سنگسار در ایران

ایران یکی از شش کشوری است که سنگسار را در قوانین جزائی خود گنجانده‌است،[۱] در ایران این حکم به عنوان مجازات و برای افراد متأهلی که با فرد دیگری غیر از همسر خود رابطه جنسی برقرار کنند و این رابطه با شهادت چهار شاهدی که دادگاه آنان را عادل تشخیص دهد یا چهار بار اعتراف فردی که مرتکب این عمل شده، ثابت شود قابل اجراست.[۲] اجرای این حکم در ایران همواره با موضع‌گیری‌های تند و انتقادی از جانب مجامع بین‌المللی و حقوق بشر و تلاش فعالان داخلی برای حذف این مجازات از قوانین جاری روبرو بوده‌است، از جمله کارزار قانون بی‌سنگسار که جمعی از فعالان جنبش زنان و حقوق بشر در ایران و دیگر کشورها آغاز کرده‌اند.[۳]

سنگسار در ایران عمدتا در مناطقی گزارش شده که نرخ آموزش و سواد در آن مناطق پایین است و متهمان بعضاً از مفهوم پرونده‌ای که در موردشان تشکیل شده بی‌اطلاع‌اند.[۴] از آغاز سال ۲۰۰۳ و در پی قول شفاهی مسئولان قوه قضاییه ایران به مقام‌های اروپایی، صدور احکام سنگسار با بخشنامه‌ای از سوی رئیس قوه قضاییه (محمود هاشمی شاهرودی) متوقف شد. اما مجدداً و در سال ۲۰۰۷ چند مورد سنگسار در مشهد و تاکستان گزارش شد.[۵] مسئولان قضایی ایران اجرای حکم سنگسار در تاکستان را حاصل اشتباه قاضی دانستند.[۶]

دیدگاه بعضی از فقیهان[ویرایش]

حکم سنگسار در حدود ۹۰ روایت صحیح آمده‌است.[۷]

  • حسین نوری همدانی: «همان‌طور که قبلاً هم جواب داده‌ایم حکم الهی تغییرپذیر نیست و کیفیت اجرای آن بستگی به نظر حاکم شرع دارد.»
  • موسوی اردبیلی: «مجازات رجم قابل تغییر نیست ولی چنانچه اجرای آن برخلاف مصالح اسلام و مسلمین باشد فقیه جامع‌الشرایط می‌تواند حکم به عدم اجرای آن بدهد.»[۸]
  • حسینعلی منتظری در پاسخ به پرسش رادیو فردا حکم سنگسار را حکم یهودیت و اسلام اعلام کرده‌است.[۹]
  • محمدجواد غروی، سنگسار کردن زانی و زانیه را از احکام بنی اسرائیل می‌داند که خود بر دین موسی افزوده‌اند و ذکری از چنین حکمی در قرآن نیامده و در عمل قطعی پیامبر نیز وارد نشده‌است.[۱۰]
  • از دیدگاه صادقی تهرانی، هدف از این مجازات، اعدام و به قتل رساندن فرد زناکار نیست؛ بلکه، تحقیر اوست…. هیچ مجازات جایگزینی برای سنگسار، وجود ندارد، یعنی نمی‌توان مرتکب زنای محصنه را به جای سنگسار، اعدام کرد یا مجازات دیگری برایش در نظر گرفت [بلکه باید همان حکم سنگسار را درباره‌اش اجرا کرد].[۱۱]

سنگسار در دوره جمهوری اسلامی[ویرایش]

اندازه سنگ‌هایی که پرتاب می‌شود نباید به گونه‌ای باشد که محکوم با یک یا دو سنگ کشته شود. به علاوه نباید به اندازه‌ای کوچک باشد که دیگر به آن «سنگ» نتوان گفت.

اگر جرمی که به خاطر آن سنگسار جاری می‌شود با اعتراف خود متهم یا علم قاضی ثابت شده باشد، ابتدا قاضی یا قاضیانی که حکم را صادر نموده‌اند سنگ می‌زنند و سپس افراد دیگر؛ ولی اگر جرم مربوط با شهادت شاهدان به اثبات رسیده باشد، اول شاهدان و بعد قاضی یا قاضیان حکم و پس از آن افراد دیگران سنگ می‌زنند.

اگر در حین سنگسار، مجرم از گودال بگریزد در اینصورت اگر نحوهٔ اثبات جرم او با شهادت بوده باشد، او را به گودال بازمی‌گردانند و دوباره به اجرای حکم می‌پردازند؛ ولی اگر نحوه اثبات جرم با علم قاضی یا اقرار بوده باشد، پس از فرار مجرم نیاز به اجرای حکم نخواهد بود.[۱۲]

فهرست محکومان به سنگسار در ایران[ویرایش]

  • در سال ۱۳۸۵ سکینه محمدی آشتیانی به جرم «زنای محصنه» به اعدام با روش سنگسار، محکوم شد. این حکم که گمان می‌رفت در تیر ماه ۱۳۸۹ به اجرا درآید، اعتراض‌های بسیاری در داخل و خارج از ایران دربرداشته است. محمد جواد لاریجانی، دبیر کنونی ستاد حقوق بشر قوه قضائیهٔ ایران ضمن دفاع از این حکم، ابراز داشت که «اولا مجازات رجم (سنگسار) در قانون اساسی ما وجود دارد؛ اما قضات محترم دادگاه‌ها در شرایط بسیار محدود، اقدام به صدور چنین حکمی می‌کنند».[۱۳]
  • هم‌زمان با افزایش مخالفت‌های جهانی با سنگسار سکینه محمدی آشتیانی، روزنامه فیگارو در روز ۹ ژوئیه به شرحی از پرونده قضایی سکینه آشتیانی و تلاش دو فرزندش، برای نجات جان مادر از حکم سنگسار پرداخت و نوشت، فرزندان سکینه در مراجعه به زندان، برای ملاقات مادر، متوجه شدند که دو زن ۲۵ و ۱۹ ساله دیگر نیز در انتظار اجرای حکم سنگسار هستند.[۱۴]

سنگسار شدگان[ویرایش]

اعدام به جای سنگسار[ویرایش]

  • یک مرد به نام میثم و یک زن به نام ساره به اتهام رابطه پنهانی غیر دینی (زنای محصنه) به اعدام محکوم شدند.[۲۱]

آمار سنگسار[ویرایش]

بر پایه گزارش روزنامه فرانسوی فیگارو، در تاریخ جمهوری اسلامی، ۱۵۰ (صد و پنجاه) حکم سنگسار، اجرا شده‌است.[۲۲]

واکنش‌ها[ویرایش]

  • دیلما روسف، رئیس‌جمهور برزیل، در واکنش به حکم سنگسار سکینه محمدی‌آشتیانی، عمل سنگسار را بازگشت به بربریت دانست.[۲۳]

من سنگسار را تأیید نمی‌کنم. من با اعمالی دربارهٔ زنان که مربوط به سده‌های میانی باشند موافق نیستم. تردیدی در این باره نیست. من در این موضوع هیچ چشم‌پوشی نخواهم داشت.[۲۴]

سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس با بیان اینکه عبارت رجم از قانون مجازات حذف نشده‌است، گفت: در قانون جدید، مجازاتی برای سنگسار تعیین نشده و مجازات آن منوط به مجازات شرعی شده‌است. (۱۷)

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «سنگسار پشت پنجره تاریخ». بی‌بی‌سی فارسی.
  2. «سنگسار یک مرد در ایران». بی‌بی‌سی فارسی.
  3. «دادخواست حذف مجازات سنگسار از قوانین ایران». بی‌بی‌سی فارسی.
  4. «'محکومیت نه نفر به سنگسار' در ایران». بی‌بی‌سی فارسی.
  5. «انتقاد از سنگسار در ایران». دویچه وله فارسی.
  6. «جواد لاریجانی: خجالت نمی‌کشیم حکم سنگسار را اجرا کنیم». بی‌بی‌سی فارسی.
  7. «سنگسار، چیستی و چرایی؛ نقد فقهی «سنگسار ثریا» در قم برگزار شد».
  8. «آیا می‌توان به جای «سنگسار» حکم دیگری به اجرا گذاشت؟». isna.
  9. «متن کامل سؤال رایو فردا و پاسخ آیت الله منتظری دربارهٔ حکم سنگسار». رادیو فردا.
  10. فقه استدلالی در مسائل خلافی، نشر اقبال، ۱۳۷۷، بخش پنجم:حدود و تعزیرات
  11. بی‌بی‌سی، فقیهی دگراندیش، دور از توجه فقها و دگراندیشان، ۶ فروردین ۱۳۹۰
  12. www.tabnak.ir https://www.tabnak.ir/fa/news/1020810/16-ساعات-پایانی-محکوم-به-اعدام-چگونه-می‌گذرد. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۲. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  13. محمد جواد لاریجانی از مجازات سنگسار دفاع کرد (بی‌بی‌سی فارسی)
  14. Le Figaro - International : Une Iranienne accusée d'adultère condamnée à mort
  15. «تداوم اعدام، صدور حکم سنگسار، سرکوب منتقدان و نقض حقوق شهروندی در ایران». timesofisrael.
  16. Men stoned to death for adultery, murder in Iran (سی‌ان‌ان)
  17. Iran executes two men by stoning (بی‌بی‌سی)
  18. Adulterers Stoned to Death in Iran (واشینگتن پست)
  19. سنگسار یک مرد در ایران؛ بی‌بی‌سی فارسی
  20. شماره مرداد نشریه زنان. http://www.zanan.co.ir/social/001027.html بایگانی‌شده در ۷ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  21. «دیوان عالی ایران حکم اعدام را برای یک زن و مرد به جرم «رابطه پنهانی» تأیید کرد». voanews.
  22. «بازگشت به تاریخ، رواج اعدام‌های سیاسی و گروهی». voanews.
  23. «مخالفت روسف با اعدام سکینه محمدی آشتیانی». دویچووله فارسی. ۳ نوامبر ۲۰۱۰.
  24. «گفتگویی با دیلما روسف، رئیس‌جمهور منتخب برزیل». واشینگتن پست. ۳ دسامبر ۲۰۱۰.

17. http://tn.ai/14687