باشگاه فوتبال گوارانی
_-_SP.svg) | |||
| نام کامل | Guarani Futebol Clube | ||
|---|---|---|---|
| لقب(ها) | Bugre (بومی) | ||
| تاریخ بنیان‌گذاری | ۲ آوریل ۱۹۱۱ | ||
| زمینِ بازی | ورزشگاه برینکو دی اورو | ||
| گنجایش | ۲۹۱۳۰ نفر[۱] | ||
| مدیرعامل | ریکاردو مویسس | ||
| سرمربی | دنیل پائولیستا | ||
| لیگ | سری بی برزیل قهرمانی پائولیستا | ||
| وبگاه | |||
| | |||
باشگاه فوتبال گوارانی (به پرتغالی: Guarani Futebol Clube) که در اصطلاح عامیانه گوارانی نامیده می‌شود، یک باشگاه فوتبال برزیلی در کامپیناس، سائوپائولو است. گوارانی تنها باشگاهی از روستاهای برزیل است که توانسته‌است در لیگ برتر فوتبال برزیل قهرمان شود. این تیم در حال حاضر در سری بی برزیل، رده دوم فوتبال برزیل، و همچنین در سری آ۱ قهرمانی پائولیستا، بالاترین رده لیگ فوتبال ایالت سائوپائولو بازی می‌کند.
تاریخچه[ویرایش]
باشگاه فوتبال گوارانی در ۱ آوریل ۱۹۱۱ در شهر کامپیناس، سائوپائولو، با ابتکار ۱۲ دانش آموز تأسیس شد. دانش آموزان از جمله پمپئو دی ویتو، هرنانی فیلیپو ماتالو و ویسنته ماتالو معمولاً در میدان کارلوس گومز فوتبال بازی می‌کردند.[۲]ویسنته ماتالو اولین رئیس گوارانی شد. گوارانی برگرفته از اپرای استاد آنتونیو کارلوس گومز "Il Guarany" است. آنتونیو کارلوس گومز در کامپیناس برزیل متولد شد و یکی از برجسته‌ترین آهنگسازان کلاسیک قرن نوزدهم است. گوارانی به‌طور رسمی در ۱ آوریل ۱۹۱۱ تأسیس شد، اما برای جلوگیری از شوخی‌های روز اول آوریل توسط هواداران تیم‌های رقیب، مدیران گوارانی تاریخ تأسیس رسمی را به ۲ آوریل ۱۹۱۱ تغییر دادند.[۳]
در سال ۱۹۴۹، گوارانی قهرمان کمپئوناتو پائولیستا درجه دوم شد و حق بازی در لیگ برتر را در فصل بعد به دست آورد.
از سال ۲۰۱۹، گوارانی تنها تیم روستایی برزیل است که قهرمانی ملی را کسب کرده‌است (بدون احتساب باشگاه فوتبال سانتوس؛ اگرچه سانتوس مرکز ایالت نیست، اما در ساحل واقع شده‌است). این باشگاه در سال ۱۹۷۸ پس از شکست باشگاه فوتبال پالمیراس قهرمان کمپئوناتو برازیلیرو شد.[۴]
هماورد[ویرایش]
بزرگترین رقیب گوارانی باشگاه فوتبال پونته پرتا است که آن‌هم از کامپیناس می‌آید. بازی بین گوارانی و پونته پرتا به دربی کمپینیرو معروف است.[۵] این یک رقابت صد ساله (اولین مسابقه در ۲۴ مارس ۱۹۱۲ برگزار شد) و بزرگترین رقابت در حومه برزیل و یکی از شدیدترین رقابت‌ها در کل کشور است.
ورزشگاه[ویرایش]
استادیوم اختصاصی گوارانی، استادیو برینکو د اورو دا پرینسسا است که در ۳۱ مه ۱۹۵۳ ساخته شد[۶] و حداکثر ظرفیت آن ۳۰۹۸۸ نفر است.[۷]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on May 10, 2013. Retrieved February 13, 2011.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) - ↑ "História" (به پرتغالی). Plantão do Bugre. Archived from the original on September 13, 2008. Retrieved September 22, 2008.
- ↑ Enciclopédia do Futebol Brasileiro Lance Volume 1. Rio de Janeiro: Aretê Editorial S/A. 2001. pp. 182–183. ISBN 85-88651-01-7.
- ↑ "IV Copa Brasil - 1978 [Brazilian Championship]". RSSSF. ژوئن 8, 2000. Archived from the original on December 26, 2007. Retrieved September 22, 2008.
- ↑ "Derby Campineiro" (به پرتغالی). Clássicos do Futebol Brasileiro. Retrieved September 22, 2008.
- ↑ "Brinco de Ouro" (به پرتغالی). Templos do Futebol. Retrieved September 22, 2008.
- ↑ "Football Stadiums of South America". Fussballtempel. Retrieved September 22, 2008.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Guarani FC». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ اوت ۲۰۲۲.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ باشگاه فوتبال گوارانی موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |