بلاش ششم
| بلاش ششم 𐭅𐭋𐭂𐭔 | |
|---|---|
| شاه شاهان | |
,_Ecbatana_mint.jpg) سکه بلاش ششم، ضرب هگمتانه | |
| شاهنشاه اشکانی | |
| سلطنت | ۲۰۸ – ۲۲۸ م |
| پیشین | بلاش پنجم |
| جانشین | سقوط شاهنشاهی اشکانی |
| درگذشته | ۲۲۸ م میانرودان |
| خاندان | اشکانیان |
بلاش ششم یا وَلَگش ششم (به پارتی: 𐭅𐭋𐭂𐭔) که در منابع تاریخی قدیم او را با نام بلاش پنجم می‌شناسند، شاه اشکانی در میانه سال‌های ۲۰۸ تا ۲۲۸ میلادی بود.
وی در سال ۲۰۸ میلادی، پس از مرگ پدرش بلاش پنجم بر تخت شاهی نشست. میان او و دیگر برادرش اردوان پنجم برای احراز مقام شاهی نزاع درگرفت. در ابتدا پیروزی با بلاش بود، ولی اردوان که فرمانروای ماد بود، در سال ۲۱۳ میلادی دست به قیام زد. پس از این قیام قدرت اردوان رو به فزونی گرفت و مدتی بعد زمام امور ایران را در دست گرفت و حکومت بلاش محدود به بخشی از بابل و سلوکیه شد. از سرانجام وی اطلاع دقیقی در دست نیست.
سلطنت[ویرایش]
بلاش ششم پس از مرگ پدرش بلاش پنجم، در حدود سال ۲۰۸ میلادی جانشین او شد. حکومت او در آغاز برای چند سال بی چون و چرا بود، تا اینکه برادرش اردوان پنجم بر علیه او شورش کرد. در نتیجه این نزاع بین دو برادر به احتمال زیاد، اردوان با موفقیت بسیاری از سرزمین‌های امپراتوری از جمله ماد و شوش را فتح کرد و به نظر می‌رسد که بلاش ششم تنها توانست سلوکیه را که در آنجا سکه ضرب کرده‌است، حفظ کند.[۱] چند سال بعد، اردشیر بابکان، اردوان را شکست داد و بدین ترتیب به حیات شاهنشاهی اشکانی پایان داد و شاهنشاهی ساسانی را بنیانگذارد. در طی چند سال بعدی نیز، اردشیر سرزمین‌های جدید خود را بیشتر گسترش داد و بلاش را در میانرودان شکست داد.[۱][۲]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Chaumont & Schippmann 1988, pp. 574–580.
- ↑ Schippmann 1986a, pp. 647–650.
منابع[ویرایش]
- خدادادیان، اردشیر، اشکانیان، نشر به‌دید، ۱۳۸۰
- Schippmann, K. (1986a). "Artabanus (Arsacid kings)". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 6. pp. 647–650.
- Schippmann, K. (1986b). "Arsacids ii. The Arsacid dynasty". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 5. pp. 525–536.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بلاش ششم موجود است. |
بلاش ششم درگذشتهٔ: ۲۲۸ م | ||
| عنوان سلطنتی | ||
|---|---|---|
| پیشین: بلاش پنجم | شاهنشاه ایران ۲۰۸ – ۲۲۸ م متصدی همزمان: اردوان پنجم (۲۱۳ – ۲۲۴) | پسین: بنیانگذار شاهنشاهی ساسانیان، اردشیر بابکان |
