بیاس
بیاس پرینی (به یونانی: Βίας ο Πριηνεὺς) متفکّر، سیاستمدار و قانون‌گذار یونان باستان بود. پدرش تئوتاموس نیز از سیاستمداران برجستهٔ دوران خود به شمار می‌رفت. وی به وکالت و دفاع در دادگاه ها می پرداخته است و به گزارش دیوژن لائرتی نهایتا در یکی از جلسات دادگاه ، پس از دفاع از متهم ، سرش را بر شانه نوه اش گذاشته و به خواب فرو رفت ، قاضی دادگاه دفاعیه وکیل سمت مقابل را شنیده و سپس رای را به نفع بیاس و موکلش صادر کرد ، اما متوجه شدند که وی از دنیا رفته است.[۱]
یونانیان بیاس را در شمار فرزانگان هفتگانه آورده‌اند. یکی از مورخان یونانی او را فرزانه‌ترین هفت فرزانه معرفی کرده‌است. اما وی از پذیرفتن سه پایه برنزی معروف سر باز زده (که تالس هم آن را نپذیرفته بود) و آن را به دیگران حواله داد .[۲] نهیاتا هیچ یک از هفت خردمند سه پایه برنزی پیدا شده در دریا را نپذیرفتند و سرانجام به معبد دلفی منتقل شد و اینگونه ایشان به لقب خردمند معروف شدند .
افسانه‌های بسیاری راجع به نیک‌خواهی و خوش‌رفتاری توأم با درایت او در قبال مردم نقل شده‌اند. میگوید که تعداد دخترک اسیر را خریداری کرده و آزاد نمود ، مدتی به ایشان درس داده و پذیراییشان کرد و نهایتا هزینه سفرشان را تامین نمود که از ایونیه به زادگاهشان سیسیل برگردند.[۳]
از جملات مشهور منسوب به بیاس می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بیشتر مردم بدند .
- آنگونه عشق می ورزند که گویی نفرت دارند ، و آنگونه نفرت می ورزند که گویی عاشقند .
- مقام و منصب ذات مرد را آشکار میکند .
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بیاس موجود است. |