تغار
تَغار یا تاغار ظرف سفالی نسبتاً بزرگی بوده است که در آن مایعاتی مانند آب و ماست یا غلاتی مانند گندم و جو می‌ریختند.[۱] از آن برای سابیدن کشک نیز استفاده می‌کرده‌اند.
واژه‌شناسی[ویرایش]
برخی تغار را واژه‌ای ترکی می‌دانند و برخی آن را ترکی برگرفته از مغولی و برخی واژه‌ای ترکی-مغولی دانسته‌اند که وارد فارسی نیز شده است.[۲]
اصطلاحات و ضرب‌المثل‌ها[ویرایش]
- تغاری بشکند ماستی بریزد، جهان گردد به کام کاسه‌لیسان: این ضرب‌المثل اشاره به این دارد که یک اتفاق ناگواری افتاده و عده‌ای مفت‌خور به نان و نوایی رسیده‌اند.
- کون‌تغار: یک فحش است که عمدتا در منطقه شیراز به کار می‌رود و به جهت تحقیر افراد به کار می‌رود.
پانویس[ویرایش]
- ↑ علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «تغار» در لغت‌نامهٔ دهخدا.
- ↑ «تغار در دانشنامه جهان اسلام». کتابخانه مدرسه فقاهت. دریافت‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون[ویرایش]
تغاردر پروژههای خواهر ویکیپدیا
در میان واژهها از ویکیواژه
در میان گفتاوردها از ویکیگفتاورد
در میان مراجع از ویکیدانشگاه
