حسین بن مصعب

حسین بن مصعب از بزرگان خراسان بود که مانند اجدادش به خدمت در دستگاه عباسیان پرداخت و از سوی هارون‌الرشید امارت پوشنگ را عهده‌دار گردید. پس از هارون‌الرشید نیز، حسین در خدمت مأمون عباسی درآمد و در دربار وی مستقر بود. پس از درگذشت حسین در سال ۱۹۹ هجری، مأمون با ارسال پیکی به نزد فرزندش، طاهر، که در بغداد مستقر بود، وفات حسین را تسلیت گفت و طاهر را دلداری داد و مأمون بر جنازهٔ حسین نماز گزارد.[۱] حسین بن مصعب در زمان منصور، مدتی به عراق سفر کرد و در آنجا مستقر شد و سپس به خراسان بازگشت.[۲]

تبارنامهٔ طاهریان[ویرایش]

زریق یا رزیق
مصعب
احمدعلیحسین
حسنمحمدطاهر ذوالیمینینابراهیم
محمدحسنعبداللهطلحهعلیحسیناسمعیلطاهراسحقمحمد
علیعبدالعزیزاحمدسلیمانطلحهطاهرحسینمصعبعبیداللهمحمد
علیمطهرعبداللهحسینمحمد
طاهراحمد

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • نفیسی، سعید (۱۳۳۵). تاریخ خاندان طاهری. تهران: شرکت نسبی اقبال و شرکاء.