دیوارهای دفاعی در ایران صفوی

نقاشی از دربند در ۱۶۹۰ میلادی

دیوارهای دفاعی در ایران صفوی از نظر تعداد اندک بودند، تحولی که می‌توان آن را به شیوه منطقی در درک کم توپخانه توسط ارتش ایران در زمان‌های معاصر و مفهوم و اجرای شهرسازی - که دومی خود بازتابی از ویژگی‌های فیزیکی ایران صفوی همراه با عملکرد احتمالی تاریخی است، جستجو کرد.[۱] در ایران صفوی به جای دیوار، عموماً ارگ‌هایی در محدوده شهری قرار داشت که به عنوان سنگر شهر و پناهگاه نیروهای مستقر و برخی از جمعیت شهر عمل می‌کرد.[۱]

شهرهای ایران و دیوارهایشان[ویرایش]

منتخبی از شهرهای ایران و دیوارهای دفاعی آن‌ها:[۲]

شهر اواخر ۱۵ اوایل ۱۶ اواخر ۱۶ اوایل ۱۷ اواخر ۱۷
تبریز بله (ظاهر خراب) بله/خیر - - بله/خیر
شماخی - - بله نیمه‌مخروبه نیمه‌مخروبه
دربند بله بله - - بله
اردبیل - - - خیر -
رشت - - - - خیر
فرح‌آباد - - - خیر -
زنجان - - - خیر -
تهران - - - بله -
قزوین - - - خیر مخروبه
ساوه - - - - بد نگهداری‌شده
قم بله - - خیر مخروبه
کاشان بله بله بله (ضعیف) - نیمه‌مخروبه
اصفهان - بله بله (ضعیف) - بله (ضعیف)
شیراز - (جزئی) - خیر خیر
یزد بله - - - -
لار - بله - خیر خیر
مشهد بله - - - بله
هرات بله - - - -
بلخ - بله - - -
قندهار - بله - بله -

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Matthee 1996, p. 409.
  2. Matthee 1996, p. 399.

منابع[ویرایش]

  • Matthee, Rudi (1996). "Unwalled Cities and Restless Nomads: Firearms and Artillery in Safavid Iran". In Melville, Charles (ed.). Safavid Persia: The History and Politics of an Islamic Society. I.B. Tauris & Co Ltd.
  • Rayfield, Donald (2012). Edge of Empires: A History of Georgia. Reaktion Books.