۲]

زیر یوغ، ۱۸۹۳

آکسلی گالن-کاللا(۱۸۶۵–۱۹۳۱)[۴۳][۴۴][۳۴]

مادر لمینکینن، ۱۸۹۷

پککا هالونن(۱۸۶۵–۱۹۳۳)[۴۵][۴۴][۴۶]

مردان چمن‌زن ۱۸۹۱

الن تسلف(۱۸۶۹–۱۹۵۴)[۴۷][۴۸][۴۹]

خودنگاره، ۱۸۹۵

ماننوس انکل(۱۸۷۰–۱۹۲۵)[۵۰][۵۱][۵۲]

رستاخیز، کلیسای جامع تامپره، ۱۹۰۷

دورا والروس(۱۸۷۰–۱۹۴۷)[۵۳][۵۴][۵۵]

کنار ظرفشویی، ۱۸۹۲

هوگو سیمبرگ(۱۸۷۳–۱۹۱۷)[۴۴][۵۶][۳۴]

فرشته زخمی ۱۹۰۳

مجسمه‌سازان[ویرایش]

مجسمه الکساندر دوم اثر والتر رونبرگ، ۱۸۹۴
کولروو با شمشیر خود صحبت می‌کند اثر مجسمه‌ساز سوئدی کارل انیاس شوستراند که به مدت ۴۰ سال در فنلاند زندگی کرد، نسخه برنزی ۱۹۳۲ (گچ اصلی ۱۸۶۸)
مجسمه‌های ساختمان بیمه پوهجولا توسط هیلدا فلودین، ۱۹۰۱
مجسمه‌سازان قابل توجه عصر طلایی
هنرمند اثر قابل توجه

ویل والگرن
(۱۸۵۵–۱۹۴۰)
[۵۷][۵۸][۵۹]
هاویس آماندا، ۱۹۰۸

امیل ویکستروم
(۱۸۶۴–۱۹۴۲)
[۶۰][۶۱]
حامل‌های فانوس، ۱۹۱۴

معماران[ویرایش]

غرفه فنلاند در نمایشگاه پاریس ۱۸۸۹ اثر تئودور هویگر
سیگنلینا (قلعه سیننه)، سیننه هورنبری، ۱۸۹۲
هتل دولتی ایمانران توسط اوسکو نیستروم، ۱۹۰۳
کلیسای کویویستو اثر یسف استنبک، ۱۹۰۴
ساختمان پالاس اثر والتر تومه، ۱۹۰۷
معماران قابل توجه عصر طلایی
هنرمند اثر قابل توجه

لارش سونک
(۱۸۷۰–۱۹۵۶)
[۶۲][۶۳][۶۴]

کلیسای جامع تامپره، ۱۹۰۷

ویوی لون
(۱۸۷۲–۱۹۶۶)
[۶۵][۶۶][۶۷]


ایستگاه آتش‌نشانی مرکزی تامپره، ۱۹۰۸

الیل سارینن
(۱۸۷۳–۱۹۵۰)
[۶۸][۶۹][۷۰]
ایستگاه راه‌آهن مرکزی هلسینکی، ۱۹۰۹

هرمان یسلیوس
(۱۸۷۴–۱۹۱۶)
[۶۸][۷۱][۷۲]

خانه وریو، ۱۹۰۹–۱۹۱۴

آرماس لیندگرن
(۱۸۷۴–۱۹۲۹)
[۶۸][۷۳][۷۴]
بلوار مانرهیمینتیه، ۱۹۱۴

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Salo, Maaria (21 February 2017). "Suomen taiteen kultakausi ja taiteilijan Kultakausi". Kritiikin Uutiset. Retrieved 8 July 2020.
  2. ↑ "Kalevala - Suomen taiteen kultakausi". Suomalaisen Kirjallisuuden Seura. Archived from the original on 2016-03-05. Retrieved 2017-12-10. "Archived copy". Archived from the original on 2016-03-05. Retrieved 2017-12-11.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  3. ↑ "Suomen Taidehistoria". Suomen Virtuaaliammattikorkeakoulu. Archived from the original on 16 July 2020. Retrieved 15 July 2020. "Archived copy". Archived from the original on 16 July 2020. Retrieved 15 July 2020.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  4. ↑ "The Golden Age of Finnish Art". Art Museum of Estonia. Archived from the original on 2017-12-10. Retrieved 2017-12-10. "Archived copy". Archived from the original on 2017-12-10. Retrieved 2017-12-11.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  5. ↑ "Taidehalli esittelee ensi kertaa Fortumin kokoelmaa". Turun Sanomat. 9 October 2007. Archived from the original on 16 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  6. ↑ "von Wrightin veljekset suomalaisen kansallisidentiteetin alkutaipaleella". Bukowskis. 5 December 2017. Retrieved 15 July 2020.
  7. ↑ "Haavoittunut enkeli on suomalaisten suosikkitaulu". Yle. 2 December 2006. Retrieved 23 May 2020.
  8. ↑ Blencowe, Annette (5 February 2013). "Albert Edelfeltin Leikkiviä poikia rannalla äänestettiin Suomen merkittävimmäksi maalaukseksi". Retrieved 22 May 2020.
  9. ↑ "Emil Aaltosen taidekokoelma ja elämäntarina tutuiksi Kimmo Pyykkö -taidemuseon luennolla". STT Info. 13 March 2018. Retrieved 15 July 2020.
  10. ↑ Hakala, Ville (14 January 2018). "Huippunäyttely suomalaisesta taiteesta". Seutuneloset. Retrieved 15 July 2020.
  11. ↑ "Signe ja Ane Gyllenbergin säätiö on jäsen Suomalaisten taidesäätiöiden yhdistyksessä". Gyllenbergs. Archived from the original on 17 July 2020. Retrieved 15 July 2020. "Archived copy". Archived from the original on 17 July 2020. Retrieved 15 July 2020.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  12. ↑ "Suomen maalaustaiteen kultakausi". Kookas. Retrieved 15 July 2020.
  13. ↑ Pääkkönen, Sirpa (5 August 2019). "Kultakauden taitavat naiset lumoavassa Halosenniemessä – Naisia tupa täynnä -näyttely jatkuu syyskuulle". Kulttuuritoimitus. Retrieved 15 July 2020.
  14. ↑ Kirves-Torvinen, Virpi (1 December 2014). "Mestareiden näyttely Valamossa". Kirkko ja kaupunki. Retrieved 15 July 2020.
  15. ↑ "Naistaiteilijat kovassa huudossa". Bukowskis. 25 May 2016. Retrieved 15 July 2020.
  16. ↑ Wilska, Liisa (16 December 2012). "Maria Wiikin teos ennätyshintoihin Bukowskilla". Umami. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020. "Archived copy". Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link) نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  17. ↑ "Kulje kultakaudelta nykypäivään suomalaisten naistaiteilijoiden matkassa – kokosimme naistenpäivän vinkit klassikoihin ja nykytaiteeseen". Museot. 5 March 2020. Retrieved 15 July 2020.
  18. ↑ "Maria Wiik oli Helene Schjerfbeckin mielestä itseään taitavampi taidemaalari". Yle. 4 January 2020. Retrieved 15 July 2020.
  19. ↑ Stavén, Amanda (22 July 2016). "Albert Edelfelt maalasi kansaa, valoa ja historiaa". Yle. Retrieved 15 July 2020.
  20. ↑ "Albert Edelfelt ja Romanovit, Sinebrychoffin taidemuseo 6.2. –10.5.2020". STT Info. 5 February 2020. Retrieved 15 July 2020.
  21. ↑ Virolainen, Antti (23 April 2020). "Albert Edelfeltin kadonneeksi luullut teokset vihdoin esillä – ISTV kiersi Sinebrychoffin taidemuseon näyttelyn suorassa lähetyksessä". Ilta-Sanomat. Retrieved 15 July 2020.
  22. ↑ "Japanomania-suurnäyttely avaa uuden näkökulman pohjoismaiseen kultakauteen". Amusa. 17 February 2016. Retrieved 15 July 2020.
  23. ↑ Vihanto, Martti (February 2018). "Jäljennös, väärennös ja vuorotellen kumpaakin" (PDF). Abophil. Retrieved 15 July 2020.
  24. ↑ "Serlachiukset – Mäntän medicit". Umami. 24 September 2012. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020. "Archived copy". Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link) نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  25. ↑ Kononen, Seppo (26 August 2009). "Eläviä ja kuolleita". Savon Sanomat. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  26. ↑ "Anna Sahlstén (1859-1931)". Varkaus. Archived from the original on 16 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  27. ↑ Metso, Seppo (19 April 2011). "Caj Bremerin elämäntyö Raumalla". Turun Sanomat. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  28. ↑ "Kultakauden kermaa Turun taidemuseossa". Keskisuomalainen. 14 December 2010. Retrieved 15 July 2020.
  29. ↑ Marttala, Jorma (10 June 2016). "Kultakauden hippuja Runoilijan tiellä". Ylöjärven Uutiset. Retrieved 15 July 2020.
  30. ↑ Wiljanen, Anna-Maria (10 September 2015). "Suurista taiteen keskuksista periferiaan – sosiaaliset verkostot, taiteilijoiden liikkuvuus ja paikka-myytti taitelijasiirtokuntien kontekstissa. Tapaus Önningeby". Ennen ja nyt. Archived from the original on 16 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  31. ↑ Kuvaja, Sini (18 February 2017). "Tunnetko tämän taiteen kultakauden mestarin Noormarkusta? Aikansa kapinallinen eli ja maalasi rohkeasti". Satakunnan Kansa. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  32. ↑ "Suomen kultakausi esittäytyy Tukholmassa". Finland Abroad. 20 November 2009. Retrieved 15 July 2020.
  33. ↑ Halonen, Kaisa (8 March 2017). "Kultakauden naistaiteilijat eivät kaunistelleet arkea". Kirkko ja kaupunki. Retrieved 15 July 2020.
  34. ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ ۳۴٫۲ Virolainen, Antti (8 May 2020). "Suomen taiteen kultakauden rakastetuimmat klassikot esillä Ateneumissa – tallenne suorasta lähetyksestä katsottavissa myöhemmin". Ilta-Sanomat. Retrieved 15 July 2020.
  35. ↑ Toivakka, Sari (1 February 2017). "Tätä suomalaista teosta jonotetaan katsomaan National Galleryssa". Savon Sanomat. Retrieved 15 July 2020.
  36. ↑ Suni, Kari (1 September 2017). "Kansallinen taideaarre Raumalle, Schjerfbeckin Toipilas juhlakiertueella". Satakunnan Kansa. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  37. ↑ Pääkkönen, Sirpa (12 August 2019). "Järnefelt ja Soldan-Brofeldt Viroon: Järvenpään taidemuseo vie Tallinnaan Suomen kultakauden klassikot". Kulttuuritoimitus. Retrieved 20 August 2020.
  38. ↑ "Sinnikkäät ruusut Kultakauden unohtuneet naismestarit saavat arvonsa sata vuotta myöhässä". Helsingin Sanomat. 30 July 1994. Retrieved 20 August 2020.
  39. ↑ Laitinen-Littorin, Pauliina (10 April 2015). "Venny Soldan-Brofeldt oli tuottoisa taiteilija". Taloustaito. Retrieved 20 August 2020.
  40. ↑ Rönkkö, Jaakko (24 January 2013). "Kultakauden intiimi mestari". Savon Sanomat. Retrieved 15 July 2020.
  41. ↑ "Eero Järnefelt: Kaski, 1893". Ateneum. 11 January 2017. Archived from the original on 28 September 2020. Retrieved 15 July 2020. "Archived copy". Archived from the original on 28 September 2020. Retrieved 15 July 2020.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  42. ↑ Peltola, Satu-Lotta (24 January 2013). "Eero Järnefelt isänmaan asialla". Yle. Retrieved 15 July 2020.
  43. ↑ Salo, Maaria (21 February 2017). "Marita Liulia, Lampedusa, 2015 Suomen taiteen kultakausi ja taiteilijan Kultakausi". Kritiikin Uutiset. Retrieved 15 July 2020.
  44. ↑ ۴۴٫۰ ۴۴٫۱ ۴۴٫۲ Salminen, Kari (14 May 2019). "Salaperäiset symbolit". Iltalehti. Retrieved 15 July 2020.
  45. ↑ "Pekka Halonen". Ateneum. 2008. Retrieved 15 July 2020.
  46. ↑ Ruohonen, Johanna (9 July 2008). "Pekka Halonen - kansanmies ja luonnonmystikko". Turun Sanomat. Archived from the original on 17 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  47. ↑ Parkkinen, Pia (21 January 2015). "Ellen Thesleff uudistui viimeiseen saakka". Turun Sanomat. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  48. ↑ Ängeslevä, Päivi (16 February 2018). "On Ellenin aika". Suomen Kuvalehti. Retrieved 15 July 2020.
  49. ↑ "Ellen Thesleff – Minä maalaan kuin jumala". HAM Helsinki. 2019. Archived from the original on 21 September 2020. Retrieved 15 July 2020.
  50. ↑ "Magnus Enckell". Ateneum. 2020. Retrieved 15 July 2020.
  51. ↑ Snellman, Saska (21 October 2005). "Magnus Enckell oli vaikea tapaus". Helsingin Sanomat. Retrieved 15 July 2020.
  52. ↑ "Ateneumin vuoden 2020 näyttelyt ovat Natalia Goncharova, Inspiration – nykytaide & klassikot sekä Magnus Enckell". STT Info. 2 October 2019. Retrieved 15 July 2020.
  53. ↑ "Unohdettu Dora Wahlroos". Helsingin Sanomat. 19 December 2019. Retrieved 15 July 2020.
  54. ↑ Monto, Riitta (25 January 2008). "Dora Wahlroos laajentaa kultakauden taiteen kuvaa". Turun Sanomat. Archived from the original on 17 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  55. ↑ Kauppinen, Maija. "Dora Wahlroos – kultakauden unohdettu lahjakkuus". Naisten Ääni. Retrieved 15 July 2020.
  56. ↑ Kruskopf, Erik (20 June 2019). "Simberg, Hugo (1873 - 1917)". Kansallisbiografia. Retrieved 15 July 2020.
  57. ↑ Mäkelä, Riitta (31 December 2003). "Ville yllytti herkutteluun". Kaleva. Retrieved 15 July 2020.
  58. ↑ "Milja Kauniston uutuus vie vuoden 1900 Pariisiin kuvanveistäjä Ville Vallgrenin jalanjäljille". Gummerus. 20 September 2019. Retrieved 15 July 2020.
  59. ↑ Pulkkinen, Matti (29 August 2019). "Miten kuvanveistäjälegenda Ville Vallgren hyödynsi naisten sulot? Historiallisista romaaneistaan tunnettu Milja Kaunisto avaa uutuusromaanissaan ennennäkemättömän maailman suomalaistaiteilijasta". Ylöjärven Uutiset. Retrieved 15 July 2020.
  60. ↑ "Emil Wikström täyttää 150 ja palaa juurilleen Turkuun". Turun Sanomat. 23 January 2014. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  61. ↑ Kykkänen, Valtteri (10 September 2014). "Jenni Haukio: Emil Wikström oli muutakin kuin "Kivimiesten" veistäjä – video". Yle. Retrieved 15 July 2020.
  62. ↑ Manninen, Antti (16 September 2007). "Arkkitehti Lars Sonck oli huipulla kun jugend rantautui Suomeen". Helsingin Sanomat. Retrieved 15 July 2020.
  63. ↑ Hagelstam, Wenzel (14 July 2007). "Antiikin lumoissa: Kansallista käsityötä Venäjältä". Turun Sanomat. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 15 July 2020.
  64. ↑ Manninen, Tuomas (2 August 2019). "Tuli tuhosi Porvoossa mysteerikauppaneuvoksen huvilan, jonka varjossa kummitteli kansallisromanttisen arkkitehtisuuruuden haamu". Ilta-Sanomat. Retrieved 15 July 2020.
  65. ↑ Schulman, Pirkko-Liisa. "Wivi Lönn - Suomen ensimmäinen omaa toimistoa johtanut naisarkkitehti". Naisten Ääni. Retrieved 15 July 2020.
  66. ↑ "Wivi Lönn, arkkitehti". Oulun yliopiston kirjasto. Retrieved 15 July 2020.
  67. ↑ Airikka, Kirsi (8 February 2019). "Tampereen tuomiokirkon taide johdattelee hartauteen". Tampereen Seurakunnat. Retrieved 15 July 2020.
  68. ↑ ۶۸٫۰ ۶۸٫۱ ۶۸٫۲ "Gesellius, Lindgren, Saarinen: Kansallismuseo". Jyväskylän yliopisto. 23 February 2017. Archived from the original on 12 June 2023. Retrieved 15 July 2020.
  69. ↑ Ekman-Kolari, Maria (8 February 2020). "Keräilijät osaavat arvostaa Eliel Saarista – Huonekalujen hinnat ovat liikkuneet jopa 10 000 eurossa". Arvopaperi. Retrieved 15 July 2020.
  70. ↑ "Eliel Saarinen". Museum of Finnish Architecture. Retrieved 15 July 2020.
  71. ↑ "Herman Gesellius". Museum of Finnish Architecture. Retrieved 15 July 2020.
  72. ↑ Kotirinta, Pirkko (1 March 2019). "Aikakautensa tähtiarkkitehdit suunnittelivat Karjalan kannakselle 900-neliöisen "ylittämättömän" kartanon – jatkosodassa tuhottu merkkirakennus herää nyt henkiin näyttelyssä". Helsingin Sanomat. Retrieved 15 July 2020.
  73. ↑ "Armas Lindgren". Museum of Finnish Architecture. Retrieved 15 July 2020.
  74. ↑ "Armas Lindgren 140 vuotta". Archinfo. 28 November 2014. Retrieved 15 July 2020.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=عصر_طلایی_هنر_فنلاند&oldid=39077121»