سین (خدای ماه)

سین
خدای سومری
مهر استوانه‌ای که نفش سین را با هلال ماه نشان می‌دهد.
نام‌های دیگرنانا
پدرانلیل
مادرنینلیل

سین (‎/ˈsn/‎) یا سوئن (اکدی: 𒀭𒂗𒍪، dEN.ZU[۱]) که به نانا (سومری: 𒀭𒋀𒆠 DŠEŠ.KI, DNANNA[۲]) نیز مشهور است، خدای بین‌النهرینی و نماد ماه بود. این دو نام از دو زبان متفاوت ریشه گرفتند (به ترتیب اکدی و سومری)؛ با این وجود، از دوره دودمان نخستین بین‌النهرین[و ۱] به جای یکدیگر برای اشاره به یک خدا استفاده می‌شدند. گاهی اوقات به صورت اسم دوگانهٔ نانا-سوئن ترکیب می‌شدند. سومین نام رایج که گواهی شده دیلیمبابار (𒀭𒀸𒁽𒌓) است.

نام‌ها[ویرایش]

توافق بر این است که دو نام اصلی خدای ماه از دو زبان متفاوت ریشه گرفته‌اند (به ترتیب سومری و اکدی). با این وجود، نمی‌توان بین آنها به عنوان نام‌های خدایان جداگانه تمایز قائل شد (از زمانی بسیار اولیه با هم ادغام شده بودند).[۳]

نانا[ویرایش]

ریشه‌شناسی دقیق نام نانا ناشناخته است؛[۳] با این حال، توافق بر این است که ساختار آن اضافی نیست.[۴]

سین[ویرایش]

در زبان اکدی، خدای ماه سین (Sîn) یا سوئن (Su’en) نامیده می‌شد.[۱]

دیلیمبابار[ویرایش]

در کنار سین و نانا، بهترین نام گواهی‌شده برای خدای ماه، d-im4-babbar (𒀭𒀸𒁽𒌓) است.[۵]

شخصیت[ویرایش]

سین را هم خدایی انسان‌انگار که نماد ماه است و نیز به عنوان خود جسم سماوی در نظر می‌گرفتند.[۶]

واژگان[ویرایش]

  1. Early Dynastic Period (Mesopotamia)

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Krebernik 1997, p. 361.
  2. Krebernik 1997, pp. 360-361.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Krebernik 1997, p. 360.
  4. Hall 1985, p. 36.
  5. Krebernik 1997, p. 362.
  6. Hätinen 2021, p. 19.

منابع[ویرایش]