سید نصرالله بنی‌صدر
سید نصرالله بنی‌صدر معروف به صدرالعلمای همدانی از تبار سادات موسوی در روستای باغچه کبودراهنگ چشم به جهان گشود.[۱] او فرزند سید صالح بنی‌صدر معروف به مجدالعلماء بود همچنین او پدر ابوالحسن بنی‌صدر اولین رئیس‌جمهور ایران بود.[۱] پس از تحصیلات مقدماتی و سطوح در تهران برای مدارج عالی راهی نجف شد. وی پس از بازگشت از نجف در همدان ساکن شد و منزل او محل رفت‌وآمد مردم شهر شد. رابطه دوستی با روح‌الله خمینی داشت و همچنین از مخالفان حکومت پهلوی بود بطوریکه هنگامی که قرآن‌هایی با جلد محمدرضا شاه به روحانیون داده شد وی از دریافت آن قرآن امتناع ورزید.[۲] و در مرداد ماه ۱۳۸۸ مجموعه آثار وی در پایگاه داده نسخ خطی قرار داده شد.[۳] تحصیلات وی در نجف بوده و از استادان وی باید سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی و میرزای نائینی را عنوان کرد.
وی به سال ۱۳۹۱ قمری (۱۳۵۰ شمسی) در پاریس درگذشت و در نجف (مقبره محمدحسن غروی اصفهانی معروف به کمپانی - ایوان طلای حرم علی بن ابی‌طالب) دفن شد.[۴] آرامگاه او در کنار مناره سمت راست حرم علی در جوار آرامگاه سید مصطفی خمینی قرار دارد.
پانویس[ویرایش]
- ↑ «پایگاه ساجد - واکاوی ترور و تروریسم خشونت غیرقانونی». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۴ ژانویه ۲۰۱۱.
- ↑ قرآن پهلوی - ابوالفتح مؤمن
- ↑ خبرگزاری فارس- اسامی کتابخانه‌هایی که فهرست نسخ خطی آن‌ها در اینترنت قرار گرفت.
- ↑ اجساد جاویدان، علی اکبر مهدی پور، قم: حاذق، صفحه: 354.
منابع[ویرایش]
- سیمای بیجار گروس و مشاهیر آن، محمد علی کوشا، سنندج، انتشارات دانشگاه کردستان، ۱۳۷۸ش. ص ۱۹۳.
- جرعه‌ای از دریا، موسی شبیری زنجانی؛ ج۲، ص۶۱۰ تا ۶۱۵.