تالش (ایران)

تالش (ایران)

بخش جنوبی سرزمین تالِش در استان گیلان و اردبیل در شمال ایران واقع است. این منطقه از سمت شمال به جمهوری آذربایجان، از سمت جنوب و جنوب‌شرق به شهرستان فومن، از سمت شرق به دریای خزر و از سمت غرب به استان اردبیل محدود شده‌است. تالشان مردمی تالش زبان هستند تالش از چهار شهرستان آستارا، طوالش، رضوانشهر و ماسال[۱] و قسمت‌هایی از شهرستان‌های شفت، فومن و صومعه سرا در گیلان . و شهر عنبران و بخش هایی از شهرهای نمین و خلخال (اردبیل) در اردبیل تشکیل شده‌است.[۲]

جغرافیا[ویرایش]

منطقهٔ تالش بخشی از ایران است و از جنگل و شالیزار پوشیده شده و خانه‌باغ‌ها به صورت پراکنده در آن گسترده شده‌اند. این منطقه به دو قسمت کوهستانی در سمت غرب و جلگه‌ای در سمت شرق تقسیم شده که منطقهٔ کوهستانی، کوه‌های تالش و منطهٔ جلگه‌ای نیز کناره‌های دریای خزر را شامل می‌شود.[۱]

زمین‌های کشاورزی و جلگه‌ای سواحل دریای خزر در منطقهٔ تالش از طریق رودهای پرآبی که منبعشان دامنه‌های رشته‌کوه‌های تالش است، آبیاری می‌شوند. چشمه‌های آب‌معدنی نظیر آق‌ائولر، قره‌گول، علی‌داشی و ملاهادی‌چای پس از سیراب‌کردن زمین‌های منطقه به دریای خزر می‌ریزند.[۱]

اقلیم[ویرایش]

آب و هوای منطقه تالش بسیار مرطوب بوده، میزان بارندگی سالانة آن در ایستگاه هواشناسی آستارا (شمالی‌ترین نقطه) ۱۴۴۶ میلی‌متر و و میانگین بارندگی سالانه در رضوانشهر (جنوبی‌ترین نقطه) ۱۸۰۰ میلی‌متر است. همچنین بیشینهٔ درجهٔ حرارت در رضوانشهر ۳۴٫۴ درجهٔ سانتی‌گراد است.[۱]

مردم[ویرایش]

قومیت و زبان[ویرایش]

مردمان منطقه تالش شامل اقوام تالش، گیلک‌ها و آذری‌زبان‌ها و تات می شود اما اکثریت مردم تالش را خود مردم تالش که ساکنان اصلی منطقهٔ تالش را تشکیل می‌دهند هستندمی‌شود. براساس زبان نیز به زبان‌های تالشی، گیلکی، ترکی آذربایجانی و تاتی صحبت می‌کنند.[۱]

مذهب[ویرایش]

مذهب غالب منطقه شیعه است ولی بخش زیادی از مردم مناطق تالش در مرکز و شمال منطقه که تالش‌نشین باقی‌مانده سنی شافعی هستند.[۱][۳][۴][۴][۵]

پوشش گیاهی و جانوری[ویرایش]

درختان آزاد، آلو، ازگیل، انار، انجیر، انجیلی، به، زردآلو، سیب، شب‌خسب (گل‌ابریشم، هزارولک)، شیردار، فندق، کلمو (خرمالوی وحشی که برای تولید دوشاب از آن استفاده می‌کنند)، کلهو، گردو، گلابی، گیلاس، لرگ، لیلکی (نوعی آکاسیای خاردار) و مازو، پوشش گیاهی تالش را تشکیل می‌دهند.[۱]


پوشش جانوری منطقهٔ تالش شامل جانوران و پرندگانی همچون آبیا، آهو، ببر (منقرض شده)، بز کوهی، پلنگ، تورنگ (قرقاولخرس قهوه‌ای، خرگوش، خز، خوتکا، راسو، روباه، سمور، شغال، غاز وحشی، گراز، گرگ، گیلانشاه، سوسک، مرغ غواص، مرغابی، موش آبی، موش سیاه، موش صحرایی و یلوه می‌شود.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ «تالش (طالش)». دانشنامهٔ جهان اسلام. دریافت‌شده در ‏۱۵ ژوئن ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  2. "TALES (Tales) DISTRICT – Encyclopaedia Iranica". Encyclopædia Iranica (به انگلیسی). 2012-10-01. Retrieved 2015-12-31.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
  3. امیر انتخابی هشتپری، شهرام: بررسی تطبیقی کتاب «طالش منطقه‌ای قومی در شمال ایران». در نشریه: کتاب ماه تاریخ و جغرافیا» خرداد و تیر ۱۳۸۴ - شماره ۹۲ و ۹۳.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ رادیو فردا: ایران به روایت عدد و رقم: از تخلف ۱۱ میلیاردی دولت تا آموزش ۵ میمون برای سفر فضایی. بخش: «۱۰ ویژه‌برنامه برای جلوگیری از «ایجاد تفرقه» مذهبی در تالش». ۱ فروردین ۱۳۹۳. بازدید: مارس ۲۰۱۴.
  5. خبرگزاری تقریب. بازدید: مارس ۲۰۱۴.