بیژن صفاری
Wikipedia open wikipedia design. | این مقاله دربارهٔ یک فرد تازه‌درگذشته است. برخی اطلاعات همچون شرایط مرگ و رویدادهای پیرامون آن ممکن است با روشن‌شدن حقایقِ تازه، تغییر کند. |
بیژن صفاری (متولد ۱۹۳۳[۱]-درگذشته ۲۰۱۹[۲]) روشنفکر، نقاش و معمار ایرانی و استاد سابق دانشکدهٔ هنرهای تزیینی بود.[۳] او از جمله مدیران فرهنگی و هنری دورهٔ پهلوی و از نزدیکان فرح دیبا بود.[۴][۵]
اوایل زندگی و تحصیلات[ویرایش]
صفاری در ۱۹۳۳ در تهران متولد شد. او فرزند تیمسار سناتور محمدعلی صفاری بود. صفاری در بوزار و مدرسه ویژه معماری در سوییس و فرانسه تحصیل کرد و در ۱۹۵۹ به ایران برگشت و شرکت معماری خود را به راه انداخت. فعالیت‌های هنری خود را با نقاشی آغاز کرد.[۶]
فعالیت‌ها[ویرایش]
او در دانشگاه تهران معماری تدریس می‌کرد و از اعضای هیئت امنای بنیاد شهبانو فرح بود.[۷] بیژن صفاری مشاور سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران (۱۳۵۶–۱۳۴۴) بود.[۸] او طراح مجموعه تئاتر شهر و بوستان دانشجو در تهران است.[۹] او در کنار مارکو گریگوریان، سیراک ملکونیان، سهراب سپهری، پرویز تناولی و منوچهر شیبانی از اعضای «گروه هنرمندان معاصر» بود.[۱۰] صفاری عضو تیم برنامه‌ریز جشن هنر شیراز و مسئول تئاتر آن بود. او مدیریت هنری کارگاه نمایش رادیو و تلویزیون ملی ایران را بر عهده داشت.[۱۱][۱۲]
نقاشی[ویرایش]
انگیزهٔ اصلی صفاری برای نقاشی یک کشش عاطفی به متریال‌های در اختیار اوست؛ از جمله نوشت‌افزار، کاغذهای سفید، به مدادرنگی‌ها، آبرنگها، و رنگ‌های اکرلیک و تأثیر رنگ‌های جامد و مایع بر سطح کاغذ. مهم‌ترین ویژگی آثار وی رفتارش با اشیا و روابط آن‌ها است. اشیای آشنا را در کنار یا بر روی هم تصویر می‌کند. تابلوهای او که بر روی هم بسیار جدی و دقیق اجرا شده‌اند، عمداً با نهادن اثر فنجان‌های قهوه و با کشیدن خطوطی «باطل‌کننده» آثار رازآلود، پیچیده و استادانهٔ بیژن صفاری در قلمرو آن «خطّ سوم» به شمس تبریزی که «نه خود خواندی نه دیگری» شبیه‌اند.[۱۳] او نقش زیادی در پرورش فکر رضا قاسمی داشته‌است.[۱۴]
درگذشت[ویرایش]
بیژن صفاری، روز دوشنبه دوم اردیبهشت، ۲۲ آوریل در سن ۸۶ سالگی در شهر پاریس درگذشت.[۱۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ http://books.google.com/books?id=-MUiXjMUl34C&lpg=PA258&ots=F_ak8S2INf&dq=bijan%20saffari&pg=PA270#v=onepage&q=bijan%20saffari&f=false
- ↑ https://kayhan.london/fa/1398/02/02/بیژن-صفاری-از-هنرمندان-پیشرو-ایران-درگ
- ↑ هنرمندان معاصر ایران: صادق تبریزی، مجلهٔ تندیس، ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۹ - شمارهٔ ۱۷۳، صفحهٔ ۴، تصویر | پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ مروری بر حیات فرهنگی- سیاسی محمود عنایت، مجلهٔ کیهان فرهنگی، دی ۱۳۷۶ - شمارهٔ ۱۳۸، صفحهٔ ۷۰، تصویر | پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ گرافیک: نگاهی به گرافیک ایران، مجلهٔ تندیس، ۱۳ مهر ۱۳۸۹ - شمارهٔ ۱۸۴، صفحهٔ ۱۲، تصویر | پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ http://fis-iran.org/sites/fis/files/Bijan-Saffari-English.pdf
- ↑ http://fis-iran.org/sites/fis/files/Bijan-Saffari-English.pdf
- ↑ Saffari, Bijan | Foundation for Iranian Studies
- ↑ هزارهٔ سوم، هزارهٔ کوتوله‌هاست، مجلهٔ تندیس، ۳ مهر ۱۳۸۶ - شمارهٔ ۱۰۸، صفحهٔ ۱۲، تصویر | پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ تجسمی: نخستین نگارخانه‌ها در ایران، مجلهٔ هنر، زمستان ۱۳۸۲ - شمارهٔ ۵۸، صفحهٔ ۱۱۸، تصویر | پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ https://asiasociety.org/files/uploads/126files/Shiraz-Persepolis_FINAL2_Print_1117-2013.pdf
- ↑ مکتب‌های ادبی: ناتورالیسم (فرهنگ آکسفورد ۲۰۰۷)، مجلهٔ آزما، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۷ - شمارهٔ ۵۷، صفحهٔ ۳۲، تصویر | پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ گذری و نظری: دو جستجوگر امکانات و معنای بیان تصویری (نگاهی به نمایشگاه نقاشی‌های بهجت صدر و بیژن صفاری در پاریس)، مجلهٔ ایران‌نامه، پاییز ۱۳۶۹ - شمارهٔ ۳۲، صفحهٔ ۶۵۱، تصویر | ...
- ↑ جولیوس سزار هملت جان ماریا ولونته، مجلهٔ هفت، خرداد ۱۳۸۲ - شمارهٔ ۲، صفحهٔ ۲۲، تصویر | پایگاه مجلات تخصصی نور
- ↑ «بیژن صفاری معمار و نقاش معاصر در پاریس درگذشت».
پیوند به بیرون[ویرایش]
This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.