تاریخ محلی

تاریخ محلی نوعی تاریخ دربارهٔ یک شهر یا یک محل نوشته می‌شود، در این نوع تاریخ نکته اصلی حس شهر وطنی و تفاخر بومی هویدا است. مشوق اصلی تاریخ‌های محلی عموماً حکمرانان و سلسله‌های محلی بوده‌اند. تاریخ‌نگاری محلی نوعی شهرشناسی در دل تاریخ است که اطلاعات جامعی دربارهٔ شهرها، اعیان، نام آوران علم و ادب و هنر، بناهای جغرافیایی دربردارد.[۱] از نمونه‌های تاریخ محلی می‌توان به کتاب تاریخ سیستان اشاره کرد.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. آژند، یعقوب (۱۳۸۸). تاریخ‌نگاری ایران. تهران: گستره. صص. ص ۲۸۳.
  2. تاریخ دو پایه یازدهم - کتاب درسی ص پنج