شهرستان چوار

شهرستان چوار
موقعیت در استان
اطلاعات کلی
کشور	ایران
استان	ایلام
مرکز شهرستان	چوار
بخش‌ها	مرکزی، بولی
سال تأسیس	۱۳۹۹ خورشیدی
اداره
فرماندار	ابراهیم یعقوبی
مردم
جمعیت	۱۰٬۵۵۴ نفر (۱۳۹۵)
تراکم جمعیت	۹ نفر بر کیلومتر مربع
مذهب	شیعه
جغرافیای طبیعی
مساحت	۱٬۱۶۸ کیلومتر مربع
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه	۱۷ درجهٔ سانتی‌گراد
بارش سالانه	۲۲۵ میلی‌متر
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن	۰۸۴

شهرستان چوار یکی از شهرستان‌های استان ایلام است. مرکز این شهرستان، شهر چوار است. این شهرستان در تاریخ ۱۱ آبان ۹۹ از شهرستان ایلام جدا شد و مستقل گردید.^[۱]

موقعیت جغرافیایی[ویرایش]

شهرستان چوار از شمال تا شرق با شهرستان ایوان، از شمال غربی با شهرستان قصرشیرین استان کرمانشاه، از جنوب غربی با مرز عراق، از جنوب تا شرق با شهرستان ایلام همسایه است. شهرستان چوار در استان ایلام و در محدودهٔ غرب ایران واقع شده‌است. این شهر با شهرهای زرنه، حمیل، اسلام‌آباد غرب، ایلام، سرابله، ایوان و سرمست مجاورت دارد.^[۲]

تقسیمات کشوری[ویرایش]

شهرستان چوار دارای ۲ بخش، ۴ دهستان و ۱ شهر به شرح زیر است:

شهرستان چوار[ویرایش]

جمعیت[ویرایش]

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهرستان چوار برابر با ۱۰٬۵۵۴ نفر بوده‌است.^[۳]

ایلات و عشایر شهرستان چوار[ویرایش]

شهرستان چوار فقط از یک ایل بزرگ کُرد با نام ایل هزاره(ایل ارکوازی و بولی) تشکیل شده‌است و از نظر نژاد و اصالت یکدست می‌باشد. همچنین بیشتر جمعیت آن را ارکوازی‌ها تشکیل می‌دهند و از ۶۳روستا (ارکوازی ۴۶و بولی ۱۷) تشکیل شده‌است.^{[نیازمند منبع]}

مذهب[ویرایش]

مردم شهرستان چوار شیعه اثنی عشری هستند.

زبان[ویرایش]

مردم شهرستان چوار به زبان کردی با لهجه کردی ارکوازی سخن می‌گویند.

پیشینه[ویرایش]

چه وار یا چٖوار پیشینه ای این اسم به وجود چهار سر چشمه یا به روایت دیگر بر چهار راه اصلی شهر استراتژیک چوار دلالت دارد. در این شهرستان آثاری از هزاره قبل میلاد مسیح و دژهای ساسانی دبده می‌شود که نشان می‌دهد که ۳هزار پیش این محدوده جغرافیایی دارای سکنه بوده‌است. چوار در اصل نام طایفه ای از ایل قدیمی و بزرگ ارکوازی است. اهالی اصلی این طایفه در زمان شورش‌های ایلات پشتکوه در ۳صده اخیر علیه والیان منطقه به نور آباد لرستان کوچ دائم کرده و محدوده جغرافیایی ملک‌های آنان به دو طایفهٔ ملشونی و قرشونی (ایل ارکوازی) واگذار شده‌است. و بعدها در سال ۱۳۰۸ هجری شمسی، چوار به عنوان دومین نقطه پشتکوه بعد از ایلام به شهر تبدیل می‌شود.^[۴]این شهرستان در گذشته (۱۳۱۶)بخشی از استان پنجم کشور بود.

در کتاب جغرافیای ایران سال۱۳۴۴ چنین نوشته شده‌است: یکی از بخش‌های ده‌گانه شهرستان ایلام حدود آن بشرح زیر است: از طرف شمال به ارتفاعات کوه شرازول و بخش ایوان از طرف خاور به ارتفاعات کوه بانگول و دهستان خزل بخش شیروان چرادول از جنوب به بخش صالح آباد و سیاه کوه از باختر به مرز عراق. منطقه ای است کوهستانی. هوای قریه‌هایی که در دامنه ارتفاعات قرار دارند، سردسیر و قریه‌های دشت و تپه ماهور گرمسیر است. کوه شرازول و کوه بانگول و کوه سیاه در شمال و خاور بخش واقع شده‌است. رودخانه‌های این بخش عبارتند از: رودخانه گلال که از کوه شرازول سرچشمه گرفته پس از آبیاری کردن قریه‌های پلکانه، چشمه سرخ، پلک در قریه بوالحسن با رودخانه مورت یکی شده از مرز ایران خارج می‌شود. ۲- رودخانه قیران که از دامنه‌های کوه مانشت سرچشمه گرفته از هزارگزی جنوب خاور مرکز بخش عبور نموده داخل رودخانه مورت می‌شود. این بخش از ۴۳ آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده. جمعیت آن در حدود ۴۷۰۰ تن است. محصولات عمده اش گندم، جو، حبوبات، برنج و لبنیات است. مردمش بزراعت و گله داری اشتغال دارند. در آنجا صنایع دستی زنان از قبیل قالیچه، گلیم، چادرسیاه بافی رواج دارد. راه شوسه شاه آباد به ایلام از خاور بخش می‌گذرد. بقیه راه‌های بخش مالرو است. ساکنین بخش از ایل ارکوازی هستند.[۵] 

منابع[ویرایش]