حسن مثلث
| حسن بن حسن مثنی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۷۰ قمری حجاز، عربستان |
| درگذشت | ۱۴۵ قمری (۷۵ سال) کوفه |
| نژاد | عرب |
| کارهای برجسته | نوه حسن مجتبی (امام دوم شیعی) مبارزه با منصور دوانیقی (خلیفه عباسی) |
| عنوان | حسن مثلث |
| همسر(ها) | اکرام بنت فضل الله |
| فرزندان | طلحه، عباس، حسن، ابراهیم، عبدالله ، علی ، حسن اصغر، جعفر ، ام کلثوم ، فاطمه ، زینب ، اسما ، اکرمه ، رقیه ، اکرمه صغرا |
| والدین | حسن مثنی (پدر) فاطمه بنت حسین (مادر) |
| خویشاوندان | زین العابدین (دایی) محمدباقر (پسردائی) حسین بن علی (پدربزرگ) حسن بن علی (پدربزرگ) |
حسن بن حسن بن حسن مجتبی مشهور به حسن مثلث، بعلت هم‌نامی با پدرش حسن مثنی و پدربزرگش حسن مجتبی (امام دوم شیعیان)، حسن مثلث نامیده می‌شود.
پدرش حسن مثنی، از پسران حسن بن علی (امام دوم شیعه) و مادرش فاطمه بنت حسین (فاطمه صغری) از دختران حسین بن علی (امام سوم شیعیان) بود.
حسن مثلث از مبارزان سرسخت دوران منصور عباسی بود که بعد از مقابله جدی با دستگاه منصور دوانقی، در زندان او (در کوفه در سال ۱۴۵ق) درگذشت. او شش پسر به نام‌های: طلحه، عباس، حمزه، ابراهیم، عبدالله و علی داشت.[۱] حسین بن علی، که نزد شیعیان به «شهید فخ» معروف است نوه او بود که به همراه جمعی از علویان قیام کرد و در منطقه فخ کشته شد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ قمی، شیخ عباس (تابستان ۱۳۸۶). منتهی‌الامال. قم: انتشارات وحدت بخش.
- http://www.tebyan.net/Religion_Thoughts/Articles/TheInfallibles/FromTheInfallibles/2010/4/25/121853.html:[۱] قمی. شیخ عباس. منتهی الامال. قم. چاپ سوم. تابستان ۱۳۸۶.انتشارات وحدت بخش