سینمای ایرلند
.jpg)
سینمای ایرلند (انگلیسی: Cinema of Ireland) به صنعت سینما، شرکت‌های فیلمسازی و همچنین جشنواره‌های سینمایی که در ایرلند برگزار می‌شود اشاره دارد.[۱][۲]
ایرلند یکی از غنی‌ترین سینماهای دنیا چه به لحاظ پیشینه و بدنه سینمایی و چه از نظر امور فنی و تکنولوژی را دارد. ضمن اینکه جغرافیای منحصر بفرد این کشور باعث شده تا این سرزمین لوکیشن بسیاری از تولیدات سینمایی باشد. تولیدات مشترک با حضور بازیگران بومی سود زیادی برای بدنهٔ سینمای در حال رشد این کشور به ارمغان آورده‌است.[۳][۴]
پیشینه و تأثیر نویسندگان ایرلندی در سینما[ویرایش]
آثار نویسندگان بزرگ ایرلندی نظیر جاناتان سوفیت، اسکار وایلد، جرج برنارد شاو، ساموئل بکت، ویلیام باتلر، شیموس هینی و جیمز جویس نقش مهمی در توسعهٔ سینمای این کشور داشتند. حتی اولین سالن سینما در سال ۱۹۰۹ در دوبلین توسط جیمز جویس و با نام سالن ولتا بنا نهاده شد و این سالن تا دهه ۸۰ میلادی با ظرفیت ۶۰۰ نفر اکران فیلم داشت و اکنون موزه سینما در دوبلین است.[۵][۶]
سفرهای گالیور نوشته جاناتان سوفیت، پیگمالیون اثر برنارد شاو، در انتظار گودو اثر ساموئل بکت و اولیس نوشته جیمز جویس از جمله نگارش‌های ادبی هستند که توسط سینماگران ایرلندی و اروپایی و در سینمای آمریکا بارها به گونه‌های فیلم سینمایی و مجموعه تلویزیونی تولید شده‌اند.[۷]
پیشگامان[ویرایش]
اولین فیلم سینمایی تولید شده در ایرلند پسری از ایرلند قدیم نام دارد. این فیلم را یک کاگردان کانادایی‌تبار به نام سیدنی اولکات ساخت. این فیلم که در ۲۳ نوامبر ۱۹۱۰ به اکران رسید از عوامل بومی در تولید سود جسته بود. پس از این فیلم، اولکات تا چند سال بعد نیز آثاری قابل قبول ساخت. در اوایل دهه ۳۰ جان مک‌دونا با ساخت فیلم‌هایی مربوط به شخصیت‌های فرهنگی معاصر که غالباً آثاری زندگینامه‌ای بودند خود را مطرح ساخت.[۸]
تولید فیلم سینمایی طی سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۵ نیز در ایرلند و در ژانر مختلف دنبال شد. اگرچه در این سال‌ها اروپا درگیر جنگ جهانی دوم بود. اما برخی از آثار شاخص سینمای ایرلند بویژه چند فیلم در گونهٔ موزیکال در این سال‌ها تولید شدند. در دههٔ ۵۰ با تأسیس استودیوی فیلمسازی آردمور استودیو تولید سالیانه فیلم در این کشور به بیش از ۱۰ اثر رسید.[۹]
سینمای مدرن ایرلند[ویرایش]
با افتتاح استودیوی آیریش فیلم بورد در اوایل دهه ۸۰ در دوبلین تولید سالیانه فیلم در این کشور به بیش از ۲۰ فیلم رسید.
ضمن اینکه تولید فیلم‌های مستند و انیمیشن نیز در دستور کار این استودیو قرار داشت.[۱۰][۱۱]
بین سالهای ۶۰ و ۸۰ چندین بازیگر ایرلندی در سطح جهان درخشش داشتند و باعث شدند سینمای این کشور بیشتر مورد توجه قرار گیرد.[۱۲]
از مطرح‌ترین بازیگران سینمای ایرلند در چند دهه اخیر نام‌هایی مانند پیتر اوتول، ریچارد هریس، مایکل گامبون، گابریل برن، لیام نیسن، پیرس برازنان، برندن گلیسون، دنیل دی- لوئیس، کنت برانا و کالین فارل قابل اشاره هستند.
از میان کارگردانان ایرلندی نیز جدای از کنت برانا با فیلم‌های هملت، ثور و سیندرلا، نیل جوردن با آثاری مانند ما فرشته نیستیم و مصاحبه با خون‌آشام و مارتین مک دونا با فیلم‌های شش‌لول، در بروژ، هفت روانی و سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری شناخته‌شده هستند.[۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]
جشنواره‌ها[ویرایش]
مهمترین رویداد سینمایی در ایرلند جشنواره بین‌المللی فیلم دوبلین (Dublin International Film Festival) است. این فستیوال جهانی فیلم اگرچه در سال ۲۰۰۳ تأسیس شده اما هم‌پای آغاز به کار استودیوی آیریش فیلم بورد در دهه ۸۰ به گونه ملی شروع به کار کرد؛ و پس از آن توسعه یافت.[۱۸][۱۹][۲۰]
آمار و ارقام[ویرایش]
در حال حاضر در ایرلند ۴۴۴ سالن سینما وجود دارد. تولید سالیانه فیلم در این کشور ۲۰ فیلم سینمایی، ۱۰ فیلم مستند و ۲ فیلم انیمیشن است. در ایرلند سالیانه ۶۴۰ هزار نفر به سینما می‌روند.[۲۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ «UIS Statistics». data.uis.unesco.org. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ "Cinema of Ireland". Wikipedia (به انگلیسی). 2019-09-16.
- ↑ «WebCite query result» (PDF). www.webcitation.org. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۶ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ Lyall، Sarah (۲۰۱۲-۰۳-۲۹). «Studio Tour Casts Spells Like Harry Potter» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ Rogers، Mal. «Ten films banned in Ireland». The Irish Post. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ سپتامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ «آشنایی با سینمای ایرلند». همشهری آنلاین. ۲۰۱۴-۰۹-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ «Screen Australia: Research - Australia & the world - International comparisons - Cinema - Admissions per capita». web.archive.org. ۲۰۱۳-۱۱-۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ نوامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ Courtney, Kevin. "Entertainment value". The Irish Times (به انگلیسی). Retrieved 2019-12-28.
- ↑ «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۶-۰۲. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ "Aspiring directors 'not making the cut for funding'". Independent.ie (به انگلیسی). Retrieved 2019-12-28.
- ↑ «Mrs Brown film buoys UK box office» (به انگلیسی). ۲۰۱۴-۰۷-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ «The Outcasts, a film from Irish Folklore and Myth». www.robertwynne-simmons.co.uk. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ "Censor calls 'cut' on moral guardian role". Independent.ie (به انگلیسی). Retrieved 2019-12-28.
- ↑ "The Times & The Sunday Times". www.thetimes.co.uk (به انگلیسی). Retrieved 2019-12-28.
- ↑ "PM backs 'dynamic and entrepreneurial' UK film industry". GOV.UK (به انگلیسی). Retrieved 2019-12-28.
- ↑ Hess، Amanda (۲۰۱۹-۰۲-۱۴). «Phoebe Waller-Bridge Will Make You Laugh So Hard It Hurts» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ "Neil Jordan: the writing game". The Independent (به انگلیسی). 1995-01-14. Retrieved 2019-12-28.
- ↑ entertainment. «The IFTA 2015 Winners' List - Jim Sheridan, Domhnall Gleeson, Julianne Moore, Love/Hate...». Entertainment.ie. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.
- ↑ "Mission". DIFF Festival Limited (به انگلیسی). Archived from the original on 28 December 2019. Retrieved 2019-12-28.
- ↑ "Dublin International Film Festival". FilmFreeway (به انگلیسی). Archived from the original on 9 July 2019. Retrieved 2019-12-28.
- ↑ «Irish Film Board». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۷-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژوئیه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۸.