دوکسپین

دوکسپین

داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Sinequan, Zonalon
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682390
رده‌بندی داروهای بارداری	AU: C Not recommended. Animal studies have shown embryotoxic properties.
روش مصرف دارو	Oral, IM, IV
کد ATC	N06AA12
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	℞ (Prescription only)
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	Absolute: 25% When main metabolite desmethyldoxepin is included: 31%
متابولیسم	کبد
نیمه‌عمر حذف	Doxepin 17 hours, main metabolite Desmethyldoxepin 51 hours
دفع	گرده (کالبدشناسی)
شناسه‌ها
نام آیوپاک (E/Z)-3-(dibenzo[b,e]oxepin-11(6H)-ylidene)-N,N-dimethylpropan-1-amine
شمارهٔ سی‌ای‌اس	1668-19-5 Y
پاب‌کم CID	3158
IUPHAR/BPS	1225
دراگ‌بنک	DB01142 Y
کم‌اسپایدر	3046 Y
UNII	5ASJ6HUZ7D
KEGG	D07875 Y
ChEBI	CHEBI:4710 Y
ChEMBL	ChEMBL101740 N
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C19H21NO
جرم مولی	279.376 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES O3c1ccccc1C(c2c(cccc2)C3)=CCCN(C)C
InChI InChI=1S/C19H21NO/c1-20(2)13-7-11-17-16-9-4-3-8-15(16)14-21-19-12-6-5-10-18(17)19/h3-6,8-12H,7,13-14H2,1-2H3 Y Key:ODQWQRRAPPTVAG-UHFFFAOYSA-N Y
NY (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

دوکسپین (به انگلیسی: Doxepin) از ضد افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای است که برای درمان اختلال افسردگی عمده،اختلال اضطراب، کهیر و بی‌خوابی به کار می‌رود.

عملکرد[ویرایش]

دوکسپین از ضد افسردگیهای سه حلقه‌ای است و بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین در مغز را مهار می‌کند. دوکسپین آنتاگونیست قوی گیرنده‌های هیستامین (H۱، H۲) است.

عوارض جانبی[ویرایش]

هر دارو به موازات اثرات درمانی مطلوب ممکن است موجب بروز برخی عوارض ناخواسته گردد. اگر چه همه این عوارض دریک فرد دیده نمی‌شود، ولی درصورت بروز هریک از این عوارض با پزشک مشورت شود : خشکی دهان، تاری دید، یبوست، خواب آلودگی، صرع، لرزش، افزایش فشارخون، تپش قلب، بثورات پوستی، حساسیت به نور، خارش ،تهوع، استفراغ، اسهال، بی اشتهائی، اختلال در عملکرد جنسی، گیجی، افزایش وزن، احساس ضعف، گر گرفتگی و سردرد.

مسمومیت با دوکسپین و علائم و درمان آن[ویرایش]

علایم مسمومیت با دوکسپین عبارت‌است از آژیتاسیون، تحریک، کنفوزیون، توهم، افزایش دما، علائم شبه پارکینسونی، تشنج، احتباس ادرار، خشکی غشاء‌های مخاطی، گشادی مردمک، یبوست. درمان به‌صورت علامتی و حمایتی است از جمله حفظ راه هوایی، ثبات دمای بدن و تعادل آب و الکترولیت. لازم به ذکر است که ایجاد استفراغ ممنوع است.

در صورت بروز تشنج می‌توان دیازپام یا فنی توئین تجویز کرد و برای درمان آرتمی‌های ناشی از این مسمومیت می‌توان از داروهایی نظیر لیدوکائین و تجویز کرد.

منابع[ویرایش]

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
• ویکی‌پدیای انگلیسی
• https://www.mayoclinic.org/ translated by https://www.bimarsalamat.com/