بناهای دفاعی ونیز میان سده‌های ۱۶ و ۱۷ میلادی
| میراث جهانی یونسکو | |
|---|---|
 دژ در پالمانووا | |
| مکان | |
| معیار ثبت | فرهنگی: (iii), (iv) |
| شمارهٔ ثبت | ۱۵۳۳ |
| تاریخ ثبت | ۲۰۱۷ |
| مساحت | ۳۷۸٫۳۷ هکتار (۹۳۵٫۰ جریب فرنگی) |
| منطقه حائل | ۱٬۷۴۹٫۶۲ هکتار (۴٬۳۲۳٫۴ جریب فرنگی) |
| مختصات | ۴۵°۴۲′۱۲″ شمالی ۹°۳۹′۴۹″ شرقی / ۴۵٫۷۰۳۳۳°شمالی ۹٫۶۶۳۶۱°شرقی |
موقعیت میراث جهانی | |
بناهای دفاعی ونیز میان سده‌های ۱۶ و ۱۷ میلادی یک میراث جهانی یونسکو است که شامل شش دژ سنگری و استحکامات ساخته شده به‌دست جمهوری ونیز است.[۱]
با افزایش جنگ با سلاح گرم در دوران رنسانس، تغییرات قابل توجهی در استراتژی نظامی و طراحی دژها ایجاد شد. یکی از این تغییرات توسعه دژ استحکامات با دژی چند ضلعی با سنگرهایی در گوشه و کنار بود.[۱] این طرح‌ها از جمهوری ونیز سرچشمه گرفتند، اما به زودی در سراسر اروپا گسترش یافتند و تا سده ۱۹ میلادی استاندارد دفاعی باقی ماندند. در سال ۲۰۱۷، شش مورد از این استحکامات در ایتالیا، کرواسی و مونته‌نگرو به عنوان میراث جهانی یونسکو فهرست شد. این شش مکان نمونه‌های بنیادی از طراحی دژها را ارائه می‌دهند و تأثیر ونیز دوران رنسانس را نشان می‌دهند که گواهی بر پیشرفت بزرگی در تاریخ جنگ هستند.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Venetian Works of Defence between the 16th and 17th Centuries: Stato da Terra – Western Stato da Mar". UNESCO World Heritage Centre. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization. Retrieved 22 May 2021. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «unesco» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).