زاموآ

زاموآ (به انگلیسی: Zamua) در بخش علیای رود زاب کوچک قرار داشت که خود یکی از شعبه‌های دجله بشمار می‌رفت، شعبه‌هایی که در مسیر سفلای آن خاک اصلی آشور را قطع می‌کنند. نواحی زاموآ از لحاظ جغرافیایی به آشور سخت مربوط بوده‌است. سراسر زمین‌هایی که از دریاچهٔ ارومیه تا بخش‌های علیای رود دیاله ممتد بود^[۱] به معنی بسیط بنام ماننا موسوم بود ولی به‌طور محدود زاموآ نامیده می‌شده.

تاریخچه زاموآ[ویرایش]

در آغاز هزارهٔ‌یکم پیش از میلاد از میان دولت‌های ایرانی که نخست در سرزمین ماد تشکیل شدند نقش رهبری را دولت‌های کوچک نواحی زاموآ که مسکن لولوبیان و کوتیان بود بازی می‌کردند.

سرزمین مزبور در سال ۸۸۱ (پیش از میلاد) بدست آشور-ناصیر-پال دوم مسخر گردید بعدها در منابع (از نیمه دوم سده نهم پ. م.) به نام زاموآ یا مازاموآ خوانده شد بخش شمالی زاموآ را مننا و بخش جنوبی را پارسوآ خواندند.

مننا (زاموای داخلی)[ویرایش]

در وقایع سال ۸۸۲ (پیش از میلاد) برای نخستین بار به اصطلاح حاکم‌نشین مازاموا برمی‌خوریم؛ ولی ایالت مزبور شامل بخش‌های جنوبی آن نمی‌گردید و ظاهراً چیزی از لشکرکشی ۸۸۰ (پیش از میلاد) نگذشت که مردم آن بخش‌ها استقلال خویش را باز پس گرفتند. باری شلمنسر سوم در سال ۸۵۹ (پیش از میلاد) به سرزمین مزبور لشکر کشید و در سال ۸۵۵ (پیش از میلاد) ناحیهٔ حاکم‌نشین مازاموا به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود.^[۲]

پارسوآ (زاموای خارجی)[ویرایش]

زاموای خارجی یا «زاموای جنوبی» واقع در جنوب کشور ماننا قرارداشت و ناحیه مزبور به سمت جنوب و جنوب شرقی نامحدود بوده و شاید تا سرزمین پارسیان امتداد می‌یافت؛ زاموای خارجی احتمالاً محل اسکان قبایل پارسی بوده‌است.^[۳] باید اضافه نمود پارسوآ و ماننا دو قبیله با دو زبان، آیین، و فرهنگ متمایز بودند که هر دو تحت انقیاد آشوریان قرار داشتند و قبایل ماننا برای کسب استقلال خویش ظاهراً از پارسوآ پیشی گرفت.^[۴]

جامعهٔ زاموآ[ویرایش]

جامعهٔ زاموآ آنچنانکه در سالنامه‌های آشور ناسیراپال وصف شده جامعه‌ای بود طبقاتی واجد پیشه‌های حرفه‌ای که در آشور بدان ارج می‌نهادند و بسیار ترقی کرده بود. بالضروه پیشه‌ها از کشاورزی^[۵] تجزیه شده و بدین سبب تولیدات کالایی نیز محتملاً تا اندازه‌ای رونق داشت؛ ولی این جامعه در دوران بدوی پیدایش طبقات قرار داشت، دولت در آن ضعیف بود و اینجا و آنجای آن سرزمین دولت‌های کوچک وجود داشتند که قادر به پایدری و مقابله با تجاوزات آشور نبودند. تأسیس جامعهٔ طبقاتی را در اینجا باید در نیمهٔ دوم هزارهٔ دوم پیش از میلاد دانست. محتملا جریان پیدایش طبقات بر اثر سلطهٔ موقتی بابل در عهد کاسیان، در سرزمین مزبور تسریع شد.

سال‌نامه‌های آشور ناسیراپال دوم از نقاط مسکونی فوق یاد می‌کنند ولی ظاهرً موفق به تصرف دور لولومه نشدند زیرا که سال‌نامه‌ها فقط از تسخیر و نابودی نقاط مسکونی غیر مستحکم که جزء بخش‌های لاربوسا و بار و بی‌نوسا و همچنین دور لولومه بوده‌است صحبت می‌دارند و دربارهٔ نقطهٔ اخیرالذکر بخصوص سخنی نرفته‌است.

• برگردان لاتینی اصطلاحات مقاله:

Zamua. Nur Adad. Ata. Ameka. Zamru. Arashtua. Bunasi. Musasina. Kirtiara. Kirrvri. Xudon. Simeci. Simera. Ulmania. Adaush. Xarga. Xarmasa. Parsindu. Ammaru. Iritu. Suritu. Uze> Birutu. Alagalag. Bara. Dur Lulume

پیشوایان مهم زاموآ[ویرایش]

نگارخانه[ویرایش]

جامعه زاموآ واجد پیشه‌های حرفه‌ای بود که در آشور بدان ارج می‌نهادند.

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

• دیاکونوف، ایگور میخائیلوویچ (۱۳۸۶). تاریخ ماد. ترجمهٔ کریم کشاورز. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۵.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مادها موجود است.

پیوند به بیرون[ویرایش]