بارآوری آهن

یک فیتوپلانکتون اقیانوسی در اقیانوس اطلس جنوبی، در سواحل آرژانتین که مساحتی در حدود ۳۰۰در ۵۰مایل (۵۰۰در ۸۰کیلومتر) را پوشش داده است.

بارآوری آهن (به انگلیسی: Iron Fertilisation) افزودن آهن در آب اقیانوس‌ها برای گسترش جمعیت فیتوپلانکتون‌ها است.[۱][۲]

بارآوری آهن می‌تواند به صورت طبیعی و مصنوعی رخ دهد.

اهمیت فیتوپلانکتون‌ها در محیط زیست[ویرایش]

فیتوپلانکتون‌ها که میکروارگانیسم‌های موجود در آب اقیانوس‌ها یا رسوب‌های اقیانوسی هستند (در خشکی نیز موجود هستند)، اهمیت بسزایی در حفظ چرخه‌های شیمیایی و زیست‌محیطی در طبیعت دارند. تلمبه‌های زیستی، چرخه کربن ، خوراک برخی آبزیان، چرخه گوگرد، تثبیت نیتروژن و تولیدات زیست‌بنیان شیمیایی (مانند نفت و زغال سنگ) از مهمترین کارکردهای فیتوپلانکتون‌های موجود در آب هستند. بررسی دانشمندان نشان داد که فیتوپلانکتون‌ها از آهن موجود در آب اقیانوس تغذیه می‌کنند.

بارآوری طبیعی[ویرایش]

بارآوری طبیعی آهن، که به صورت طبیعی به عنوان بخشی از چرخه آهن اتفاق می‌افتد. باعث افزایش زیست‌توده در اکوسیستم می‌گردد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «OCEANUS».
  2. "Iron Fertilisation". NIWA (به انگلیسی). 2012-01-19. Retrieved 2022-08-26.
  • Umweltchemie Vorlesung Skriptum , Ragina Krachler , 2014 , Universität Wien