پذیرفتاری الکتریکی
در الکترومغناطیس، پذیرفتاری الکتریکی (لاتین: susceptibilis “receptive”) یک ثابت تناسب بدون واحد است که درجهٔ قطبش مادهٔ دی‌الکتریک در پاسخ به میدان الکتریکی را نشان می‌دهد. هرچه این ضریب بزرگ‌تر باشد ظرفیت قطبیدگی ماده در پاسخ به میدان الکتریکی بیشتر می‌شود و در نتیجه میدان الکتریکی کل درون ماده کم می‌شود (و انرژی ذخیره می‌شود). به این صورت پذیرفتاری الکتریکی بر گذردهی الکتریکی ماده تأثیر می‌گذارد. که درنتیجه بر خیلی از متغیرهای دیگر مانند ظرفیت خازنی و سرعت نور هم تأثیر می‌گذارد.[۱][۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Electric susceptibility". Encyclopædia Britannica.
- ↑ Cardarelli, François (2000–2008). Materials Handbook: A Concise Desktop Reference (2nd ed.). London: Springer-Verlag. pp. 524 (Section 8.1.16). doi:10.1007/978-1-84628-669-8. ISBN 978-1-84628-668-1.
 | این یک مقالهٔ خرد مهندسی برق است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |