سرخوی معمولی
 | این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
نام علمی گونه: (Lutjanus johnii (Bloch,۱۷۹۲
نام علمی مترادف: ندارد
نام انگلیسی:John's snapper
نام فارسی: سرخوی معمولی
اندازه : حداکثر اندازه بدن ۷۰ سانتیمتر و به‌طور متوسط به ۵۰ سانتیمتر می‌رسد.
مشخصات : بدن آنها تقریباً مرتفع، در ردیفهای فلس در بالای خط جانبی بموازات این خط بوده و در پایین خط جانبی در ردیفهای افقی می‌باشد. خط جانبی دارای ۵۰ عدد فلس، باله پشتی دارای ۱۰شعاع سخت و ۱۳ تا ۱۴ شعاع نرم و باله مخرجی دارای ۳ شعاع سخت و ۸ شعاع نرم می‌باشد. رنگ بدن سبز نقره‌ای یا قرمز برنز بوده و در وسط هر فلس نقطه تیره مشخصی وجود دارد که مجموعاً ردیفهای طولی از نوارهای تیره رنگی را ایجاد می‌کنند.
زیست‌شناسی : زیستگاه آن متعلق به آبهای کم‌عمق ساحلی با بستر گلی یا شنی بوده و در مناطق جنگل‌های حرّا، همچنین تا عمق ۸۰ متری نیز دیده می‌شود. تغذیه آنها از بی مهرگان کفزی و ماهیها صورت می‌گرد.
نام‌های مورد استفاده در جنوب ایران : آگال
وسایل صید: ترال کف، قلاب دستی و گرگور.
منابع[ویرایش]
- صادقی، ناصر، ۱۳۸۰:ویژگی‌های زیستی و ریخت‌شناسی ماهیان جنوب ایران، انتشارات نقش مهر، ۴۳۸ ص.
- بلگواد، ه، لوپنتین، ب، ۱۹۴۴:ماهیان خلیج فارس، ترجمه اسماعیل اعتماد و بابا مخیر، ۱۳۶۹، انتشارات دانشگاه تهران، ۲۵۷ص.
- نورنخش، حسین، ۱۳۷۰:پژوهشی پیرامون صید، دریا و ابزیان خلیج فارس، انتشارات امیر کبیر.