جو کره ماه
جو کره ماه نسبت به جو زمین بسیار رقیق و ناچیز است.
یکی از منابع تشکیل جو در کره ماه، تراوش گازها است. گازهایی هم‌چون رادون و هلیوم که از فروپاشی رادیواکتیو درون پوسته و جبه ماه پدید می‌آیند به آسمان ماه تراوش می‌کنند و به ساخت جو ماه کمک می‌کنند. دیگر خاستگاه‌های تشکیل جو ماه، بمباران سطح ماه توسط ریزشهاب‌ها، پدیدهٔ باد خورشیدی و تابش آفتاب است که در فرایندی به نام کَند و پاش[۱] باعث رهاسازی گاز در جو می‌شوند.
گازهای رهاشده به‌وسیلهٔ فرایند کندوپاش یا:
- توسط گرانش کره ماه دوباره به درون خاک و سنگ‌پوشه regolith ماه کشیده می‌شوند.
- یا تحت فشار تابش خورشیدی به فضا می‌روند یا اگر این گازها یونیده شده‌باشند، میدان مغناطیسی باد خورشیدی آن‌ها را با خود می‌برد.
در جو ماه عناصر سدیم و پتاسیم با بهره‌گیری از روش‌های طیف‌بینی زمینی یافت شده‌است. هم‌چنین از بررسی داده‌های دریافتی از طیف‌سنج ذرات آلفای فضاپیمای جوینده ماه[۲] وجود رادون-۲۲۲ و پولونیوم-۲۱۰ در جو ماه دیده شده‌است.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- P. Lucey and 17 coauthors (2006). "Understanding the lunar surface and space-Moon interactions". Reviews in Mineralogy and Geochemistry 60 (1): 83–219. doi:10.2138/rmg.2006.60.2. http://rimg.geoscienceworld.org/cgi/content/extract/60/1/83.
- S. Lawson, W. Feldman, D. Lawrence, K. Moore, R. Elphic, and R. Belian (2005). "Recent outgassing from the lunar surface: the Lunar Prospector alpha particle spectrometer". J. Geophys. Res. 110 (E9): E9009. doi:10.1029/2005JE002433. http://www.agu.org/pubs/crossref/2005/2005JE002433.shtml.
- S. Alan Stern (1999). "The Lunar atmosphere: History, status, current problems, and context" ([dead link]). Rev. Geophys. 37 (4): 453–491. doi:10.1029/1999RG900005. http://www.agu.org/pubs/abs/rg/1999RG900005/tmp.html[پیوند مرده].
- Adapted from Stern, S.A. (1999) Rev. Geophys. 37, 453
| ستاره |  | |
|---|---|---|
| سیاره خارج منظومه شمسی | ||
| سیاره | ||
| سیاره کوتوله | ||
| قمر | ||
| جستارهای وابسته | ||
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با ستارگان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |