صدر حزب کمونیست چین

صدر کمیته مرکزی حزب کمونیست چین
中国共产党中央委员会主席
مهر حزب کمونیست چین (۱۹۴۲–۱۹۹۶)
Flag of the Chinese Communist Party (1942-1996)
اولین عهده‌دار مائو تسه‌تونگ ۲۰ مارس ۱۹۴۳ – ۹ سپتامبر ۱۹۷۶
کمیته مرکزی حزب کمونیست چین
لقب	صدر (主席) (غیررسمی) رفیق (同志) (رسمی)
گونه	رهبر حزبی، رهبر عالی
عضوی از	پلیتبوروی حزب کمونیست چین کمیته دائمی پلیتبوروی حزب کمونیست چین
پاسخگوست به	کنگره ملی حزب کمونیست چین
جایگاه	Zhongnanhai, Beijing, China
نامزدکننده	کمیته مرکزی حزب کمونیست چین
گمارنده	کمیته مرکزی حزب کمونیست چین
مدت دوره	پنج سال، قابل تمدید نامحدود
سند انتصاب	Constitution of the Chinese Communist Party
پیشرو	دبیرکل حزب کمونیست چین (۱۹۲۱–۱۹۴۳)
دارندهٔ افتتاحی	مائو تسه‌تونگ
بنیادگذاری	۲۰ مارس ۱۹۴۳؛ ۸۱ سال پیش (۱۹۴۳-20}})
دارندهٔ نهایی	هو یائوبانگ
برافتاده	۱ سپتامبر ۱۹۸۲؛ ۴۱ سال پیش (۱۹۸۲-01}})
جانشینی	دبیرکل حزب کمونیست چین
نام‌های غیر رسمی	رهبر عالی‌مقام، Lingxiu
جانشین	نایب رئیس (۱۹۵۶–۱۹۸۲)

صدر کمیته مرکزی حزب کمونیست چین (چینی: 中国共产党中央委员会主席�) رهبر حزب کمونیست چین بود. این سمت در هشتمین کنگره ملی در سال ۱۹۴۵ ایجاد شد و در دوازدهمین کنگره ملی در سال ۱۹۸۲ برچیده شد و با دبیرکل جایگزین شد. مناصبی با نام رئیس کمیته اجرایی مرکزی و رئیس کمیته مرکزی به ترتیب در سال‌های ۱۹۲۲–۱۹۲۳ و ۱۹۲۸–۱۹۳۱ وجود داشتند.

تاریخچه و کارکردها[ویرایش]

قانون اساسی ۱۹۷۵ چین نفوذ حزب را بر دولت تقویت کرد. کمیته مرکزی (و به‌طور گسترده، رئیس آن) پیش از کنگره ملی خلق قرار گرفت. ماده ۱۵ رئیس را فرمانده کل ارتش آزادیبخش خلق کرد ("رئیس کمیته مرکزی حزب کمونیست چین رهبری تمام نیروهای مسلح کشور را بر عهده دارد"). این تغییرات با قانون اساسی ۱۹۸۲ جمهوری خلق چین که حزب را زیر دولت قرار داد و یک کمیسیون مرکزی نظامی دولتی را به موازات کمیسیون مرکزی نظامی حزب ایجاد کرد، معکوس شد.

در دهه ۱۹۸۰، رهبری ح‌ک‌چ می‌خواست از بالاتر رفتن یک رهبر از حزب، آنطور که مائو انجام داده بود، جلوگیری کند. بر این اساس، پست صدر در سال ۱۹۸۲ لغو شد.^[۱] بیشتر وظایف آن به پست احیا شده دبیرکل منتقل شد. آخرین صدر حزب، هو یاوبانگ، به سمت دبیرکل منتقل شد. گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر احیای این پست توسط شی جینپینگ رهبر چین، از جمله در بیستمین کنگره ملی ح‌ک‌چ در سال ۲۰۲۲، وجود دارد^[۲]

فهرست صدرها[ویرایش]

صدر پلیتبوروی مرکزی[ویرایش]

1. مائو تسه تونگ (۲۰ مارس ۱۹۴۳–۱۹ ژوئن ۱۹۴۵)

صدر کمیته مرکزی[ویرایش]

1. مائو تسه تونگ (۱۹ ژوئن ۱۹۴۵–۹ سپتامبر ۱۹۷۶)
2. Hua Guofeng (7 اکتبر ۱۹۷۶–۲۸ ژوئن ۱۹۸۱)
3. هو یاوبانگ (۲۹ ژوئن ۱۹۸۱–۱۱ سپتامبر ۱۹۸۲)

فهرست نایب صدرها[ویرایش]

• کمیته مرکزی هشتم (۱۹۵۶–۱۹۶۹)
  • لیو شائوقی (اخراج در ۱۹۶۸)، ژو انلای، ژو دی، چن یون، لین بیائو (از ۱۹۵۹).
• کمیته مرکزی نهم (۱۹۶۹–۱۹۷۳)
  • لین بیائو (در سال ۱۹۷۱ درگذشت).
• کمیته مرکزی دهم (۱۹۷۳–۱۹۷۷)
  • هوآ گوئوفنگ (نایب رئیس اول از ۶ آوریل ۱۹۷۶، رئیس از ۹ سپتامبر)، ژو انلای (درگذشت ۱۹۷۶)، وانگ هونگ ون (دستگیر در ۱۹۷۶)، کانگ شنگ (درگذشت ۱۹۷۵)، لی دشنگ، یه جیانینگ، دنگ ژیاوپینگ. (از ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۶ و از ۱۹۷۷).
• کمیته مرکزی یازدهم (۱۹۷۷–۱۹۸۲)
  • یه جیانینگ، دنگ شیائوپینگ، چن یون، لی شیانیان، وانگ دونگ شینگ، هوآ گوئوفنگ (از ۱۹۸۱)، ژائو زیانگ (از ۱۹۸۱).

منابع[ویرایش]